از شما بعید بود آقای خلیل آزمون!

روزنامه خبرورزشی؛ مهدی یکتا: گنبدکاووس زادگاه پدری‌ام را یادآوری می‌کند که در آن دوران پایتخت والیبال ایران خوانده می‌شد. نورمحمد همتی، بای‌محمد دوجی، حبیب کوزه‌لی، مجید آزمون، غفور قرنجیک و... و البته خلیل آزمون که در قالب تیم استان مازندران و با همدلی و رفاقت حرف اول و آخر والیبال کشور را می‌زدند و جام‌ها را درو می‌کردند. محمد شعبان‌پور پاسور آملی جزو معدود غیر گنبدی‌های آن تیم محسوب می‌شد و باقی همه اهل ترکمن‌صحرا بودند. مردمانی سختکوش، صادق، مهمان‌نواز و مهربان که همواره برخورد صمیمانه‌ای با غریبه‌ها داشته و از فرهنگی بسیار غنی برخوردارند. بر همین اساس از شنیدن پیامک تهدیدآمیز خلیل آزمون حیرت‌زده شدم. مردی که او را به خاطر سردار نمی‌شناسم و خاطرات بسیاری از والیبالش در ذهن دارم. باورم نمی‌شد خلیل آزمون والیبالی و ورزشی به عنوان پدر سردار آن‌گونه عصبانی شود و با عباراتی سخیف همچون «یک روز تو را پایین می‌کشم»، «با تو برخورد خواهم کرد» یا «تو چه کسی هستی که حق داری درباره پسرم حرف بزنی» برانکو را تهدید کند! این مطلب در مدح و ستایش برانکو نوشته نشده است. مصاحبه مرد کروات و به سخره گرفتن کریم انصاری‌فرد و سردار آزمون هم جای توجیهی ندارد، اما بدتر از آن واکنش آقاخلیل بود. خلیل آزمون اگر به جای پدر لیونل مسی بود، پس از آن که ژوزه مورینیو پسرش را دلقک سیرک و تئاتر‌های شهر بارسلون می‌خواند (در دوران سرمربیگری چلسی) چه واکنشی نشان می‌داد؟ آیا چنین حرکتی در دنیای فوتبال مرسوم است؟ نه نیست! از آقاخلیل بعید بود. سابقه داشته و دارد (!) که سردار آزمون به هر نقدی در خصوص فوتبالش یا ناآمادگی و نیمکت‌نشینی در روسیه واکنش منفی نشان بدهد و بدترین الفاظ را به کار ببرد، اما از یک پیشکسوت ورزشی... مانده‌ایم چه بنویسیم؟! پدری ورزشکار که باید الگوی پسر باشد، اما یک لحظه عصبی شده و یک مربی خارجی شاغل در ایران را تهدید می‌کند یا مردی که به صف طولانی پدرانی پیوست که فوتبال فرزند خود را با حمایت‌های احساسی به نابودی کشاندند.