۸ فرمول برای اینکه کودکتان از شما حرف شنوی داشته باشد

شاید شما نیز از آن دست والدینی باشید که دوست دارید، فرزندی حرف گوش کن داشته باشید. اما گا‌ها در این راه با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوید؛ به طور مثال در پاره‌ای از اوقات کودکان و نوجوانان به ساده‌ترین درخواست شما نیز عمل نمی‌کنند و حتی دیده شده است که آن‌ها عکس آن چیزی که والدین از آن‌ها انتظار دارند را انجام می‌دهند. چنین رفتار‌هایی حتی می‌تواند باعث عصبانیت والدین و در نتیجه مشاجره بین آن‌ها و فرزندانشان می‌شود. در چنین وضعیتی بسیاری از والدین سعی می‌کنند از تمام تکنیک‌هایی که در این زمینه آموخته‌اند، استفاده کنند تا بتوانند فرزند خود را شخصی حرف گوش کن بار بیاورند، اما در بسیاری از مواقع چنین تکنیک‌هایی جوابگو نیست. والدیدن باید به فکر راه حل‌هایی باشند که بدون هیچ گونه تنشی این مشکل را به خوبی حل کنند، خوشبختانه روش‌هایی وجود دارد که والدین با پیاده سازی آن روی فرزندان خود می‌توانند آنان را افرادی مطیع و حرف گوش کن بار بیاورند. در ادامه این مطلب شما را با نکاتی آشنا می‌کنیم تا با پیروی از آن بتوانید کودکان‌تان را حرف گوش کن و مطیع بار بیاورید.

والدین در مورد تربیت کودکان مقالات و کتاب‌های زیادی می‌خوانند که در این بین راهنمایی‌هایی چون؛ استفاده از کلمه «نه» در هنگام برخورد با کودکان و یا فرستادن کودکان به اتاق‌های‌شان برای تنبیه و حتی ایجاد یک مرز بندی سخت بین والدین و کودکان، آورده شده است. این تکنیک‌ها شاید در کوتاه مدت جوابگو باشند، اما به مرور زمان کودکان را خودمختار و سرکش بار می‌آورد. در واقع از چنین روش‌هایی نمی‌توان انتظار پوششی و کاربردی در دراز مدت داشت، از این رو باید به فکر راه حل کاربردی‌تر باشیم. جالب است بدانید کنترل کودکان با استفاده از گزینه «نه» باعث می‌شود تا والدین در ادامه کار با شکست روبه‌رو شوند. چرا که استفاده از این گزینه نمی‌تواند پاسخگوی مناسبی برای کودکان امروزی باشد. در چنین شرایطی والدین باید بیاموزند تا فرزندان خود را با مهارت‌های جدید آشنا کنند تا با استفاده از آن مهارت‌ها بتوانند به کودکان بیاموزند تا مطیع و حرف گوش کن شوند.

درباره انتظارات خود با فرزندتان مشورت کنید

والدین باید به شیوه‌ای با فرزند خود برخورد کنند که آن‌ها تصور اینکه که زور بالای سرشان است را نداشته باشند؛ به طور مثال والدین می‌توانند از فرزند خود بخواهند، هر روز که از مدرسه بر می‌گردد، پس از صرف غذا تکلیف خود را انجام دهد و سپس به سایر مسائل شخصی و بازی کردن بپردازد. چنین انتظاراتی به آن‌ها می‌آموزد که طبق چار چوب شما حرکت کنند، بدون آنکه تحت فشار روحی باشند. نباید از یاد برد که کودکان در مقابل تهدید، رفتار‌های پیش بینی نشده‌ای از خود بروز می‌دهند. از این رو والدین باید آن‌ها را در مسیر خود قرار دهند و حتی برای اینکه آن‌ها از وسایل بازی خود بهرمند شوند، مقرراتی برایشان وضع کنند تا به مرور زمان خودشان را با قانونی که برایشان لحاظ شده وفق دهند، بدون آنکه مجبور باشند کاری انجام دهند.

با کودکان خود سازگار باشید

برخی از کودکان دوست دارند، وقتی از مدرسه به خانه بر می‌گردند، کمی استراحت کنند. والدین نباید با این درخواست کودک خود مخالفت کنند؛ چرا که امتیاز دادن به کودکان، به والدین این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های خود را به درستی بر روی فرزند خود پیاده کنند. به طور مثال وقتی آن‌ها دوست دارند بازی کنند، ابتدا از آن‌ها بخواهید تا تکالیف‌شان را به خوبی انجام دهند و در صورت تایید به بازی بپردازند. این کار به آن‌ها می‌فهماند که در صورت انجام دادن وظایف خود بهتر می‌توانند از سایر امتیازات همچون نگاه کردن به تلویزیون، بازی کردن و سایر امکانات تفریحی بهره ببرند. والدین باید توجه داشته باشند که در امتیاز گیری از کودکان باید کاملا جدی باشند. چرا که اگر کودکی این موضوع را جدی نگیرد، چنین روشی دیگر به کارشان نخواهد آمد. سازگاری بین فرزندان و والدین باعث می‌شود تا آن‌ها بهتر بتوانند با هم کنار بیایند.

