شبکه‌سازی ۳ تشکیلات برای نفوذ و براندازی
بنیاد اوراسیا به‌نمایندگی از وزارت خارجه و کنگره آمریکا وارد پروژه‌ای با هدف نفوذ فرهنگی و اجتماعی در ایران می‌شوند؛ نایاک و سازمان همیاران هم به او در این پروژه کمک می‌کنند تا حلقه نفوذ در ایران تکمیل شود.
کد خبر :
817790
خبرگزاری تسنیم: به‌دست آوردن یک برآورد جامع از وضعیت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جوامع مختلف برای کار روی فرهنگ، اقتصاد و... یک روش جاسوسی است. کشور‌های بیگانه معمولاً بنابر اهداف خودشان، امروزه همین کار را در خط سیر فعالیت‌های امنیتی، جاسوسی و حتی براندازانه، انجام می‌دهند. پیش از این، این اقدامات در قالب شیوه‌های ابتدایی مانند آمارگیری و سرقت اطلاعات و... انجام می‌شد، اما امروزه شیوه‌های بسیار مدرن‌تری به‌کار گرفته می‌شود؛ یکی از این شیوه‌ها، استفاده از پوشش مؤسسات بین‌المللی آموزشی و عام‌المنفعه با رنگ‌وبوی حمایت از حقوق بشر و به‌ویژه
حقوق زنان و کودکان و گاهی هم در قالب مشاوره‌های اقتصادی و حل معضلات اجتماعی و زیست‌محیطی است. غرب مدت‌هاست که از این پوشش استفاده کرده و اقدام به شناسایی، جذب و آموزش نیرو‌های نخبه و تأثیرگذار کشور‌های هدف می‌کند، تا در آینده بتواند اهداف استراتژیک خود را در آن کشور‌ها به سرانجام برساند. در همین راستا تصمیم گرفتیم با انتشار گزارش‌هایی خاص تحت عنوان "الماس فریب"، نحوه جاسوسی و اقدامات براندازانه برخی از این نهاد‌ها و مؤسسات را منتشر کرده و به پروژه جاسوسی در این حوزه بپردازد. در ذیل، بخش سوم از این پرونده را می‌خوانید: **بنیاد اوراسیا ــ بخش دوم:
در بخش قبلی این گزارش به معرفی بنیاد اوراسیا و طرح‌های این بنیاد برای نفوذ فرهنگی و آموزشی در ایران با هدف تغییر در باور‌ها و ارزش‌های جامعه ایرانی از طریق تأسیس مدارس اینترنتی و اجرای پروژه‌های مختلف تحت پوشش‌های متنوع، پرداخته و به تشریح برخی فعالیت‌های این بنیاد و مدارس سه‌گانه تأسیس‌شده توسط آن در ایران پرداختیم. در این بخش به بررسی کامل اهداف، روش‌ها و معرفی برخی اشخاص تأثیرگذار در پروژه برنامه ایران بنیاد اوراسیا، خواهیم پرداخت. در دوره دوم دولت اصلاحات، بنیاد اوراسیا و بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی به‌نمایندگی از وزارت خارجه و کنگره آمریکا
با صرف هزینه ۲۰۰,۰۰۰ دلاری وارد پروژه‌ای در ایران می‌شوند که از چند سال قبل از آن توسط وزارت کشور و وزارت خارجه وقت جمهوری اسلامی در ایران کلید خورده بود، در این بین شورای موسوم به ملی ایرانیان آمریکا (نایاک) به‌عنوان حلقه واسط بین دستگاه‌های دولتی ایران و اتاق‌های فکر آمریکایی به ایفای نقش می‌پردازد. هدف این پروژه، نفوذ در لایه‌های اجتماعی ایران با هدف شبکه‌سازی اجتماعی و تشکیل گروه‌های خارج از حاکمیت با کمک برخی نهاد‌های ایرانی بود تا از این طریق بتوانند با وارد کردن فشار به نظام، ساختار‌های سیاسی و اجتماعی ایران را مطابق با سیاست‌های غرب تغییر
دهند. اهداف اصلی پروژه برنامه ایران ــ بنیاد اوراسیا: ۱ ــ فعال‌شدن سازمان‌های مردم‌نهاد و افزایش مطالبه‌گری در خصوص پیاده‌سازی ارزش‌های غربی در حاکمیت ۲ ــ تقویت سازمان‌های مردم‌نهاد در راستای افزایش مشارکت اجتماعی با هدف اعمال فشار بر حاکمیت ۳ ــ تقویت اعتماد عمومی نسبت به سازمان‌های جامعه مدنی و غیردولتی به‌منظور به‌چالش کشیدن سیاست‌های نظام. در اولین گام، در سال ۱۳۷۶ سازمان غیردولتی همیاران غیردولتی ایران (غدا) تأسیس می‌شود. این سازمان که در نتیجه جلسه‌ای متشکل از برخی مسئولان دولتی ایرانی، سازمان‌های مردم‌نهاد ایرانی به‌مدیریت معاون
وزیر بهداشت وقت و نمایندگان برخی سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان ملل، ایجاد می‌شود مأموریت می‌یابد تا به‌عنوان مرکزیت هدایت برای سایر سازمان‌های مردم‌نهاد ایرانی عمل کند. این سازمان در ابتدا با عنوان "طرح NGOهای ایران" مطرح می‌شود، اما در سال ۱۳۷۹ به مؤسسه همیاران غیردولتی ایران تغییر نام پیدا می‌کند. حمایت مالی از این پروژه را برخی نهاد‌های آمریکایی مانند بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی، بنیاد اوراسیا و آژانس توسعه بین المللی آمریکا (USAID) را به‌عهده داشتند. ریاست سازمان همیاران را که با هدف پیاده‌سازی رویکرد‌های آمریکا و ایجاد
زیرساخت‌های لازم برای نفوذ اجتماعی در ایران تشکیل شده بود و قصد داشت تا برای پیشبرد اهداف خود شبکه‌ای از مردم، نخبگان و برخی مقامات سیاسی را ایجاد کند، فردی دوتابعیتی به‌نام "محمدباقر نمازی" به‌عهده می‌گیرد و معاون وقت وزیر بهداشت نیز عضو هیئت مدیره آن می‌شود.
