درخشش دوباره بازیگر سینما پس از مرگ! +تصاویر

خبرگزاری میزان: آنچه این روز‌ها کوپال را بیش از همه بر سر زبان‌ها انداخته حضور "لوون هفتوان" بازیگر فقید سینما به عنوان نقش اول اثر است. بازیگری که تنها چند هفته پیش بر اثر سکته قلبی در کمال ناباوری دار فانی را وداع گفت. فیلم سینمایی "کوپال" ساخته "کاظم ملایی" از ابتدای فروردین ماه امسال در گروه هنر و تجربه سینما‌ها اکران عمومی خود را آغاز کرده و تاکنون استقبال خوبی را به خود اختصاص داده است.

اکران این فیلم شاید سال گذشته بازتاب‌های کنونی را به همراه نمی‌داشت. این فیلم ظی سال گذشته جوایز بسیاری را از جشنواره‌های بین المللی از آن خود کرده است، اما این هم دلیل استقبال مردم از کوپال نیست. آنچه این روز‌ها کوپال را بیش از همه بر سر زبان‌ها انداخته حضور "لوون هفتوان" بازیگر فقید سینما به عنوان نقش اول اثر است. بازیگری که تنها چند هفته پیش بر اثر سکته قلبی در کمال ناباوری دار فانی را وداع گفت.

لوون هفتوان که با فیلم سینمایی "پرویز" به کارگردانی "مجید برزگر" به سینما دوستان معرفی شده بود بار دیگر و بعد از بازی در فیلم‌هایی همچون هجوم، دراکولا و کار کثیف در نقشی متفاوت ظاهر شده است. وجه اشتراک این فیلم با فیلم پرویز را باید در تک شخصیت بودن اثر دانست. کوپال روایت یک شکارچی و تاکسیدرمیست تنهاست که در گوشه‌ای خارج از شهر زندگی می‌کند و درست یک روز قبل از سال نو و فرارسیدن نوروز درگیر حادثه ناگواری می‌شود. حادثه‌ای که او را تا مرز مرگ می‌کشاند. کوپال در این شرایط باید تصمیم بزرگی بگیرد تصمیمی که بسیار سخت است، اما بدون آن زندگی اش به پایان می‌رسد.

فیلم داستانی جالب و تعلیق‌های قابل توجهی دارد و می‌تواند مخاطب را تا انتها بکشاند، اما چیزی که کوپال را فیلمی نه چندان مناسب برای همه نوع مخاطب ساخته ریتم بسیار کند اثر و همین طور میزانسن‌های تکراری و فضای یکنواخت اثر است. لوون هفتوان در کوپال مخاطب را به یاد پرویز می‌اندازد، اما داستان شاخه‌های فرعی مناسبی ندارد و این یادآوری کمی ناراحت کننده است، زیرا در فیلم پرویز شخصیت اصلی بسیار منسجم‌تر و همین طور با پیشینه بهتری نوشته شده است. هفتوان در کوپال هم در حد و اندازه فیلمنامه و متن می‌درخشد و می‌توان گفت: تنها عامل همراهی مخاطب حضور وی به عنوان بازیگر نقش اول است.

شخصیت پردازی و پیشینه شخصیت‌ها در کوپال به خوبی در نیامده و شخصیت‌های دیگری که به داستان می‌آیند در برطرف شدن یکنواختی هیچ تاثیری ندارند. هیچکدام به درستی تعریف نمی‌شوند و همچنان شخصیت کوپال یکه و تنها باید جور اثر را تا پایان بکشد فیلم با محوریتی زیست محیطی شاید از سوی بسیاری از طرفداران و حامیان محیط زیست رویدادی مثبت در سینمای ایران محسوب شود، اما در بخش جذب مخاطب کوپال بسیار سخت با تماشاگر ارتباط می‌گیرد. شاید کوپال در قامت یک فیلم کوتاه به اتفاقی درخشان تبدیل می‌شد، اما درباره موفقیت آن به عنوان یک فیلم بلند سینمایی باید شک کرد. کوپال صرفاً یک ایده درخشان است که در همان اندازه ایده باقی مانده است. روایت را می‌توان در ده دقیقه به طور کلی بیان کرد و اضافات فیلم به شدت زیاد است. تجربه کاظم ملایی در این فیلم باز هم تجربه یک فیلم کوتاه است که به زور خود را به زمانی بیشتر رسانده است. زمانی که تنها کسالت را برای مخاطب به همراه می‌آورد.