تومور عصب شنوایی چیست؟

سرویس سبک زندگی فردا: نوروم آکوستیک یک تومور خوش خیم است که در عصب که گوش به مغز متصل است.به نقل از بیتوته تومور معمولا به آهستگی رشد می‌کند. در ابتدا، ممکن است علائم یا نشانه‌های خفیف داشته باشد.

تومور نیز می‌تواند در نهایت باعث بی حسی و یا فلج صورت شود.اگر رشد کند و به اندازه کافی بزرگ شود، می‌تواند به مغز فشار آورد و زندگی را تهدید کند. به این تومور وستیبولار شوانوما هم گفته می‌شود، چون منشاء اولیه تومور از عصب وستبرلار است. این تومور شایع‌ترین تومور ناحیه CPA (زاویه مخچه برین استم) است. این تومور‌ها در دهه‌های ۴۰ تا ۶۰ زندگی در افراد شایعتر است.

اهمیت این تومور به خاطر موقعیت تومور است که زیرا عصب شنوایی و عصب صورت (زوج ۷ و ۸) در این تومور گرفتار است. منشاء تومور عصب ستیبولاردر از کانال گوش داخلی است و بتدریج رشد کرده و در ناحیه زاویه مخچه و ساقه مغز رشد می‌کند و در مواردی که بسیار بزرگ باشد با چسبندگی به ساقه مغزی می‌تواند عوارض حرکتی و حتی هیدروسفالی (افزایش مایع مغزی نخاعی) ایجاد کند.

تشخیص نوروم آکوستیک، علایم تومور عصبی شنوایی

نوروم آکوستیک یک تومور خوش خیم است که در عصب که گوش به مغز متصل است

علایم و نشانه‌های تومور عصبی شنوایی (نوروم آکوستیک)

◊ کاهش شنوایی شایع‌ترین نشانه است و بیشتر، نوع حسی عصبی آن دیده می‌شود.

◊ وزوز گوش بسیار شایع است و معمولاً به صورت یک طرفه ایجاد می‌شود.

◊ سرگیجه در بیماری تومور عصبی شنوایی شایع نیست، ولی در بعضی از بیماران وجود دارد. در تومور‌های کوچک تر، سرگیجه دیده می‌شود.

◊ اختلالات عصبی صورت فقط در تومور‌های بزرگ دیده می‌شوند.

خطر مرگ (۵/۰ تا ۲ درصد)

ο. سکته مغزی (نادر)

ο. آسیب دیدگی مخچه، پل مغزی و بخش گیجگاهی مغز (نادر)

ο. نشت مایع مغزی نخاعی (در ۵ تا ۱۵ درصد بیماران)

ο. مننژیت (۲ تا ۱۰ درصد)

ο. ضعف عضلات صورت

ο. احتمال کاهش شنوایی (بلافاصله بعد از عمل)

ο. سردرد (۱۰ تا ۳۴ درصد)

ο. عدم تعادل

تشخیص نوروم آکوستیک (تومور عصبی شنوایی)

اُدیومتری سنتی مفیدترین آزمایش تشخیص تومور عصبی شنوایی (نوروم آکوستیک) است.

♦ آزمایش ABR

♦ ام. آر. آی به تأئید تشخیص کمک می‌کند.

♦ الکترو نیستاگموگرافی اغلب غیر طبیعی است.

♦ حدوداً در ۵۰ درصد بیماران، آزمایش NEG غیر طبیعی توام با کاهش (فقدان) یک طرفه در آزمایش کالریک وجود دارد.

♦ گاهی تومور عصبی شنوایی (نوروم آکوستیک) در جریان انجام اسکن یا MRI برای یافتن علت بیماری دیگر (مثل سردرد میگرنی) به طور اتفاقی تشخیص داده می‌شود.

