نامه اساتید دانشگاه به فرماندهان سپاه
۴۴۰ نفر از اساتید دانشگاههای کشور در نامهای به فرماندهان سپاه پاسداران تاکید کردند: تداومِ انقلاب ایرانیان بدون سپاه پاسداران، قابل تصوّر نیست.
کد خبر :
805711
خبرگزاری تسنیم: ۴۴۰ نفر از اساتید دانشگاههای کشور طی نامهای به مناسبت روز پاسدار به فرماندهان ارشد سپاه تاکید کردند: تجربۀ تاریخی چهار دهۀ گذشته نشان میدهد تداومِ انقلاب ایرانیان بدون سپاه پاسداران، قابل تصوّر نیست. متن این نامه در ادامه آمده است: «بسم الله الرحمن الرحیم سردار محمدعلی جعفری؛ فرماندۀ محترم کل ِسپاه پاسداران انقلابِ اسلامی سردار حاج قاسم سلیمانی؛ فرمانده محترم نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سردار غلامحسین غیبپرور؛ رئیس محترم سازمان بسیج مستضعفین سردار محمد پاکپور؛ فرمانده محترم نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سردار امیرعلی حاجیزاده؛ فرمانده محترم نیروی هوا فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سردار علی فدوی؛ فرمانده محترم نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سلام علیکم با احترام و ضمنِ قدردانی از زحمات و مجاهدتهای شما در مجموعۀ انقلابی و اصیلِ سپاه پاسداران انقلابِ اسلامی، فرا رسیدنِ روزِ پاسدار را که مزیّن به همزمانی با ولادتِ حضرت سیدالشهداء؛ امام حسین- علیه السلام- است، به نیروهای مؤمن و انقلابیِ سپاه پاسداران و شما فرماندهان پرافتخار اسلام و ایران تبریک و تهنیت
میگوییم و از این فرصت نکتهها و دقایقی را که ذهنِ ما را درباره این نیروی ملّی و بینالمللی به خود مشغول داشته و شایستۀ تأکیدِ هرچه بیشتر هستند، عرضه میکنیم: ۱. از آنجاکه انقلابِ اسلامی، به جابجاییِ حاکمان منحصر نشده و یا تنها ساختِ سیاسی را دگرگون نکرد، بلکه بنیانها و غایاتِ معطوف به همۀ ساحات و شئونِ نظامِ اجتماعی را تغییر داد و به سوی آنچه که مقتضای دین و زندگیِ متدینانه است سوق داد، دامنۀ تغییراتِ مطلوب و جوهریاش، حتّی نیروهای دفاعی را نیز دربرگرفت. بدین جهت، انقلابِ اسلامی به سببِ سرشتِ وجودیِ خاصِ خود، نیروی نظامی و دفاعی متفاوتی را آفرید که نظیر آن را باید در پارههایی از تاریخِ صدرِ اسلام، جُست و یافت. این وجودِ ساختاریِ خاص و متمایز که روحِ قُدسی و معنوی داشته و همواره از چشماندازِ دینی و در سایۀ علایقِ مستحکمِ ایدئولوژیک به عالَم و آدم مینگرد، برخاسته از اقتضائات و دلالتهای ذاتیِ انقلابِ اسلامی بود که امام خمینی -رحمهالله علیه- به عنوانِ معمار و پرچمدارِ این حرکتِ عظیمِ تاریخی، آن را محقَق نمود. بر این اساس، سپاه پاسداران انقلابِ اسلامی، برخلافِ منطق و مبنای رایج و عمومی در میانِ
نیروهای نظامی، بهطورِ عمیق و اَصالی، از یکسو، هویّت ایدئولوژیک و اعتقادی دارد و از سوی دیگر، وظیفۀ حمایت و پشتیبانی از انقلاب را به عرصۀ دفاعی، محدود نکرده است؛ ازاینرو، نیروی نظامیِ محض نیست؛ وضعیت و هویتی که ایرانیان و مردمان منطقه آن را دریافته و با آن همافق شدهاند. ۲. سپاه پاسداران انقلابِ اسلامی از آغاز، صورتِ عینیِ فکر و روحیّۀ اسلامی و انقلابی بود و نیروهای آن، بیش از هر نهاد و ساختارِ دیگر، روحیّه و فکرِ انقلابیگری را در هویّتِ سازمانیِ خویش ایجاد کرده و غالب گردانیدند، بهطوریکه باید به صراحت گفت: آرمانها و مقاصدِ انقلاب، بیش