بهانه‌های اصلاح‌طلبانه برای ناکارآمدی نجفی

سرویس اجتماعی فردا؛ خبرگزاری فارس نوشت: برخی شورایی‌ها معتقدند که قرار نیست شهردار تهران کار‌های اجرایی انجام دهد و یا بلافاصله بعد از وقوع حادثه‌ای شال و کلاه کند و به محل حادثه برود، شهردار وظایف دیگری دارد!

کار در شهرداری تهران معجونی از اقدامات میدانی، عملیاتی و ستادی است و کار هریک از این موارد زمین بماند، شهردار نمی‌تواند به نحو احسن به خدمات رسانی برای شهروندان بپردازد. تهران به طور متوسط شب و روز ۱۲ میلیون جمعیت دارد که شبش را با ۹ میلیون و روزش را حتی تا ۱۵ میلیون نفر سپری می‌کند. کلانشهری در پهنه ۷۶۵ کیلومتری مربعی با چالش‌ها و مسائل بسیار که برخی از این مشکلات نیز سر بار معضلات کشوری در تهران است. اصلاح طلبان پس از ۱۴ سال دوری کلید بهشت را از محمدباقر قالیباف تحویل گرفتند. نکته جالب آنجاست که پیش از ورود به دو ساختمان مهم خیابان بهشت یعنی شورا و شهرداری، اصلاح طلبان تهران را ویرانه نامیدند. محمدجواد حق شناس، عضو کهنسال شورای شهر در یکی از جلسات اخیر شورا با صراحت و افتخار اعلام کرده بود که اولین نفر، او بوده که اصطلاح شهر سوخته را به کار برده بود؟! وی در جلسه ۲۴ بهمن ماه سال جاری در صحن شورا گفته بود: «نه در بوستان‌سازی، نه در حمل‌ونقل، نه در ترافیک و نه در حوزه‌های دیگر در دوره گذشته مشکل نداشتیم، چرا که آن‌ها در این حوزه‌ها بهتر می‌ساختند.» مشخص نیست شهر سوخته اعضای اصلاح طلب شورای شهر دقیقا کجاست! حق شناس راست می‌گوید او دو خرداد امسال از واژه شهر سوخته نام برده بود: «شهری که به ما می‌خواهند تحویل دهند یک شهر سوخته است و ما بعد از شهر سوخته زابل اگر بخواهیم یک شهر سوخته دیگر نام ببریم تهران است.» تنها چند ماه کافی بود تا روشن شود، شورا و شهردار اصلاح طلب چه ارمغانی برای تهران دارند. مقایسه عملکرد نجفی با شهردار سابق بدترین موضوعی که اصلاح طلبان در حال حاضر از آن وحشت دارند. شهردار تهران در اولین گام در انتصاباتش صدای اصلاح طلبان را در آورد و چند روزنامه اصلاح طلب در دوماهگی شهرداری وی پیشنهاد استیضاح و برکناری او را دادند. زلزله تهران در ۲۹ آذرماه همه چیز را ثابت کرد. شهردار تهران در زمان بحران‌ها بر حسب قانون مدیر بحران پایتخت نیز محسوب می‌شود، ولی در آن شب پر استرس خبری از نجفی نبود. پیرمرد ۶۷ ساله ساکن بهشت در آن روز شایع شده بود که در کیش است یا بر حسب اخباری دیگری عمل جراحی زیبایی کرده بود و به همین دلیل نمی‌توانسته از منزل خارج شود. دانه‌های درشت برف که در اوایل بهمن ماه بر زمین تهران نشست، کار نجفی را سخت‌تر کرد. برف تهران را قفل کرد و در روز‌های متمادی نه برف خیابانی جمع شد و نه کوچه ای. هزاران درخت به خاطر سنگینی برف و نتاکاندن آن‌ها توسط شهرداری شکستند و عدم شن پاشی و نمک پاشی خسارات بسیاری بر جا گذاشت. محمدرضا عارف رئیس شورای عالی سیاستگذاری به شدت به بی تدبیری شهرداری تاخت و نمایندگان مجلس خواستار توضیح شهردار تهران شدند. آتش سوزی ساختمان برق حرارتی وزارت نیرو و حضور نجفی پس از ۲۴ ساعت بر سر محل حادثه نشان داد شهردار نمی‌تواند مدیر میدانی خوبی باشد. در چنین شرایطی که ضعف عملکرد شهردار تهران برای همگان ثابت شد، به نظر می‌رسد که دستور کار جدیدی برای تغییر زمین بازی در خیابان بهشت صادر شده است. روزنامه‌ها و رسانه‌های اصلاح طلب به ناگهان تغییر فاز داده و نجفی را در صدر اخبار خود قرار دادند. ویژه نامه‌ای ۱۶۰ صفحه ا.