حرکتم در مجلس ششم تندروی و بی نتیجه بود

سرویس سیاسی فردا: بهزاد نبوی در بخشی از گفتگوی خود با شرق گفت: من خودم جزء کساني بودم که در آن حرکت (تحصن و استعفا) حضور داشتم. به جرئت مي‌گويم آن حرکت هيچ نتيجه عيني و ملموسي نداشت؛ حتي همفکران ما که براي مجلس هفتم کانديدا شده و ردصلاحيت هم نشدند، در انتخاباتي که اداره آن بر عهده دولت اصلاحات بود، رأي نياوردند. نتيجه چه شد؟ ٣٠ کانديداي اصولگرا (از تهران) وارد مجلس هفتم شدند. اين نشان مي‌دهد مردم الزاما به تندترين حرف‌ها رأي نمي‌دهند. ما هرچه را زورمان مي‌رسيد براي جلوگيري از انتخاباتي که حق نامزدشدن را بسيار محدود كرده و بيش از هفت هزار نفر در آن ردصلاحيت شده بودند، در مجلس ششم به کار بستيم.

از طرفي، دوستان اصلاح‌طلبي كه ردصلاحيت نشده بودند، اكثرا نتوانستند رأي بياورند و اقليت کوچکي را در مجلس هفتم تشکيل دادند. در انتخابات ٩٤، موج ردصلاحيت‌ها خيلي بيشتر از انتخابات مجلس هفتم بود؛ به‌طوري‌که شوراي عالي سياست‌گذاري اصلاح‌طلبان مجبور شد از طريق يک آگهي اينترنتي از اصلاح‌طلباني که صلاحيتشان در تهران تأييد شده بود، بخواهد براي نامزدي و حضور در فهرست، خود را معرفي کنند. حدودا ٢٠٠ نفر فرم پر کردند و از ميان آنها ١٧ يا ١٨ نفر را گزينش کردند. مردم هم به آن فهرست رأي دادند. حالا اين کار بهتر بود يا کار ما در مجلس ششم؟

اصلاح‌طلبان در انتخابات دور هفتم، اصلاح‌طلبان ردصلاحيت‌نشده كه در رأسشان آقاي كروبي بود، فهرستی ٣٠نفره براي تهران دادند که هيچ‌کدام رأي نياوردند. آراي مردم را هم آقاي موسوي‌لاري که وزير کشور بود، شمارش مي‌کرد. ولي در انتخابات ٩٤ با وجود اينکه هيچ‌کس باقي نمانده بود و از طريق اينترنت فهرستی عمدتا از افراد ناشناس تهيه شد، همه آنها رأي آوردند. شما مي‌گوييد معلوم است آن‌موقع (مجلس هفتم) هيچ‌کس نبود که مردم رأي بدهند! مگر آقاي کروبي نامزد نبود؟ او رئيس مجلس ششم بود.