درمان نوروم آکوستیک

انتخاب روش درمانی مناسب بستگی به برخی عوامل، از جمله موارد زیر دارد:

¤ اندازه تومور

¤ آیا تومور در حال رشد است.

¤ سن شما

¤ سایر شرایط پزشکی ممکن است شما داشته باشید.

¤ شدت علایم شما و تاثیر آن‌ها بر زندگی تان

سه دوره‌های اصلی درمان برای نوروم آکوستیک وجود دارد:

* نظارت * جراحی * پرتو درمانی

ملاحظات را نیز انتظار هوشیارانه می‌نامند. از آنجا که نوروم آکوستیک سرطانی نیستند و به آرامی رشد می‌کنند، به درمان فوری لازم نیست. اغلب پزشکان تومور را با اسکن MRI دوره‌ای ملاحظه می‌کنند و اگر تومور بسیار رشد کند و یا علائم آن جدی باشد، درمان‌های دیگر را پیشنهاد می‌دهند. عمل جراحی برای نوروم آکوستیک میتواند همه یا بخشی از تومور را از بین ببرد.

سه روش اصلی جراحی برای از بین بردن یک نوروم آکوستیک وجود دارد:

• Translabyrinthine: که یک برش در پشت گوش ایجاد می‌شود و استخوان پشت گوش و برخی از قسمت‌های میانی گوش از بین برده می‌شود. این روش برای تومور‌های بزرگتر از ۳ سانتی متر استفاده می‌شود.

دست آورد این رویکرد این است که به جراح اجازه می‌دهد قبل از برداشتن تومور عصب جمجمه (عصب صورت) به وضوح ببیند. نقطه ضعف این روش از دست دادن شنوایی دائمی شود.

• رتروسیگموئید / زیر اکسیپیتال: که با باز کردن جمجمه در نزدیکی پشت سربه پشت تومور می‌رسند. این رویکرد برای از بین بردن تومور‌ها با اندازه‌های مختلف استفاده می‌شود و شنوایی را حفظ می‌کند.

• حفره میانه: که برای دسترسی و حذف تومور‌های کوچک محدود به کانال گوش داخلی، گذرگاه‌های باریک مغز به گوش میانی و داخلی یک قطعه کوچک از استخوان بالا کانال گوش را از بین می‌برند. با استفاده از این روش احتمال دارد که جراح بتواند شنوایی بیمار را حفظ کند.

جدیدا روش‌های ناگستر تمامی جراحان را به برداشتن آندوسکوپی فراخوان می‌کنند تا نوروم آکوستیک را با استفاده از یک دوربین کوچک وارد شده از طریق یک سوراخ در جمجمه از بین ببرند. این روش تنها در مراکز پزشکی عظیم با جراحان خاص آموزش دیده ارائه شده است. مطالعات اولیه نشان می‌دهد میزان موفقیت این عمل مشابه با عمل جراحی معمولی است.

پرتو درمانی در برخی موارد برای نوروم آکوستیک توصیه می‌شود. مطابق پیشرفت‌های اخیر، تکنیک‌های حاصله، ارسال دوز بالایی از اشعه به تومور با کمترین آسیب به بافت اطراف آن را ممکن ساخته اند.

- جراحی تشعشعی استریوتاکتیک تک جلسه (SRS)، که در آن صد‌ها پرتو کوچک در یک جلسه تومور را هدف می‌گیرند.

- پرتودرمانی استریوتاکتیک چند جلسه‌ای (FSR)، که دوز‌های کمتری از اشعه روزانه را در طول چند هفته ارائه می‌دهند.

هر دو این روش‌ها سرپایی هستند، به این معنی که نیازی به بستری شدن ندارند. آن‌ها سلول‌های تومور را از بین می‌برند. رشد تومور ممکن است کم و یا متوقف گردد و یا حتی ممکن است کوچک شود، اما تابش به طور کامل تومور را حذف نمی‌کند. انواع دیگر پرتو درمانی نیز استفاده می‌شود.