تریتا پارسی ــ رئیس نایاک اعضای نایاک پس از تشکیل این نهاد و در همان دوره، بار‌ها با مقامات دولتی ایران دیدار‌هایی را در راستای انجام پروژه‌های خود انجام می‌دهند. همچنین اعضای نایاک در سال ۸۲ دیداری را با محمدباقر نمازی در واشنگتن انجام می‌دهند و توافق می‌کنند که در زمینه ظرفیت‌سازی سازمان‌های غیردولتی و تبادلات نیروی انسانی با یکدیگر همکاری کنند که این امر خود زمینه‌ساز نفوذ اجتماعی آن‌ها در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران می‌شود. در آذر ماه سال
۸۲ «ب. ک.» یکی از مدیران نایاک، برای انجام تحقیقات مستقل درباره سازمان‌های غیردولتی ایران، به تهران سفر کرده و با یکی از مسئولان وزارت امور خارجه در امور فعالیت‌های زیست‌محیطی، دیدار می‌کند. وی در این دیدار رایزنی‌هایی برای اعمال فشار اجتماعی بر ایران به‌بهانه مسائل و مشکلات زیست‌محیطی انجام می‌دهد و در همین دیدار است که مقام ایرانی، سازمان همیاران را برای همکاری به «ب. ک.» معرفی می‌کند، بدین ترتیب دومین دیدار «ب. ک.» در تهران با محمدباقر نمازی به‌عنوان رئیس سازمان همیاران صورت می‌گیرد. 
«ب. ک.» از مدیران ارشد نایاک از دیگر موارد ارتباط مدیران نایاک با مقامات ایرانی، دیدار‌های تریتا پارسی و «ب. ک.» با یکی از مسئولان ارشد ایرانی در نمایندگی وقت ایران در سازمان ملل متحد است. یکی از اهداف این حجم از ارتباطات بین اعضای نایاک و نمازی‌ها با مسئولین ایرانی، نفوذ بین لایه‌های میانی مدیران ایرانی و نفوذ به مراکز تصمیم‌ساز ایران بوده است. در این مسیر نایاک از کمک‌های مالی بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی، بنیاد جامعه باز سورس و بنیاد اوراسیا
استفاده می‌کرده است. بر همین اساس، همیاران و نایاک که هر دو از کمک‌های بنیاد اوراسیا بهره می‌بردند، تصمیم می‌گیرند تا با همکاری یکدیگر مسئولیت مستقیم ارائه کمک به سازمان‌های مردم‌نهاد ایرانی را به‌عهده بگیرند تا شبکه‌سازی برای نفوذ در ایران را به‌شکلی خزنده و بدون برانگیختن هرگونه حساسیتی به‌پیش ببرند. نایاک در سال ۱۳۸۰، ۲۵ هزار دلار از بنیاد اوراسیا و بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی جهت برگزاری کارگاه‌های آموزشی تولید فیلم، فیلم‌نامه‌نویسی و گرافیک با مدیریت «م. م.» که مدیریت پروژه نایاک در ایران را به‌عهده داشت و با همراهی افرادی مانند «ه. ق.» و
«د. ف.» در تهران دریافت می‌کند. «م. م.» همچنین ارتباطات گسترده‌ای با فردی به‌نام «ف. ن.» که از اعضای بلندپایه هیئت مشاوران بنیاد اوراسیا است داشته است. نایاک در سال‌های ۸۳ و ۸۴ نیز با هدف تأسیس سایتی به‌نام مرکز آنلاین آموزش NGOها و تکمیل سایت فارسی خود کمک‌های مالی ۶۴ و ۷۱ هزار دلاری از بنیاد اوراسیا دریافت کرده است. ** بنیاد سیمرغ و بنیاد اوراسیا