از هر جای دیگری، در ساختارِ رسمیِ این نیروی اسلامگرا و وطنخواه، تحقق یافت و متجلّی گشت. با این حال، مسئله مهمتر و برجستهتر این است که در طولِ چهار دهۀ گذشته و به واسطۀ برخی جهتگیری و رویّههای بیرونی که خود را بر کلیّتِ نظامِ اجتماعی اسلامی - ایرانی تحمیل میکردند، سپاه پاسداران، هیچگاه گرفتارِ دیوانسالاریهای تجدُّدمآبانه نشد و از خط و مدار اولیّۀ خود، فاصله نگرفته و همواره در کنار ایرانیان درخشیده است. سپاه پاسداران یک حقیقتِ مُمتد و مستمر بوده است که
از غایات و ارزشهایش، دور نگشته و به رنگِ سازمانهای خشک، شبه مدرن و بوروکراتیک و عاری از ارزشهای الهی و معانیِ انقلابی درنیامده، بلکه همچنان به غلظتِ روزِ نخست، جهتگیریِ اسلامی و انقلابیِ خویش را تداوم داده است. بدیهی است کاستیها، قصور و یا بعضاً تقصیر در این نیروی عظیم و گسترده مردمی تاکنون حتی در پایینترین سطح خود به رویه تبدیل نشده و تفکر انقلابی سپاه و بسیج، نعمتی غیرقابل انکار است؛ از این رو، ارزشهای حیاتبخشی مانندِ خداآگاهی و اخلاص، شهادتطلبی و ایثار، دنیاگریزی و پاکدستی، جهادیاندیشی و پُرکاری، انقلابیگری و صراحت، یقین و ایمان، شجاعت و قاطعیّت و ... در ساخت و منطقِ درونیِ سپاه و بسیج، پابرجا و ثابت مانده است. گو اینکه سپاه پاسداران در گذرِ زمان و در اثرِ پارهای تحوّلاتِ ناخوشایندِ بیرونی، هرگز هضم و مستحیل نگشت و به غیرِ خود و ضدّ خود تبدیل نشد. ۳. حقّ آن است که تصریح شود خدمات و حَسنات سپاه پاسداران نسبت به انقلاب و ایرانیان، بیبدیل و متمایز و بسیار درخشان و در لحظههای دشوار و در گردنههای خطرناکِ تاریخی، این سپاه پاسداران بوده که دستِ یاری به سوی انقلاب و ملت دراز کرده و انقلاب را
در آغوش خویش فشرده تا از گزند حوادث و توطئهها، مصون و در امان بماند؛ همچنین باید افزود سپاه پاسداران در پیشرَویها و پیشرفتهای انقلاب و سویههای تمدنی نیز، سهم و نقش بسیار عمدهای را ایفا کرده، گِرِههای بزرگی را گشوده و گامهای بلند و جهشواری را به سوی هدفها و مقاصدِ انقلاب برداشته است. بر این اساس، این سخنِ گزاف و بیپایه نیست که دستاوردها و فتوحات انقلاب ایرانیان در ابعاد و بخشهای زیادی، همان دستاوردها و فتوحات سپاه پاسداران هم به شمار میآید. با این حال، امروز کسانی هستند که از این واقعیّتها اطلاع دارند، اما بهجای قدردانی از انبوه تلاشها و تکاپوهای مؤثّر و راهگشای سپاه پاسداران، زبان به طعنه و کنایه میگُشایند و سعی در تخریب و تضعیفِ این نیروی راهبردی ملّی و بینالمللی دارند. اینان، چون سپاه پاسداران را در عَرض خود میبینند و نمیتوانند با حرکات برقآسا، جهادی، اجتماعی و فنّاورانه آن در زمینههای مختلف، رقابت کنند، و از آن سبقت جویند، خواهان به حاشیه راندن و از صحنه به در کردن سپاه پاسداران هستند و سعی میکنند با متهمسازی و دروغپراکنی، آن را وادار به انفعال و عقبنشینی کنند، در