‌ی در دفاع از نجفی در روزنامه شرق به چاپ رسید که مروری بر آن نشان می‌دهد، شهردار هیچ دستاوردی نداشته تا به آن پرداخته شود و تنها با زبان اتهام زنی و سیاسی کاری خواسته است تا ضعف عملکردی نجفی را پنهان سازند. در همین زمینه، صدور یک بیانه از سوی حزب اتحاد ملت در دفاع از نجفی و ایراد اتهام به اینکه شهردار جدید گوشه‌ای از فساد را بالا زده و به همین خاطر انتقادات فزونی گرفته، بسیار جالب توجه است. اتحاد ملت رقیب کاگزاران در شورا شناخته می‌شود. محمدعلی نجفی چندی پیش از حزب کارگزاران استعفا داده بود و روزنامه سازندگی وابسته به کارگزاران نیز در مطلب بلند و بالا وی را نواخته بود. نواختنی با این مضمون که نجفی به رفقایش پشت کرده و به سوی دیگران گرایش بیشتری دارد. منظور از دیگران اصلاح طلبانی بود که در احزاب دیگر یعنی اتحاد ملت حضور دارند. چارچوب بازی جدید اصلاح طلبان علی رغم اختلافات درونی، تبدیل انتقادات در شهرداری تهران در حوزه‌های تخصصی، فنی و خدمات رسانی به موضوعات انتزاعی و سیاسی است. آن‌ها به خوبی می‌دانند که در حوزه‌های تخصصی، نجفی حرفی برای گفتن ندارد و بر همین اساس برای نجات وی از استعفا یا برکناری می‌بایست با دوقطبی سازی سیاسی، محور نقد‌ها را به سمت سیاست و رقابت سوق دهند. پس از پروپاگاندای طیف حامی نجفی در رسانه ها، نوبت به اعضای شورای شهر رسید تا به طور کلی چارچوب وظایف شهرداری و شهردارش را عوض کنند. در زمانیکه رسانه‌ها و کارشناسان شهری از مدیریت ضعیف نجفی انتقاد می‌کردند، به ناگهان یکی از اعضای شورای شهر تهران عنوان داشته که شهردار تهران به دنبال شواف و کار اجرایی نیست! زهرا نژاد بهرام، در گفتگویی عنوان کرده: «قرار نیست شهردار تهران کار‌های اجرایی انجام دهد، قرار نیست بلافاصله بعد از وقوع حادثه‌ای کوچک شهردار تهران شال و کلاه کند و به محل حادثه برود اگر این چنین بود پس چرا مدیر و معاون انتخاب کرده است؟!» تغییر ۳۶۰ درجه‌ای انتظارات و توقعات از شهردار تهران توسط این عضو شورای شهر بسیار قابل تامل است. در حالیکه انتقادات به خاطر توقف پروژه‌های شهری که در حوزه وظایف شهردار و معاونانش! است، عدم توانایی نجفی در مدیریت بحران در زلزله و برف و به کارگیری بی رویه اصلاح طلبان در سازمان‌ها و ادرات شهرداری، افزایش یافته است، عضو شورای شهر با تعریف جدید خود بار مسئولیت‌ها را از دوش نجفی برداشته است! حال آیا از چنین شورایی می‌توان انتظار پاسخگویی از شهردار را داشت؟ به هر حال آنچه مشخص است به کارگیری روش‌های نخ نمای رسانه‌ای و سیاسی برای اقناع افکار عمومی به خاطر ضعف عملکرد شهردار تهران است که در دستور کار اصلاح طلبان قرار گرفته است. شهروندان تهرانی بعد از ۶ ماه در انتظار مشاهده برخی از جلوه‌های مدیریت جدید در شهر خود هستند، ولی نشانی از آن تاکنون مشاهده نکرده اند. توقف خط ۷ مترو، خرابی پی در پی پله‌های برقی سطح شهر، تاخیر آزاردهنده قطار‌های مترو و افزایش اخلال در مسافرگیری در مترو، کند شدن پروژه‌هایی مانند تونل آرش - اسفندیار و بزرگراه شهید شوشتری، و. بخشی از نابسامانی‌هایی است که شهر در ماه‌های اخیر گرفتارش شده است. در کنار این باید از تلاش اعضای شورای شهر برای تبیین پولی سازی تهران برای شهروندان نیز سخن گفت. طرحی که مدیریت جدید شهری به شدت به دنبال پیاده سازی آن برای اخذ عوارض چندبرابری از مردم تهران است. هزینه‌ای که به گفته مرتضی الویری، عضو شورای شهر برای تهرانی‌ها سالیانه ۱۰ میلیون تومان می‌شود که بابت خدمات شهرداری باید پرداخت کنند و به تدریج باید شرایط را برای حکمرانی محلی مبتنی بر مالیات شهری آماده ساخت. در مجموع علاوه بر انتقادات بنیادی در حوزه اجرایی نسبت به عملکرد نجفی وجود دارد، در میان اصلاح طلبان نیز بر سر حمایت از عملکرد نجفی اختلافات اساسی وجود دارد. از یکسو حزب کارگزاران قرار دارد که نقد نجفی را علنی ساخته و در سوی دیگر حزب اتحاد ملت که با توجه به پست‌هایی که اعضای منتسب به خود در شهرداری گرفته است، با دفاع از آقای شهردار با اقدامات سیاسی پرداخته است.

این دو حزب در شورای شهر بیشترین کرسی‌ها را از آن خود کرده اند و به مرور باید شاهد کشیده شدن دامنه اختلافات به صحن شورا نیز باشیم. اما باید اذعان کرد سیاست اصلاح طلبان در دفاع صرف سیاسی از نجفی تنها برای کوتاه مدت نتیجه می‌دهد و در میان مدت و بلندمدت با افزایش نارضایتی شهروندان از عملکرد اجرایی و خدمات رسانی شهرداری که مستقیما با شهروندان در ارتباط است، دیگر نمی‌توان پشت بازی‌های سیاسی پنهان شد و در این میان قربانی اصلی شخصی خواهد بود که سکان هدایت شهر را بدون توجه و ارزیابی توانایی خود در دست گرفته است!