کلید استارت دستگاه «فسادیاب» در دستان دلسوزان ملت

خبرگزاری تسنیم: در حال حاضر وجود مشکلات در حوزه مفاسد اقتصادی به سطحی رســیده اســت که امنیت روانی جامعه را درگیر خود کرده است و از طرف دیگر دشــمن ســعی دارد تــا از این طریــق در ابتدا ناکارآمدی نظــام اقتصــادی و در مرحله بعد ناکارآمدی کل نظام را بیان داشته و از این طریق به ایران اسلامی آسیب بزند در این نوشته سعی شده تا راهکار هــای عملیاتی برای حل مشکل مبارزه با مفاسد اقتصادی بصــورت ساده ارائه شــود .

1.شفافیت: شفافیت یا به عبارتی مانیتورینــگ کــردن اطلاعات یعنی تمامی اطلاعات مالی در اختیار همگان قرار گیرد و افراد ذی صلاح اطلاع پیدا کنند. تمامی رفتارهای اقتصادی شــخص از گرفتن وام تا خرید و فروش هایش و تا چک کشــیدن هایش در معرض دیدگان همــه قرار گیرد که این اتفاق دو اثر دارد : اول آنکه جامعه و افراد، فرد مقابل را کاملا می شناســند بانکی که مــی خواهد به فردی وام دهــد در جریان وضعیت خوش حسابی یا بد حسابی فرد قرار می گیــرد.مثلا اطلاعاتی از جمله دارایی ها و بدهی های او و نیز معوقاتش در بانک های دیگر و همچنین شغل و میزان موفقیت او در شــغلش کاملا واضح می شود. در این حالت بانک دقیق تر و کامل تر می تواند سابقه اعتباری فرد را بشناسد و تصمیم گیری کند.

رواج و فرهنگسازی این قضیه باید از یک نقطه شروع شود و استارت بخورد و شاید نقطه آغاز این سیستم فساد یابی و شفاف سازی متوجه دارایی مقامات و مسئولین کشور باشد. با طرح «اعاده اموال نامشروع مسئولان» کسانی که الگو و دلسوز مردم هستند می توانند با شفافیت اموال خود و نمایش بی پرده آن، رغبت مردم را برای افشای اطلاعات اقتصادی افزایش دهند. وقتی مردم بتوانند حساب بانکی برخی از مسئولین یا بستگانشان را بررســی کنند مثــلا بتوانند حســاب برادر یا آقازاده فلان مسئول را در هرلحظه بررسی کنند، در اعلام اموال و دارایی های خود هم مقاومتی نشان نمی دهند.

این قضیه فقط منحصر به اموال و دارایی نیست حتی می تواند بر روی ریز علمکرد و فعالیت مسئولین نیز متمرکز باشد. در حوزه مجلس اگر هر نماینده در وب سایتی حضور و عدم حضورش در کمیسیون و صحــن علنی و صحبتهایش ثبت شود مردم می توانند از رفتــار نماینــده منتخب خود ارزیابی داشته باشــند از طرفی دیگر وجود شــفافیت یک مزیت دیگری نیز دارد و آن ناظر به خود شــخص اســت یعنی فرد وقتی بداند که بر رفتار های او هرلحظه نظارت میشــود، تخلفی نمی کند که منجر به اعتراض به او شــود.

2. افشاگری: در برابر شفافیت که ماهیت پیشگیرانه دارد، افشا، ماهیت درمان را دارد یعنی ایجاد ساز و کاری در جامعه به گونه ای که اشخاص در برابر تخلف و فساد دیگران ساکت ننشینند و بلافاصله به افشــای آن فساد اقدام کنند. این ســاز و کار هم می تواند جنبه تشــویقی داشته باشد و هم تنبیهی. یعنی در این سازوکار برای افشاکننده فساد تشویق و برای فسادکننده تنبیه درنظر گرفته شود. همچنین اگر کسی فسادی را دید ولی افشا نکرد هم مشمول تنبیه شود.