روش صحیح کاشت درخت گوجه سبز

سرویس سبک زندگی فردا؛ اولین نمونه‌های گوجه سبز در کشور فرانسه از درختان آلویی که میوه‌های سبز رنگ داشتند بدست آمدند. گوجه سبز نوع تغییر یافته‌ای از آلو‌های اروپایی می‌باشد. گوجه سبز درختی خزان پذیر به ارتفاع ۴٫۵ الی ۳٫۵ متر است که در فصل بهار شکوفه‌هایی به رنگ سفید و تقریبا قبل از ظهور برگ‌ها تولید می‌کند. در ادامه این گزارش شما را با روش صحیح کاشت درخت گوجه سبز آشنا می‌کنیم.

مشخصات

نام فارسی گوجه سبز(آلوچه) نام لاتین Greengages نام علمی - خانواده Rosaceae گیاهشناسی اولین نمونه‌های گوجه سبز در کشور فرانسه از درختان آلویی که میوه‌های سبز رنگ داشتند بدست آمدند. گوجه سبز نوع تغییر یافته‌ای از آلو‌های اروپایی می‌باشد. گوجه سبز درختی خزان پذیر به ارتفاع ۴٫۵ الی ۳٫۵ متر است که در فصل بهار شکوفه‌هایی به رنگ سفید و تقریبا قبل از ظهور برگ‌ها تولید می‌کند. میوه گوجه سبز شکلی گرد و مدور و پوستی صاف و براق به رنگ سبز دارد که البته در اثر ماندگاری بر روی درخت و رسیدن بیش از اندازه به سبز، زرد تغییر رنگ می‌دهد و گاهی در برخی از قسمت‌های حاله‌ای از رنگ صورتی، قرمز را نیز به شکل کم رنگ نشان می‌دهد زمانی که به چنین رنگی در می‌آید از نظر طعم و مزه نیز ترشی آن کمتر می‌شود. این درختان در سن ۶-۴ سالگی به میوه دهی قابل قبولی می‌رسند و به طور کل تا حدود ۷۰ سال می‌توانند زنده بمانند، اما حداکثر تولید اقتصادی و مناسب میوه آنان تا حدود سن ۴۰ سال است. آبیاری بعد از کاشت نهال گوجه سبز و در طی سال اول بعد از کاشت می‌بایست آبیاری به شکل منظم و مرتب انجام گیرد تا ریشه‌های درخت به خوبی توسعه بیابد. یعنی هفته‌ای دو مرتبه به شکل عمیق آبیاری شود. در طی فصل رشد می‌توان این درختان را هر ۳-۲ هفته یکبار به شکل عمقی آبیاری کرد. آبیاری مناسب موجب رشد و میوه دهی خوب و میوه‌های پر آب می‌شود. دما درخت گوجه سبز جز درختان مناطق معتدل سرد هستند و سرما را می‌توانند در طی زمستان تا حدود ۳۰- درجه سانتیگراد تحمل کنند. از نظر تحمل دمایی نیز بهترین طیف تا حدود ۳۵ درجه است اگرچه که دما‌های بالاتر را نیز مثلا تا حدود ۴۰ درجه در صورت عدم خشکی کشیدن و آبیاری مناسب تحمل می‌کند. نور درختان گوجه سبز را می‌بایست در مکان‌هایی با نور کامل و مستقیم آفتاب کاشت و این درخت با مکان‌های سایه سازگاری ندارد یعنی حداقل باید ۸-۶ ساعت نور مستقیم در محیط وجود داشته باشد. خاک و کود اگرچه این درختان خاکی غنی با زهکش خوب را ترجیح می‌دهند، اما اگر زهکش خاک خوب باشد تقریبا هر نوع از خاک را تحمل کرده و در آن رشد می‌کنند. هنگام کاشت نهال و برای پر کردن گودال محل کاشت می‌توان از مخلوط خاک معمولی، خاک برگ، ۱۰ درصد شن استفاده کرد. در باغات تجاری درختان گوجه سبز بدین صورت برای کوددهی عمل می‌شود که ابتدا هنگام احداث باغ و برای درختان جدید کاشته شده از ۴۵۰ گرم کلسیم آمونیم نیترات، ۱۹۰ گرم سوپر فسفات، ۱۵۰ گرم موریت پتاس و ۱۰ کیلوگرم خاک برگ استفاده می‌شود. سپس به ازا هر سال از سن درخت همین مقدار به مقادیر فوق اضافه می‌شود. ازدیاد اصلی‌ترین راه تکثیر این گیاهان روش پیوند زنی است به شکلی که پیوندک را از درختان گوجه سبز که کیفیت خوبی دارند تهیه می‌کنند و انان را بر روی پایه‌ای مناسب پیوند می‌زنند. در خاک‌های سنگین و مرطوب از پایه آلو استفاده می‌شود. در خاک‌هایی که قلیایی هستند و خاک‌های آهکی از پایه‌هایی استفاده می‌شود که از طریق دو رگه گیری بین بادام و شلیل بدست آمده اند. از پایه هلو نیز می‌توان برای گوجه و آلو استفاده کرد. در خاک‌های سبکی که مشکل آفت نماتد وجود دارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. کاشت هسته این گیاهان برای بدست آوردن پایه انجام می‌شود. برای کاشت هسته اجازه دهید میوه بر روی درخت به خوبی برسد و قسمت گوشتی آن جدا می‌شوند و هسته‌های آنرا به خوبی با آب شسته تا کاملا قسمت خوراکی از روی پوست چوبی هسته از بین برود. سپس چند روز بذر‌ها در مکانی خشک با دمای معمولی اتاق باقی می‌مانند تا رطوبت اضافه خود را از دست بدهند. هسته گوجه سبز نیاز به مدتی سرمادهی دارد تا توانایی جوانه زنی را بیابد. آفت و بیماری از بین آفات می‌توان به آفاتی همچون شته، کنه‌های گیاهی، شپشک‌های گیاهی اشاره کرد و در بین بیماری‌ها نیز از انواع بیماری‌های لکه برگی قارچی و باکتریایی، پوسیدگی قهوه‌ای گل و میوه‌های جوان، قانقاریا و پوسیدگی طوقه می‌توان نام برد.