والدین باید آرامش خود را حفظ کنند

به طور طبیعی وضع مقررات می‌تواند باعث تنش جزئی بین والدین و فرزندان شود. از این رو در چنین شرایطی والدین باید آرامش خود را حفظ کنند. والدین باید انتظارات خود را بدون عصبانیت و یا فریاد کشیدن از کودکان خود بخواهند. هر گونه عصبانیتی می‌تواند با ایجاد ترس و دلهره در بین کودکان باعث شود تا آن‌ها از روی اجبار دست به اطاعت شما بزند و این امر در دراز مدت نمی‌تواند ماندگاری داشته باشد. والدین در اجرای برنامه خود باید ممارست نیز داشته باشند؛ چرا که نهادینه کردن هر مورد و یا قانونی می‌تواند زمان بر و گا‌ها حوصله بر نیز باشد. حال اگر طرف حساب کودکان باشند، شاید این کار بیشتر از زمان عادی وقت‌تان را بگیرد.

در پاره‌ای از مواقع به آن‌ها حق انتخاب بدهید

کودکان با توجه به شرایط سنی خاصی که دارند؛ همواره زیر نظر والدین هستند. اما این امر نباید دلیلی شود که والدین در تمامی موارد جای آن‌ها تصمیم بگیرند. تصمیم‌گیری والدین در موارد بسیار ناچیز کودکان آن‌ها را سرخورده بار می‌آورد. به طور مثال والدین می‌توانند در انتخاب رنگ پیراهن و حتی طرح کفش از آن‌ها مشورت بگیرند که کودکان، کدام نوع رنگ را بیشتر می‌پسندند. چرا که اجبار در هر موردی روی فرزندان نمی‌تواند باعث خوب تربیت شدن آن‌ها شود. بلکه با سرخوردگی‌ای که ایجاد می‌شود، آن‌ها را سرکش بار می‌آورد. در مورد انتخاب کودکان سعی کنید، معایب و مزایای انتخاب‌شان را به خوبی برای آن‌ها شرح دهید تا بهترین انتخاب را داشته باشند. چنین احترام گذاشتنی به کودکان باعث می‌شود تا آن‌ها نیز متقابلا به والدین احترام گذاشته و بیشتر به فکر گوش دادن حرف‌های آن‌ها باشند.

برای فرزندتان بیشتر وقت بگذارید

درست است که والدین با توجه به مشکلات زندگی و مشاغلی که دارند، نمی‌توانند وقت زیادی را برای فرزندان خود صرف کنند. اما این امر نباید دلیلی شود تا شما وقت کافی برای پرسیدن نیاز کودک‎تان نداشته باشید. هر پدر و مادری باید مقداری از وقت آزاد خود را در اختیار فرزندشان قرار دهد تا ارتباط عاطفی آن‌ها با فرزندشان باعث شود که ارتباط شان محکم‌تر شود. معمولا کودکان با کسانی که ارتباط کمتری دارند، رابطه عاطفی خوبی نمی‌گیرند. از این رو ممکن است؛ در برابر درخواست‌هایشان مقاومت کنند. پدر و مادر باید با فرزند خود رابطه دوستانه داشته باشند تا کودکان بتوانند اعتماد بیشتری به آن‌ها داشته باشند و راحت‌تر بتوانند با آن‌ها تعامل داشته باشند.

توجه به استعداد‌های مخفی کودکان

والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که در پاره‌ای از اوقات کودکات در یک امر به خصوص استعداد خاصی دارند. اگر چه ممکن است، این استعداد امر پسندیده‌ای نباشد. اما والدین با کنترل و هدایت کودکان خود می‌توانند این گونه استعداد‌ها را در مسیری درست قرار داده و باعث رشد کودکان خود شوند. والدین نباید با برخی از رفتار‌های کودکان خود به طور مثال باز کردن اسباب بازی، به صورت جدی برخورد کنند. بلکه باید به آن‌ها این فرصت را بدهند تا بتوانند با دنیای بیرون خود بیشتر آشنا شوند. وقتی کودک در کنار والدین خود بتواند استعدادهایش را بروز دهد، بی‌شک اعتماد وی نسبت به والدینش بیشتر خواهد شد. چنین بازخورد‌هایی می‌تواند احترام بین دوطرف را بیشتر کند و در نتیجه کودکان بیشتر از قبل به حرف والدین خود گوش می‌دهند.

منابع: cN۱zO/ PZreK