شاخ‌های دوست داشتنی اینستاگرام

سرویس اجتماعی فردا: روزنامه آفتاب یزد در گزارشی نوشت: جزو کمتر دیده شده‌های فضای مجازی هستند چرا که نه کلیپ طنز درست می‌کنند که به‌واسطه آن شناخته شوند، نه برای آنکه دیده شوند حاضرند دست به هر کاری بزنند و نه چهره‌های عجیب و غریبی برای خودشان درست کرده‌اند که بخواهند جلب توجه و فالوئر جمع کنند. بلکه این افراد انسانیت را آنهم در دوره‌ای که کمرنگ شده، به اوج رسانده‌اند. آن‌ها زندگی‌شان را وقف کمک رساندن به آدم‌ها یا حیوانات کرده‌اند. به همین خاطر هم است که در شرایطی که افراد معلوم‌الحال که سر هیچ و پوچ و کاملا بی دلیل به قول معروف شاخ اینستاگرام می‌شوند، این افراد که آن‌ها را می‌توان به معنای واقعی کلمه حامی دانست، فرصتی برای دیده‌شدن پیدا نمی‌کنند. البته بی شک آن‌ها هم علاقه‌ای برای معروف‌شدن و تو بوق و کرنا کردن کارشان را ندارند، ولی‌ای کاش به‌جای معروف‌کردن برخی احمق‌ها در اینستاگرام، این افراد را به‌واسطه کار‌های خیرخواهانه‌شان به دنیا نشان می‌دادیم. مهرورزی‌های متفاوت یک روحانی یکی از این افراد نیازی به معرفی ندارد و همه با او و کار‌هایی که انجام می‌دهد به خوبی آشنا هستند. کمیل نظافتی همان روحانی جوانی است که اینستاگرام و کاربرانش، کارهایش را هیچ گاه فراموش نخواهند کرد. او بعد از آنکه چند سال پیش کلیه‌اش را به کودکی ۸ ساله بخشید، با حمایتش از حیوانات بی‌پناه چهره دیگری را از خود به نمایش گذاشت. حالا کمیل نظافتی سالهاست که در زمینه یاری رساندن به افراد بی‌بضاعت و حیوانات ولگرد در اینستاگرام فعالیت می‌کند. به‌تازگی نیز این روحانی جوان، گوشی آیفن ایکسی را که به‌مناسبت تولدش هدیه گرفته بود به نفع یک بیمار به مبلغ۶ میلیون تومان فروخت تا بنا به گفته خودش لااقل به درد یک کاری خورده باشد! جوانی با روحی بزرگ یکی دیگر از این افراد نیکوکار، مرد جوانی است که التیام بخش درد و رنج حیواناتی شده است که در خیابان رها هستند یا مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. کارش این است که به خیابان یا هر کجا که متوجه شود حیوانی به کمک او نیاز دارد، می‌رود و آن‌ها را تحت حمایت خود قرار می‌دهد مثلا درمان‌شان می‌کند و از نظر غذایی آن‌ها را تامین می‌کند. او انگار قسم خورده که یک تنه حیوانات را از دست افرادی که شاید بویی از انسانیت نبرده‌اند و آن‌ها را شکنجه می‌دهند، نجات دهد. وقتی که وارد صفحه این جوان که سامان واقفی نام دارد میشوی یک مسئله است که بیشتر به چشم می‌آید و آنهم نوع پوشش و لباس اوست که به نظر می‌آید نوعی اعتراض در خصوص به تصویب نرسیدن قانون حمایت از حیوانات است. چرا که او در معرفی صفحه‌اش اینطور نوشته است: «.. تا تصویب قانون حمایت از حقوق حیوانات». اگرچه سامان واقفی در مقایسه با افرادی که بی هیچ هنر خاصی معروف شده‌اند از تعداد فالوئر‌های کمتری برخوردار است، اما همین تعداد هم متوجه کار‌های خیرخواهانه او هستند و این مسئله را می‌توان از کامنت‌های مثبتی که برای او می‌گذارند، دید. مثلا کاربرانی نوشته‌اند: «به داشتن هموطنی، چون تو افتخار باید کرد دست مریزاد»، «این که هر روز همپای این موجودات معصوم، شریک درد و رنجشون میشی و باز تحمل میکنی تا باشی و همچنان ناجی بمونی از تو یک اسطوره ساخته... همیشه پایدار بمانی»، «چه خیری از این بالاترسیر کردن شکم حیوانی گرسنه». طلبه‌ای که برای بچه‌ها قصه می‌خواند اسماعیل آذری نژاد از دیگر طلبه‌هایی است که در ترویج فرهنگ بسیار نیک کتابخوانی قدم برمی‌دارد. یعنی او به روستا و شهرستان‌های دورافتاده می‌رود و برای کودکان و نوجوانان آنجا کتاب می‌خواند تا سهمی در کتابخوان شدن افراد جامعه داشته باشد. او در گفت‌وگویی در این خصوص گفته بود:«روستا‌هایی که به آنجا سفر می‌کند از دو طریق انتخاب می‌شود؛ یکی فقر مادی و صعب العبور بودن راه و دیگری مناطقی که از نظر آسیب اجتماعی در وضعیت بحرانی قرار گرفته‌اند.» اگر چه کمبود کتاب‌های کودک، نبود مکانی به عنوان کتابخانه، کمبود افرادی که حامی باشند و یاور و دغدغه داشته باشند، مشکلات مالی که برای ثبت و ضبط و خرید و حمل کتاب‌ها وجود دارد. مسائلی است که آقای آذری‌نژاد با آن دست و پنجه نرم می‌کند، اما دیدن تصاویر کودکانی که دور هم جمع شده‌اند و کتاب می‌خوانند از لذت بخش‌ترین تصاویر دنیاست. این‌ها نمونه‌ای از افرادی هستند که در فضای مجازی به فعالیت‌های خیرخواهانه پرداخته‌اند و هستند کسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، از جمله آن می‌توان به گروه «ارتاوان» اشاره کرد. این گروه تمام تلاش خود را در جهت همدلی و یاری رساندن به مردم مناطق زلزله زده به ویژه کودکان آنجا به کار بسته‌اند. یا دکتر‌هایی وجود دارند که رایگان افراد بی بضاعت و بیمار را معالجه می‌کنند، اما مسئله اینجاست که خیلی در فضای مجازی شناخته شده نیستند وهمین نکته‌ای است که بیش از همه چیز آزاردهنده است.‌ای کاش اکنون که فضای مجازی به گونه‌ای جزو لاینفک زندگی همه ما‌ها شده است، با تغییری در نگاه‌هایمان، دریابیم که شاخ‌های واقعی اینستا همین افراد هستند. آن‌هایی که به دور از نام و نشان به دنبال حرکتی در مسیر انسانیت‌اند، نه آن‌هایی که این روز‌ها به واسطه رفتار‌های ناپسند اجتماعی حتی ماهیت و هویت ایرانیان را تحت الشعاع قرارداده‌اند.