چرا نجفی دلایل واقعی استعفایش را اعلام نمیکند؟/ آیا شورای شهر و شهردار از مردم عذرخواهی خواهند کرد؟
بیماری جدید نجفی اگر واقعیت دارد چرا با جسارت و شجاعت آن را اعلام نمیکند و با عذرخواهی از شهروندان به دلیل اتلاف وقت آنها و بهم ریختن شهری آباد و عقب انداختن پروژههای شهری عذرخواهی نمیکند. هرچند به نظر میرسد بیماری و فشارهای بیرونی تنها یک بهانه ساده لوحانه از سوی شخصی است که از اول نیز لباس شهردار برای تن نحیفش گشاد بود.
کد خبر :
796923
سرویس اجتماعی فردا: جهان نیوز در گزارشی نوشت: استعفای محمدعلی نجفی هرچند به دلایلی مختلف صورت گرفته، ولی شهردار مستعفی و حامیان تندرو وی سعی دارند تا توهمات خود را دلایل این کناره گیری اعلام کنند. رسم شده است که کسانی که خود را عاری از خطا و ضعف میدانند در مواقعی که حرف چندانی برای گفتن ندارند، ضعف خود را به پای حاکمیت و نظام بگذارند و به این وسیله از بار مسئولیت شانه خالی کنند. در ماههای گذشته شاهد بودیم که جریان انحرافی زمانیکه خود را در مقابل پرونده تخلفاتشان دید و میبایست در برای عدالت و قانون پاسخگو باشند، حاشیههای بسیاری به وجود آوردند و تمامی مقامات و نهادهای حاکمیتی و قضایی را مورد تهمت و توهینهای بی سابقهای قرار دادند. این رسم نامبارک به حوزه مدیریت شهری نیز کشیده شده است. شورای شهر که پس از سالها به اصلاح طلبان رسید. این شورای یکدست، محمدعلی نجفی را انتخاب کرد و وعده داد تا دور جدیدی در شکوفایی و مشارکت شهروندی را آغاز کنند. ولی هنوز ۷ ماه نشده که شهردار از کار به کنار رفت و توپ را به زمین فشارها و بیماری جدیدش انداخت. ولی چرا این استعفا به زعم تندروهای اصلاح طلب
مانند مصطفی تاجزاده و عبدالله رمضانزاده ناشی از فشارهای نهادهای خارج از شهرداری بوده و هیچ یک به ضعف و ناکارآمدی محمدعلی نجفی اذعان نمیکنند. با این حال مروری بر چند ماه گذشته و تردیدهایی درباره عدم تانوایی نجفی برای نشستن بر پست شهرداری ثابت میکند که شهردار اصلاح طلب مرد این میدان نبود. شهرداری که یک میخ هم نمیتواند بر دیوار بکوبد در اوایل تصدی پست شهرداری بود که برخی از اصلاح طلبان نسبت به توانایی نجفی با دیده تردید نگریستند. محمدصادق خرازی در اظهارنظری در شهریورماه درباره عملکرد ضعیف اصلاح طلبان گفته بود: «ما اصلاحطلبان عملکرد خوبی نداشتیم. اصلاحطلبان نه در آن صبح دوم خرداد و نه در غروب ۸۴ و نه در طلیعه سال ۹۲ و نه اکنون از استراتژی منظمی برخوردار نبودند.» وی همچنین به محمدعلی نجفی نیز اشاره کرده بود: «اینها نکات بسیار تلخ و خطرناکی است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، عزت، شرف و موقعیت ما را دچار تعدیل کرده است. نمونه این موضوع شهرداری تهران است که بعد از گفتوگوهای فراوان و مذاکرات مختلف به آقای نجفی رسیدند. اینکه فرصت را برای ایشان فراهم میکنند تا بتواند حتی یک میخ به دیوار
این شهر بکوبد یا نه، جای بحث دارد. مشکل خود ما هستیم.» بیماری که کتمان شد، ولی در نهایت دلیل استعفا اعلام میشود بیماری قلبی محمدعلی نجفی باعث شده بود تا وی از سازمان میراث فرهنگی پس از چندماه استعفا دهد و این بیماری محلی برای پرسش درباره توانایی وی برای تصدی پست شهرداری بود. پستی که نیازمند توانمندی بسیاری برای مدیریت اجرایی شهری ۱۲ میلیون نفری با انواع و اقسام مشکلات و مسائل ریز و درشت است. به اذعان بسیاری از کارشناسان حوزه کاری شهرداری تهران به اندازه پنج وزارتخانه است. حال چگونه نجفی بیمار میتوانست پس از ۱۲ سال پویایی و توسعه متوازن تهران، کلیدار بهشت شود؟ وی در گفتگوی خبری شبکه ۵ سیما در اواسط شهریور ماه حضور یافت و در برابر سوالی درباره سلامتی و بیماری اش بسیار مطمئن جواب داد که هیچ جای نگرانی نیست و به راحتی میتواند وظایفش را انجام دهد: «من خیلی ممنونم که شما نگران سلامت من هستید، فراموش نکنید من بعد از سال ۹۲ هم مسئولیت اجرایی داشتم، سه ماه سرپرست وزارت علوم بودم و بعد از آن هم مسئولیتهای دیگری در دولت داشتم. در سال ۹۲ بیمارستان رفتم، یک استنت یا فنر در قلب من گذاشتند و پزشکان
گفتند یکسال اول فقط خطر وجود دارد و باید مراقبت کنید و بعد از آن مشکلی ندارید، الان سه سال و نیم از آن روز گذشته و الحمدالله مشکلی ندارم. مسئولینی را میشناسم که در پستهای سنگین مسئولیت دارند و یا در پستهای قانونگذاری هستند و چهار پنج استنت در قلب خود دارند، البته عمر دست خداست و زیر این گنبد کبود هیچ کس از آینده خود خبر ندارد.» با این حال به نظر میرسد عمر نجفی در بهشت شهرداری تنها ۷ ماه بیشتر طول نکشید و وی در نامه استعفای خود که رسانهای نیز نشد و تنها بخشی از آن توسط محسن هاشمی، رئیس شورای شهر تهران اعلام گردید، بیماری جدیدی را بهانه قرار داده و از شهرداری تهران استعفا داد. استعفای که اعضای شورای شهر و رئیس آن وجود فشارها را کتمان نکرده اند. این بازی دوگانه در حالی ادامه دارد که مشخص نیست دلایل واقعی استعفای نجفی چیست. بیماری جدید نجفی اگر واقعیت دارد چرا با جسارت و شجاعت آن را اعلام نمیکند و با عذرخواهی از شهروندان به دلیل اتلاف وقت آنها و بهم ریختن شهری آباد و عقب انداختن پروژههای شهری عذرخواهی نمیکند. هرچند به نظر میرسد بیماری و فشارهای بیرونی تنها یک بهانه ساده لوحانه از سوی شخصی است که
از اول نیز لباس شهردار برای تن نحیفش گشاد بود. عملکرد ضعیف نجفی در زلزله و برف تهران و توقف پروژههای استراتژیک شهری در کنار حاشیه سازیهای بیهوده مانند جشن برج میلاد و شوآفهای وقت گیر از جمله دلایل واقعی کناره گیری شهردار ضعیف میباشند. در کنار این نه شورای شهر پنجم و نه شهردار آن در ماههای گذشته کارنامه درخشانی از خود برجای نگذاشته اند تا جایی برای دفاع باشد. این جریان ثابت کرد که برخلاف شعارهای خود توانمندی خاصی در مدیریت اجرایی ندارد. مدیریت شهری تهران به صورت کاملا یکدست در اختیار اصلاح طلبان قرار گرفته است. به غیر از توقف پروژههای حیاتی و پرونده سازی از مدیریت سابق با بازیهای سیاسی نخ نما، نتوانسته آجر بر روی آجر گذاشته و توسعه شهر را که به یک رویه طبیعی تبدیل شده بود، ادامه دهد. حتی چنین عملکردی باعث گردیده تا برخی از هم طیفهای اصلاح طلب زبان به گلایه بگشایند. غلامحسین کرباسچی با اعلام اینکه با این شورا و شهردار نمیتوان شهر را اداره کرد، گفته است: «با شهرداری و شورای شهری که نصف گرفتاری هایشان صرف این شود که اسم خیابانی را عوض کنند که خیلی از مسائل اینگونه است. یعنی گرفتاریهای جدی شهر
مورد توجه نیست. چند روز هم مراسم درختکاری یا مراسم روز زن برگزار کنند. پس چه کسی باید شهر را اداره کند؟ من نمیدانم داخل شهرداری چه میگذرد. با آقایان ارتباط نزدیکی ندارم. اما چیزی نمیبینم. من خوش بین نیستم. با این اختلافات سیاسی که برانگیختیم خیلی امیدوار نیستم. نمیشود شهر را اداره کرد. مدیریت کنونی خودش را گرفتار یک سری حاشیههای غیرضروری کرده است.» در حالیکه بسیاری از حامیان نجفی اصرار دارند که فشارهای بیرونی باعث استعفای وی شده، ولی خودش تا کنون در نامه به شورا بیماری را بهانه قرار داده، ولی چرا او با جسارت نیست و صراحتا در برابر افکار عمومی پاسخ دقیقی نمیدهد. جواب مشخص است؛ یا فرد باید مریض باشد یا به واسطه مسائل شخصی، باید خود را مریض بداند. نجفی هم این را میدانسته فلذا با صدای بلند میگوید مریضی دارم تا خود را از احتمالهای بدتردرباره خودش مبرا کند، ولی مشاوران و دوستانش مثل رجایی و تاج زاده گویا بنای رفاقت ندارند و میخواهند به بهانه هزینه تراشی برای نظام، نجفی را قربانی کنند و این رسوایی را هم دامن میزنند. رسوایی که روزهای اخیر بیشتر هم شده و این رفقای ناباب در حال تلاش برای هوایی کردن
نجفی برای ماندن بیشتر در شهرداری و خراب کاریهای بیشتر است. نجفی که تا دیروز به بهانه بیماری استعفا داده بار دیگر هوس بهشت کرده و عنوان کرده هر تصمیمی شورای شهر بگیرد تابع آن است. این یعنی آنکه وی قصدی برای خروج ندارد. در همین حال غلامعلی رجایی مشاور شهردار تهران نیز که رفتن نجفی را بر هم خوردن تمام برنامهها و منافع اصلاح طلبان تندرو در شهرداری میبیند، در اظهاراتی متناقض اعلام کرده که نجفی قصدی برای کناره گیری ندارد و اعضای شورای شهر نیز متمایل به قبول استعفای وی نیستند. جنگ احزاب اصلاح طلب اتحاد ملت و کارگزاران به شدت در این زمینه بالا گرفته است. کارگزاران راه خروج را به نجفی نشان داده اند و فرش قرمز برای محسن هاشمی پهن کرده اند، اتحاد ملت سعی میکند به هر قیمتی نجفی را سر پستش همچنان بنشاند حتی اگر شهردار مریض باشد و حالش اورژانسی بهتر از آن است تا شهرداری بر سر کار باشد که منافع حزبی تامین نشود.