آشنایی با گیاه دارویی بارهنگ کبیر

سرویس سبک زندگی فردا: گیاهی است پایا با بن و ریشه‌ای کوتاه، ساقه آن به طول ۱۰ الی ۷۰ سانتیمتر، متعدد، ایستاده یا خیزان که بدون شیار است و کمی از برگ‌ها بلندتر یا هم اندازه آنهاست. برگ‌ها به شکل تخم مرغی پهن هستند که ۳ ال ۹ رگبرگ قوی و برجسته دارند. حاشیه برگ کامل یا سینوسی است. گل‌ها اسفنجی متمایل به قهوه‌ای هستند که در خوشه‌های دراز استوانه‌ای قرار گرفته اند.

گیاه دارویی بارهنگ کبیر مشخصات نام لاتین علمی Plantago major نام‌های لاتین عمومی Great plantain , Buckhom plantain , Broadleaf plantain تیره گیاهی Plantaginaceae نام تجاری Plantain گیاهشناسی: گیاهی است پایا با بن و ریشه‌ای کوتاه، ساقه آن به طول ۱۰ الی ۷۰ سانتیمتر، متعدد، ایستاده یا خیزان که بدون شیار است و کمی از برگ‌ها بلندتر یا هم اندازه آنهاست. برگ‌ها به شکل تخم مرغی پهن هستند که ۳ ال ۹ رگبرگ قوی و برجسته دارند. حاشیه برگ کامل یا سینوسی است. گل‌ها اسفنجی متمایل به قهوه‌ای هستند که در خوشه‌های دراز استوانه‌ای قرار گرفته اند. دانه‌های گیاه تیره رنگ، کوچک و تخم مرغی شکل و در میوه‌ای پوشینه که به صورت کپسول تخم مرغی بوده و دارای ۲ خانه و محتوی ۴ الی ۸ دانه می‌باشد، قرار دارند. گیاهی است به ارتفاع ۸ ال ۵۰ سانتی متر و دارای برگ‌هایی با پهنک بزرگ و واقع در سطح زمین که در منطقه‌ی وسیعی از دو قاره اروپا و آسیا و همچنین شمال آفریقا و آمریکای شمالی می‌روید. از مشخصات آن این است که در پهنک برگ‌های آن ۳ الی ۱۱ رگبرگ سراسری در جهت طولی دیده می‌شود. گل‌های آن دارای جامی به رنگ خاکستری روشن یا تقریبا مایل به قرمز و مجتمع به صورت سنبله‌های دراز است. هر یک از این سنبله‌ها نیز در راس دنباله بلندی منتهی به وسط برگ‌ها، جای دارد. میوه اش پوشینه و دارای دانه کوچک و بیضی شکل در هر خانه می‌باشد. بارهنگ کبیر بخش مورد استفاده: دانه و برگ موارد مصرف: کاربرد در هومیوپاتی شهرت درمانی قابل توجه بارهنگ در درمان گوش درد، دندان درد و شی ادراری است. کاربرد در طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است. قابض، زداینده، مقوی کبد و باز کننده انسداد‌ها می‌باشد. عصاره آن تسکین دهنده تشنگی است. برای تباهی گوارش، سل، استفراغ خونی، انسداد طحال و کبد و ضعف آن‌ها و رفع صرع، زخم ریه و انسداد کلیه، سوزش ادرار، و جریان زیاد خون قاعدگی و خون بواسیر مفید است. ضماد و پاشیدن پودر آن برای خالی شدن چرک، خشک کردن و بهبودی و التیام زخم‌ها و ورم آن‌ها و سوختگی با آتش، زخم‌های بدخیم وپیش رونده و خوره مفید است. چکاندن آب آن برای درد گوش و بیماری‌های چشم و گذاشتن آن در واژن جهت درد رحم مفید است. ضماد آن با نمک سمیت زخم سگ هار را رفع می‌کند. در دهان چرخاندن پخته آن جهت بیماری‌های دهان و درد دندان مفید است. مضر کلیه و مصلح آن عسل است. عصاره آن مضر طحال و مصلحش مصطکی می‌باشد. نحوه آماده سازی برای مصرف: دانه‌ها در یک فنجان آب جوش هم زده و میل شود. موارد منع مصرف: در زمان بارداری و شیر دهی، به دلیل اینکه مطالعه‌ای در این زمینه صورت نگرفته است، توصیه نمی‌شود. منبع:کشتزار