نظر منتقدان درباره فیلم جدید اصغر فرهادی

خبرگزاری مهر: جدیدترین فیلم اصغر فرهادی که دیشب به عنوان فیلم افتتاحیه هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد امروز بازتاب وسیعی در نشریات سینمایی داشت.

به گزارش گاردین، فیلم «همه می‌دانند» اصغر فرهادی که دیشب برای نخستین بار در جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد با نقد‌های مختلفی روبرو شده است.

منتقد ورایتی در این باره نوشت: بین فیلم «گذشته» که در پاریس ساخته شد و درام جدید اسپانیایی «همه می‌دانند»، اصغر فرهادی کارگردان ایرانی برنده جایزه اسکار بیشتر به نگاه تعلیق آمیز وودی آلن گرایش پیدا کرده و به ساخت فیلم‌هایی با بازیگران زیبا در کشوری اروپایی روی آورده است.

منتقد هالیوود ریپورتر هم نوشت: ماجرا‌های خانوادگی، تفاوت طبقاتی، کودکانی که این وسط زیر سقف‌ها خرد می‌شوند (و بیشتر جنبه استعاری دارد) راز‌های سر به مهر قدیمی که ناگهان به سطح می‌آیند و ... روی کاغذ «همه می‌دانند» دارای مواد کلاسیک و بهترین کار فرهادی است که پیشتر ۲ جایزه اسکار برده است. اما به جای همه سوال‌هایی که درباره مسئولیت اخلاقی از جنبه‌های مختلف مطرح می‌شد، او در آخرین فیلم بلندش که برای نخستین بار به زبان اسپانیایی ساخته شده بیشتر به ژانر مشخص گرایش پیدا کرده و به ماجرای آدم ربایی در جایی می‌پردازد که بیشتر روستایی و به دنبال پول بیشتر هستند. نتیجه عجیب و غافلگیرانه است که بخشی از کار را به سمت فیلمی تریلر و بخشی را به سمت درام خانوادگی سوق می‌دهد و در این میان بازیگران محبوبی که گرد آورده فیلم را برای خانه‌های هنری سراسر جهان جذاب می‌کند.

بردشاو منتقد گاردین با دادن ۴ ستاره از ۵ ستاره به فیلم جدید اصغر فرهادی از آن به عنوان فیلمی یاد کرد که یادآور ساخته‌های پیشین خود او و نیز به نوعی متاثر از فیلم‌های میشائیل هانکه و میکل‌آنجلو آنتونیونی است.

وی نوشت: این فیلم درباره وارد آمدن یک ضربه بیرونی ویران کننده به یک خانواده است؛ ضربه‌ای که تقریبا با دقتی فوق العاده تصویر شده و انواع ترک‌ها و ضعف‌ها و خطوط شکست را نشان می‌دهد و چنان دقیق این کار را انجام می‌دهد که هر یک از اسرار و دروغ‌های پنهان مانده در حد یک گناه که مستوجب مجازاتی اجتناب ناپذیر هستند، تصویر می‌شوند. فرهادی پیشتر هم این ایده را مورد توجه قرار داده بود و از راز‌ها و زخم‌های ناخوشایند گذشته سخن گفته بود.

بردشاو در عین حال صحنه جشن عروسی را یادآور آثار کاپولا و مایکل چیمینو می‌داند و می‌افزاید داستان سرایی فرهادی از نیرویی بسیار برخوردار است.