روش‌های آسان برای تهیه انواع کشمش
کشمش طلایی یا کشمش گوگردی در کشور‌های اوپایی و آمریکایی معمول است. در این روش به دلیل استفاده از محلول قلیا و دود گوگرد کشمش بدست آمده رنگ زرد طلایی به خود می‌گیرد. البته امروزه ثابت شده است که محلول قلیا برای سلامتی انسان مضر بوده و استفاده از این روش منسوخ شده است.
کد خبر :
820288
سرویس سبک زندگی فردا: همانطور که میدانید، کشمش، میوه خشک مغذی است و مانند دیگر خشکبار‌ها در تمام سال یافت می‌شود. یک غذای پر انرژی، کم چرب و کم سدیم می‌باشد؛ بنابراین برای افرادی که رژیم‌های کم سدیم را باید رعایت کنند، خوردن کشمش بسیار مفید می‌باشد. در این مطلب قصد داریم روش تهیه انواع کشمش را آموزش دهیم. با کشتزار همراه باشید. کشمش آفتابی در این روش بدون استفاده از مواد شیمیایی اقدام به تهیه کشمش آفتابی می‌نمایند. کشمش تهیه شده در این روش رنگ قهوه‌ای تیره داشته و کمی خشک می‌باشد. مدت لازم برای خشک شده حبه، نسبت به نوع انگور و شرایط آب و هوایی ۲۰-۱۵ روز می‌باشد. بعد از خشک شدن قسمت بالای حبه‌ها که تحت معرض خورشید قرار می‌گیرند با برگرداندن خوشه‌ها اقدام به خشک کردن قسمت‌های پایین حبه‌ها می‌نمایند. بعد از خشک کردن کافی حبه ها، حبه‌های خشک شده را از چوب خوشه جدا می‌کنند. در مناطقی که پاییز زود رس دارند در برخی سال‌ها بارندگی‌های زود هنگام به حبه‌های در حال خشک شدن آسیب می‌رساند. برای جلوگیری از خسارت باران روی خوشه‌ها چادر‌های پلاستیکی پهن می‌کنند. کشمش تیزآبی کشمش تیزآبی به سبزه معروف
است. با استفاده از محلول تیزاب حاصل می‌شود. در این روش مدت خشک شدن حبه‌ها کوتاه بوده و درشتی حبه در حین خشک شدن حفظ می‌شود. رنگ کشمش تهیه شده سبز مایل به زرد و نرم می‌باشد. ابتدا خوشه‌های چیده شده را در داخل سبد قرار داده و در داخل محلول آماده شده بمدت یک دقیقه فرو می‌برند. وسپس در ظرف‌هایی قرار میدهند تا آبکش شوند و سپس به محوطه‌ای انتقال میدهند، اما خوشه‌ها نباید روی هم قرار داده شوند؛ و برای خشک شدن یکنواخت حبه‌ها با برگرداندن خوشه‌ها اقدام به خشک کردن قسمت پایین حبه‌ها می‌نمایند.
در این روش مدت خشک شدن ۸-۵ روز می‌باشد. یک روز قبل از چیدن خوشه‌ها اقدام به تهیه محلول تیزآب می‌نمایند. برای این منظور در ۱۰۰ لیتر آب نیمه گرم ۵ کیلوگرم گرد تجاری کربنات پتاسیم و ۲ لیتر روغن سبزه اضافه نموده و محلول را بهم می‌زنند. محلول بدست آمده که رنگ شیری دارد برای ۲۵۰۰ کیلوگرم انگور کافی می‌باشد. اگر هنگام خشک کردن انگور روز‌ها ابری و تابش خورشید ضعیف باشد و در ضمن اگر خوشه‌ها حاوی حبه‌های درشت باشند مقدار کربنات پتاسیم و به همان نسبت روغن سبزه را در محلول افزایش میدهند. کربنات پتاسیم موجب ایجاد شیار‌های ریز روی سطح حبه و خارج شدن سریع بخار آب گردیده و نیز سبب زرد شدن حبه‌ها می‌شود. روغن سبزه نیز موجب نرم شدن کشمش می‌شود. کشمش سایه آفتاب در این روش خوشه‌های چیده شده را در داخل سالن‌های سرپوشیده خشک می‌کنند. برای این منظور خوشه‌ها را با نخ از سقف آویزان می‌کنند. در این نوع سالن‌ها جریان هوا باید به اندازه کافی باشد و حبه‌ها در طی ۶۰-۵۰ روز خشک می‌شوند. کشمش تهیه شده رنگ سبز دارد. در این روش خطر بارندگی و فاسد شدن حبه‌ها وجود ندارد و کشمش بدست آمده تمیز و عاری از مواد زاید می‌باشد. اما این روش مقرون
به صرفه نبوده و به سالن‌های مناسب نیاز می‌باشد. کشمش طلایی کشمش طلایی یا کشمش گوگردی در کشور‌های اوپایی و آمریکایی معمول است. در این روش به دلیل استفاده از محلول قلیا و دود گوگرد کشمش بدست آمده رنگ زرد طلایی به خود می‌گیرد. البته امروزه ثابت شده است که محلول قلیا برای سلامتی انسان مضر بوده و استفاده از این روش منسوخ شده است. در این روش ابتدا خوشه‌ها چیده شده و در داخل سبد قرار می‌گیرد و بمدت ۳-۲ ثانیه در داخل محلول قلیا فرو می‌برند و سپس با آب سرد خوشه‌ها شستشو می‌شوند. منبع: کشتزار