جلوگیری از خروج ۱۰۰ میلیون دلار ارز با ساخت داخلی یک چراغ

خبرگزاری تسنیم: تولید در کشور همواره با چالش‌های بزرگ و کوچک همراه بوده است، صنعت قطعه سازی به خصوص در حوزه خودرو یکی از زمینه‌های مهم ایجاد اشتغال در کشور است. علی چنگی یکی از تولیدکنندگان در حوزه چراغ سازی می‌باشد که توانسته علاوه بر ایجاد اشتغال و جلوگیری از خروج ارز از کشور در حیطه ایفای مسئولیت اجتماعی اقدامات قابل توجهی داشته است. کارخانه تولید چراغ از چه سالی آغاز به کار کرد و میزان تولید سالیانه این کارخانه چه میزان است؟ چنگی: شرکت مدرن سال ۱۳۶۹ با هدف تولید چراغ و اقلام روشنایی انواع خودرو‌های ساخت داخل شکل گرفت. از سال ۱۳۷۳ به بعد همواره به دنبال افزایش تولید و جذب نیروی انسانی بیشتر بودیم. سال ۹۵ حدود ۴.۵ میلیون چراغ تولید شده و اگر قیمت‌ها متوسط رو به پایین در نظر گرفته شود می‌توان گفت: در آن سال حدود ۱۰۰ میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی محقق شده است. از آنجا که کالای تولیدی در این کارخانه جایگزین کالای وارداتی خارجی است در صورت توقف تولید داخل خودروساز‌ها ناگزیر از واردات این قطعات از کشور‌های خارجی هستند. دو کارخانه اصلی خودروسازی ایران یعنی ایران خودرو و سایپا سالیانه ۱.۵ میلیون خودرو تولید می‌شود که هر خودرو نیاز به ۶ چراغ دارد در نتیجه نیاز سالیانه خودروساز‌ها تولید ۹ میلیون چراغ می‌باشد در این بین نزدیک به ۴.۵ میلیون چراغ برای پوشش خدمات پس از فروش دو شرکت ایران خودرو سایپا نیاز بوده و همچنین بازار لوازم یدکی و صادرات ۴.۵ میلیون چراغ نیاز دارد. به این ترتیب مجموع نیاز سالیانه کشور تولید ۱۸ تا ۲۰ میلیون چراغ می‌باشد. حالا با توجه به نیاز ۲۰ میلیونی چراغ در داخل کشور و همچنین تولید ۴.۵ تا ۵ میلیونی چراغ تنها در این مجموعه می‌توان گفت: ۲۵ درصد سهم بازار در اختیار شرکت مدرن است. جلوگیری از خروج ارز ۱۰۰ میلیون دلاری چگونه محقق شد؟ چنگی: از سوی دیگر به طور متوسط هر چراغ جلوی خودرو ۲۰۶ در زمانی که از کشور فرانسه وارد می‌شد منجر به خروج ۳۳ یورو ارز از کشور می‌شد این در حالیست که ارزش هر چراغ تولیدی حدود ۱۶ یورو است و با توجه به تولید ۵ میلیون چراغ در سال می‌توان گفت: ما در کارخانه مدرن مانع از خروج ۱۰۰ میلیون دلار ارز از کشور شده‌ایم. اشتغال مستقیم در کارخانه حدود ۱۰۰۰ نفر و اشتغال غیرمستقیم نیز نزدیک به هزار نفر می‌باشد از طرفی با توجه به تولید داخل بودن این محصولات حدود ۵ هزار نفر جنس ایرانی را در شبکه عرضه در سراسر کشور توزیع می‌کنند به این ترتیب می‌توان گفت: حدود ۱۰ هزار نفر از فرآیند تولید چراغ در این کارخانه به روش‌های مختلف منتفع می‌شوند. اخیرا یک موج التهاب ارزی در کشور ایجاد شد، در شرایط عدم ثبات چگونه پیشرفت در تولید و افزایش جذب نیروی انسانی در این کارخانه محقق شده است؟ چنگی: یکی از نقاط قابل توجه در خصوص این کارخانه عدم وابستگی و اتکا به حمایت‌های دولتی بوده است. به عنوان مثال در شرایط رکودی سال‌های گذشته به طور متوسط ۲۵ درصد به میزان تولید کارخانه افزوده شده است. حتی در شرایط التهابات ارزی سال ۹۱ توانستیم با اتکا به منابع داخلی از چالش آن دوره عبور کنیم. همچنین علاوه بر عبور و گذار از چالش التهابات ارزی میزان تولیدات و کیفیت محصولات با داخلی‌سازی مواد اولیه، افزایش چشم‌گیر یافته است. هیچ چراغ‌سازی در دنیا مواد اولیه تولید نمی‌کند، اما در کارخانه ما حتی مواد اولیه نیز در خود کارخانه تولید می‌شود و این یکی از افتخارات مهم ما در مجموعه تولیدی مدرن است. در ۸ سال گذشته نه تنها تعدیل نیرو نداشتیم بلکه علاوه بر جذب نیروی بیشتر افزایش تولید نیز در کارخانه محقق و این مهم با اتکا به نیرو‌های انسانی که در درون سیستم مشغول به فعالیت هستند به دست آمده است. مهمترین چالش صنعت چراغ در خودرو سازی چیست؟ چنگی: یکی از چالش‌های صنعت چراغ‌سازی در کشور تنوع تولیدات است چرا که هر سه سال یک بار خودروسازان فیس لیفت انجام می‌دهند مانند سمند که مدل‌های بعدی آن ال ایکس، سورن و ... بودند که در همه این موارد شاسی‌ها یکسان بوده، اما ظاهر جلو و عقب خودرو تغییر کرده است این تغییرات در سطوح مختلف تکنولوژی منجر به رشد در فرآیند‌های تولیدی در صنعت چراغ‌سازی شده است. امروز مطلقا خطوط قدیمی تولید چراغ کاربرد ندارد، اما در قطعا موتوری هیچ تغییر تکنولوژی ایجاد نشده است یکی از نقاط قوت این کارخانه قوت تیم طراحی و مهندسی بوده که منجر به بروز رسانی فرآیند‌ها و خطوط تولیدی در حوزه چراغ‌سازی شده است. داخلی سازی مواد اولیه در چه سحطی بوده و چگونه محقق شده است؟ چنگی: یکی از نقاط قوت این کارخانه داخلی‌سازی بخشی از مواد اولیه بوده که تنها در کشور‌های اروپایی تولید می‌شده است. به عنوان مثال از سال ۹۱ به بعد و با اوج گرفتن تحریم‌ها بخشی از مواد اولیه تولید چراغ که صرفا از طریق کانتینر‌های یخچال‌دار وارد کشور می‌شد غیرقابل دسترس شد. به همین دلیل به سمت داخلی‌سازی این مواد حرکت کرده و توانستیم ترموست‌ها که مواد اولیه رفلکتور اصلی چراغ هستند را در داخل تولید کنیم.. یکی از چالش‌های مهم در عمده صنایع کشور، عدم دسترسی کافی به مواد پتروشیمی است. در سال‌های اخیر دسترسی مستقیم به مواد پتروشیمی تنها از طریق بورس کالا انجام می‌شود این در حالیست که نیاز روزانه ما به انواع مواد پتروشیمی ۲۰ تن است، اما برای دسترسی باید دلالان مراجعه کنیم و نمی‌توانیم به صورت مستقیم از خود پتروشیمی‌ها کالای مورد نیاز را تهیه کرد چرا که فرآیند خرید از بورس کالا پرچالش و عملا نشدنی است. بعضا تولید کنندگان از افزایش مالیات‌ها در شرایط رکودی و همچنین عدم مالیات ستانی عادلانه گلایه دارند، برای مجموعه تولیدی مدرن هم چنین مشکلاتی ایجاد شده است؟ چنگی: هیچ تولید کننده‌ای با مالیات دادن مخالف نیست، اما رویه‌های مالیات‌ستانی در کشور مشکل دارد. از سوی دیگر تولیدکنندگانی که هیچ سرمایه‌گذاری انجام نداده و با هزینه‌هایی مانند مالیات و بیمه نیز مواجه نیستند آزادانه اجناس بی‌کیفیت خود را در بازار عرضه کرده و با ارائه قیمت‌های پایین‌تر منجر به تخریب بازار می‌شوند. نکته آخر. چنگی: ما سعی کردیم با این کار به معنای واقعی کلمه اقتصاد مقاومتی رو پیاده کنیم و امید وارم دولت نیز با تمهیدات مناسب باعث افزایش تولید ملی و ایجاد اشتغال برای جوانان عزیز کشورمان شود. *یکی از مواردی که تولیدکنندگان باید به این توجه داشته باشند ایفای مسئولیت‌های اجتماعی در حوزه‌های مختلف است. به عنوان مثال در حال حاضر با صرف هزینه ۵ میلیارد تومانی یک واحد تولیدی از زیرمجموعه شرکت مدرن در شهرستان آشتیان ایجاد شده که اشتغال‌زایی ۲۰۰ نفری را در پی داشته است علاوه بر این در پی مسایل خدماتی و رفاهی برای شهرستان ساخت یک بیمارستان و تعمیر اساسی استخر سرپوشیده با هزینه‌ای بالغ بر ۵ میلیارد تومان طی یک سال گذشته انجام شده است. ایمان فرهی کارشناس مسایل صنعتی، مدرس دانشگاه و مشاور مدیر عامل گروه صنعتی چراغ مدرن درخصوص ایفای مسئولیت اجتماعی در حوزه ایجاد اشتغال از سوی شرکت‌های بزرگ تولیدی معتقد است در صورتی که متعهد بودن به ایفای مسئولیت‌های اجتماعی در بین شرکت‌های تولیدی بزرگ کشور به یک مدل و الگو تبدیل شود می‌توان به ریشه‌کنی بیکاری از بسیاری از شهر‌های کوچک کشور امیدوار بود. مهمترین دستاورد عمل به تعهدات اجتماعی چیست؟ فرهی: شاید برای پاسخ به این سوال بهتر باشد به صورت مصداقی اثرات عمل به تعهدات اجتماعی بررسی شود. به عنوان نمونه شهرستان آشتیان در سنوات قبل به لحاظ باور‌های اجتماعی با چالش‌های مختلفی همراه بوده، اما با سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد تومانی شرکت مدرن که به صورت شخصی در این منطقه انجام شده تا حدودی امید در آشتیان ایجاد شده است. در یک شهرستان ۲۰ هزار نفری صرف ۱۰ میلیارد تومان برای ایجاد فضای تفریحی، رفاهی و تولیدی بسیار با اهمیت است، اما نکته مهم این است که این روند‌های منفک و جدا از هم به یک مدل و الگو برای تمام تولیدکنندگان بزرگ کشور تبدیل شود. به عبارت دیگر اگر در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی سرمایه‌گذاری‌های مناسب انجام شود فضای امید در جامعه به شدت افزایش می‌یابد. این نوع هزینه‌ها میتواند سود‌های مادی هم برای صاحبان سرمایه داشته باشد؟ فرهی: شاید شرکت‌های بزرگ معتقد باشند که با توجه به هزینه‌های اضافی مثل حمل و نقل که در پی انتقال اینچنینی ایجاد می‌شود صرفه اقتصادی حاصل نمیشود و یا حتی در بهترین حالت در صورت عدم زیان، درآمد و هزینه در نقطه سر به سر قرار گیرند، اما نکته مهم این است که تعهد به انجام مسئولیت‌های اجتماعی می‌تواند آورده‌های مهمی برای تولیدکنندگان در پی داشته باشد؛ که اثرات اقتصادی آن به صورت غیر مستقیم حاصل خواهد شد؛ که بعد از یک دوره مشخص می‌تواند آورده‌های مالی بسیار زیادی با نام نیک مطرح شده برای صاحبان صنایع بجا آورد. در کنار آن در واقع فضای امید بخش ایجاد شده از سرمایه گذاری‌های اقتصادی در شهرستان‌های کوچک می‌تواند اثرات مثبتی در حوزه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و ... داشته باشد مانند جلوگیری از مهاجرت به شهر‌های بزرگ، کاهش فقر، اعتیاد و بزه که می‌تواند نوعی فرهنگ خیر خواهی برای دگر هم نوعان باشد که قطعا مورد توجه خداوند متعال قرارخواهد گرفت. این نوع نگاه چه اثراتی در حوزه کاهش بیکاری به خصوص در بین جوانان دارد؟ شما فرض کنید در همین شهرستان اگر کارخانه تولیدی دیگری با ظرفیت اشتغال ۵۰۰ نفر ایجاد شود عملا بیکاری جوانان در این شهرستان کوچک به طور کلی از بین خواهد رفت. فرض کنید این اقدامات به صورت یک مدل یا الگو در سراسر کشور پیاده شود به طور حتم بیکاری در اکثر شهر‌های کوچک کشور از بین خواهد رفت. مدیران شرکت‌هایی مانند مدرن که در حوزه مسئولیت‌های اجتماعی فعالیت‌های مثبتی انجام داده‌اند معتقدند که باید بخشی از سود حاصل از درآمد در حوزه افزایش فهم عمومی یا خدمات اجتماعی هزینه شود و ایفای تعهدات در حوزه مسئولیت اجتماعی بخش جدایی ناپذیری از تولید است. این اقدامات باعث می‌شود که نگرش مردم به این واحد‌های تولیدی نیز نگاه مثبت همراه با حس همدلی شود چرا که آن‌ها می‌بینند که مالک کارخانه تنها به فکر جیب خود نیست؛ و همین امر می‌تواند باعث گرایش نا خداگاه مردم به آن شرکت‌ها شود. به نظر بنده این روش می‌تواند به عنوان یک الگو با خروجی برد - برد برای همه واحد‌های تولیدی بزرگ تجویز شود. شکل عمل به مسئولیت‌های اجتماعی در سال‌های اخیر با دوره‌های گذشته متفاوت است؟ فرهی: در دوره‌های گذشته ایفای مسئولیت اجتماعی تنها به مواردی، چون ساخت مدرسه، مسجد و ... خلاصه می‌شد این درحالیست که در دوره کنونی باید به سمت حمایت‌های مادی از فضا‌های علمی و آموزشی کلان حرکت کنیم. مانند حمایت از یک پروژه علمی. این روند در کشور‌های غربی نیز پیاده شده و بسیاری از دانشگاه‌های معتبر آمریکایی و اروپایی اصولا دولتی نیستند و هزینه‌های آن‌ها توسط شرکت‌های بزرگ تولیدی و یا مردم تامین می‌شود و هزینه بسیاری از پروژ‌های علمی که منجر به ایجاد یک تکنولوژی جدید و یا حرکت در مرز‌های دانش می‌شود توسط نیک اندیشان پرداخت می‌شود. سخن آخر برای جمع بندی مطالب مطرح شده در خصوص پیاده سازی مدل مسئولیت اجتماعی امیدوارم در سراسر ایران عزیز اسلامی تمامی صاحبان صنایع به حوزه مسئولیت‌های اجتماعی بخصوص در حوزه ایجاد اشتغال روی بیاورند و این مدل که "بخشی از فرآیند تولیدی شرکت‌های بزرگ به زادگاه‌های صاحبان آن در شهرستان‌های کوچک منتقل شود" بتواند بخشی از مشکلات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردمان شهرستان‌ها را اصلاح نماید و به مهم‌ترین خروجی آن که ایجاد و افزایش اعتماد به نفس و باور شخصی در مردمان و بخصوص جوانان این مناطق است، منجر شود.