بازیگر «مختارنامه»: بازیگری تئاتر جیغ زدن روی صحنه نیست!

خبرگزاری میزان: اکبر زنجانپور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درخصوص فعالیت‌های اخیر خود در عرصه بازیگری گفت: اجازه بدهید در مورد فعالیت هایم در سال‌های اخیر هیچ جوابی ندهم. پیشنهادات زیادی بوده، اما پیشنهاد چه ارزشی به کار من اضافه می‌کند. وی در همین راستا ادامه داد: فرض بر اینکه به من پیشنهاد زیادی برای بازیگری بدهند، این پیشنهادات چه ارزشی دارد وقتی من در اثری بازی نکنم؟. اما در هر صورت این روز‌ها مشغول بازی در نمایش "لیرشاه" به کارگردانی "مسعود دلخواه" هستم و در نقش اصلی روی صحنه تئاتر خواهم رفت. بازیگر سریال "مختارنامه" درباره حضور خود پس از سال‌ها بر صحنه تئاتر تاکید کرد: برای من بازی در تئاتر هیچوقت عادی نمی‌شود. هنوز هم برای روی صحنه رفتن استرس و هیجان دارم، زیرا بازی در تئاتر اتفاقی نیست که تکراری شود. وی با استقبال از حضور بازیگران جوان در تئاتر در خصوص چگونگی ورود به بازیگری ادامه داد: بازیگری گستره بسیار پیچیده‌ای است و من نمی‌توانم پند و یا نصیحتی کنم که باید از فلان راه وارد بازیگری شوید. هرکس راه خودش را بسته به شرایط و محیط پیش می‌رود. بازیگر سریال "تن‌هایی لیلا" در همین راستا تصریح کرد: برخی استعداد و توانایی دارند و می‌خواهند با تلاش مستمر به هدفشان برسند و بعضی هم از همان اول دنبال رابطه بازی و ارتباطات هستند. راه این دو گروه کاملاً متفاوت است. به طور کلی راهکار واحدی برای بازیگری وجود ندارد بلکه راه‌های حضور به عنوان یک بازیگر بی نهایت است. وی درباره نوع رسیدن به نقش در خصوص شخصیت‌هایی که تاکنون بازی کرده اذعان کرد: برای رسیدن به یک نقش من بخش عمده‌ای از وجود خود را می‌گذارم. در حال حاضر به عنوان مثال برای رسیدن به لیرشاه، پنجاه سال تجربه، متن، کارگردان و سایر بازیگران نقش اصلی را ایفا می‌کنند. بازیگر سریال "ولایت عشق" از اولین تجربه بازی در نمایشنامه‌های شکسپیر افزود: شاید جالب است بدانید من برای نخستین بار در نمایشی از شکسپیر روی صحنه می‌روم و تاکنون بعد از پنجاه سال برای اولین بار این اتفاق را تجربه می‌کنم. زنجانپور بازیگری را بسیار سخت دانست و خاطرنشان کرد: بازیگری مخصوصاً در تئاتر و به ویژه در نمایشنامه‌های شکسپیر کار آسانی نیست. بازیگر تئاتر باید نفس داشته باشد. با ظرایف و نکات ریز بازیگری آشنا باشد. بازیگری تئاتر از نقطه الف. به نقطه ب. رفتن و جیغ زدن روی صحنه یا بالا و پایین پریدن نیست. بازیگری رمز و رازی است که در بازیگری وجود دارد و قابل تعریف نیست.