حالیکه اینک ایران و اسلام به نظام دانایی و شبکه توانایی این نیروی ملّی که برخاسته از صفوف آحاد ایرانیان است، نیازی بنیادین و عقلی دارند، در این راستا، مجاهدتها و پیشرفتهای دفاعی و علمی را ماجراجویی و سلطه جوییِ منطقهای و مانعتراشی برای توافقات غربمَدارانۀ سست خویش معرفی میکنند. فعالیّتها و سرمایه گذاریهای اقتصادی - جهادیِ آن را ملازم با نفی مشارکتهای مردمی و بخش غیردولتی میشمارند در حالی که خدمات اجتماعی بسیج و سپاه در اوج ناکارآمدی برخی روحیات بوروکراتیک همواره به داد تمامی ایرانیان رسیده است؛ از دیگرسو هوشمندی و حساسیّتهای امنیتی و اطلاعاتی این نیروی کارآمد ایرانی را، به معنی ایجاد فضای سرکوب و حذف و انسداد و خفقان تفسیر میکنند؛ جانبداریهای آن از اصل انقلاب، گفتمان انقلاب و امام خمینی- رحمه الله علیه- و مقابلهاش با نیروهای ضدّ جمهوری، برانداز، فتنهجو و ضدّ انقلابی را سیاسیکاری و جناحگرایی و مداخله در سیاست میدانند در حالیکه این تواناییها با خاستگاهی مردمگرایانه و نیز وفق نصّ قانون اساسی به چنین شجره طیبهای رهنمون شده است. آری، کسانی که با خط اصیل انقلاب، بیگانهاند و به
انقلاب، نگاه تاریخی و مقطعی دارند، به سپاه پاسداران روی خوش نشان نمیدهند و از نقشآفرینی و فاعلیّت و یکهتازی آن در رفع گرههای اجتماعی ناخرسند بوده، و در سَر، برنامهها و نقشههای نانوشته برای محدودسازی این نیروی کارآمد ملّی دارند تا در نتیجۀ آن، انقلاب در معرکههای خطرناک و پرآشوب، تنها بماند و قدرت دفاع از خود را نداشته باشد. اینک ما بر این باوریم که گستردگی و فراگیریِ حضورِ سپاه پاسداران در عرصههای مختلف، ناشی از متن مترقی و هوشمندانه قانون اساسی و نیز توانمندی و کارآمدی درونی آن است و ازاینرو، بهجای اینکه از مساعدت و همراهی آن انتقاد کرد و پرتحرّکی و سویههای علمی، فنّاورانه و تمدنیاش را برنتابید، بلکه بهعکس، باید از ساختارهای رسمی پرسید که چرا مبتلا به خلل و فُتور و ناکارآمدیاند تا حاجت به ورود و حضور سپاه پاسداران باشد. به هرحال ضمن احترام و همنوایی با ارتش انقلابی- مردمی و به خصوص فرمانده سلحشور و متواضع آن و نیز با ادای احترام به نیروهای انتظامی قهرمان، اینک در ایام میلاد بزرگ پاسدار اسلام و بزرگ نگاهبان کرامت عزّت انسان؛ حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام و روز پاسدار،
متواضعانه اعلام میکنیم آنچه که تجربۀ تاریخی چهار دهۀ گذشته نشان میدهد این است که بهقطع، تداومِ انقلاب ایرانیان بدون سپاه پاسداران، قابل تصوّر نیست. از این رو از شما فرماندهان خوشنام، مردمگرا، هوشمند و ایثارگر قویاً میخواهیم که بدون توجه به طعنههای دشمنان جنایتکار و دوستان غافل، مطابق با آیه شریفه «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُم» (انفال/۶۰) که نماد عقلانیت دینی در تأسیس و قوام قدرت مشروع و ملّی است به فکر نوسازی انقلابی و معماری تمدنی این نیروی بالنده ایرانی برای همراهی و اعتلای انقلاب ایرانیان تا حصول به انقلاب قطب عالم امکان حضرت مهدی موعود اروحنا له الفداء باشید و در این مسیر نیز بیشک، دانشگاهیان اسلامگرا و وطنخواه در کنار شما و دیگر سربازان و افسران وطن خواهند بود. بالندگی و شکوفاییِ هرچه بیشترِ آن نهاد عزیز و انقلابی و تمدنی را از خدای قادر متعال مسئلت نموده و سعادت و ثبات قدم نیروهای مؤمن و فداکارش را ذیل امامت فقیهِ حکیم؛ آیت الله العظمی خامنهای (مدّظلّهالعالی) طلب میکنیم. همچنین فرصت را مغتنم شمرده،
آمادگی خود را برای کمک به دولت محترم برای عبور عالمانه و عزتمندانه از تنگناهای پیشروی کشور ازطریق توجه به امکانها و استعدادهای درونزای ملّت و جامعة علمی کشور اعلام مینمائیم؛ و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته»