کسبه تدابیر ویژه نوروزی دارند، اما اماکن گردشگری خیر!
مثل دست اندرکاران سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و ادارات زیرمجموعه آن که ظاهرا برایشان اهمیتی ندارد که نوروز چیست و راه و رسم پاسداشت آن چگونه است. مجموعه‌ای که کلیددار میراث ارزشمند گردشگری کشورمان است و نقش مانعی بزرگ را ایفا می‌کند که بر سر راه گردشگران قرار می‌گیرد!
تابناک: چرا کشورمان به رغم داشتن گنجینه بی‌نظیر تاریخی و میراث کهن، بهره چندانی از گردش مالی صنعت گردشگری نمی‌برد؟ پاسخ به این سوال در نوروز ساده‌تر از هر زمان دیگری‌ست!
از دیرباز تا کنون، هر چه به نوروز نزدیک می‌شویم، همگان می‌کوشند خود را مهیای تعطیلات طولانی مدت کنند؛ چه کسبه و مغازه‌داران که می‌کوشند بیشترین سود و بهره مالی را ببرند و به این منظور، حتی نزدیکانشان را به کمک فرامی‌خوانند و چه مردم عادی که با خرید مایحتاج مورد نیاز برای ایام تعطیل یا سفر، برای گذراندن تعطیلات طولانی مدت نوروزی برنامه‌ریزی می‌کنند.
تکاپویی که حتی به ادارات، ارگان‌ها و شرکت‌ها نیز کشیده می‌شود. از نهاد‌هایی که نوروز برایشان اوج ایام کاری است (مانند نیرو‌های امدادی و پلیس) گرفته تا مجموعه‌هایی که کارشان تعطیلی بردار نیست؛ مثل بیمارستان‌ها، فرودگاه‌ها و پایانه‌ها، شرکت‌های تولیدی و حتی رسانه‌ها. مجموعه‌هایی که در آن‌ها شمار زیادی مشغول به کارند و پیش از فرارسیدن موسم تعطیلات نوروزی، با تدابیری مانند شیفت‌بندی و تشریک مساعی می‌کوشند فعالیت مستمرشان را در تعطیلات تضمین کنند.
تلاشی دسته جمعی که حتی به امثال بانک‌ها نیز کشیده می‌شود تا ایام نوروز با کمترین تلاطمی همراه شود و مسافران پرشمار با کمترین مشکلی مواجه شده و بیشترین بهره را از تعطیلات خود ببرند و در کنار آن، چرخش چرخ اقتصاد کشور بر مبنای گردشگری تداوم بیابد و زندگی در بطن جامعه جریان داشته باشد. تلاشی که هرچقدر بزرگ و فراگیر باشد، برخی می‌کوشند از شمول آن استثنا شوند! کسبه هم تدابیر ویژه نوروزی دارند، اما موزه‌ها و اماکن گردشگری خیر!
مثل دست اندرکاران سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و ادارات زیرمجموعه آن که ظاهرا برایشان اهمیتی ندارد که نوروز چیست و راه و رسم پاسداشت آن چگونه است. مجموعه‌ای که کلیددار میراث ارزشمند گردشگری کشورمان است و به جای ارائه بیشترین خدمات به مردم در ایام نوروز، نقش مانعی بزرگ را ایفا می‌کند که بر سر راه گردشگران قرار می‌گیرد.
مانعی از جنس ساعت کاری بسیار محدود که خیل عظیم گردشگران نوروزی و مباحث انگیزشی مثل «درآمد» هم موجب تغییر آن نشده و نمی‌شود تا این گونه به نظر برسد که متولیان این سازمان حتی به قدر کسبه و مغازه داران هم چشم انتظار رسیدن نوروز و بهره بردن از خوان نعمتی که با این سنت باستانی گسترده می‌شود، نیستند.
این را می‌شود از ساعت کاری کوتاه مدت موزه‌ها و اماکن تاریخی و گردشگری زیر مجموعه سازمان میراث فرهنگی دریافت که حتی ترافیک شدید خیابان‌ها و نا آشنایی مسافران با مسیر‌های تردد هم موجب نمی‌شود در بازه تعطیلات نوروزی به حالت فوق العاده‌تبدیل شده و حتی شبانه روزی شود، بلکه برعکس، به بهانه‌هایی مانند لحظه تحویل سال و سیزده به در، از روز‌های معمول سال هم کوتاه‌تر می‌شود.
بهانه‌هایی که گویی امثال نیرو‌های امدادی، پلیس، اورژانس و شاغلان مراکز درمان قادر نیستند به آن‌ها تمسک جسته و به جای ارائه خدمت به مسافران، به امور شخصی خود، از جمله دید و بازدید بپردازند و همه چیز را به حال خود رها کنند و تنها مسئولان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هستند که خود را به آن‌ها مسلح کرده‌اند!
مدیران نهادی که اگر نبود اخبار شومی که پیرامون میراث سپرده شده به دست ایشان رخ می‌دهد و مخابره می‌شود، می‌شد عملکردشان را ستود و از تعطیل کردن موزه‌ها و اماکن تاریخی راس ساعت هر روزه، صرف نظر نمود، اما افسوس که در آن زمینه نیز کارنامه قابل قبولی در افکار عمومی ندارند، چه برسد کوتاهی در تدبیر تعطیلات طولانی مدت نوروز!