دولت اختیار اجرای طرح مقابله با آلودگی هوا را به شهردار سابق نداد/ میان دولت و شهرداری همکاری وجود ندارد/ مدیریت شهری به جای کار، سیاه‌نمایی می کند/ هیچ گونه نتیجه و نصیبی از حضور شهردار در دولت را نمی بینیم
سرویس اجتماعی فردا: رییس سابق شورای شهر تهران با اشاره به اینکه مدیریت شهری فعلی به جای انجام کار، سیاه نمایی می کند، گفت: در حال حاضر دولت و شهرداری از نظر سیاسی هم فکر هستند اما همکاری ندارند.
مهدی چمران در گفتگو با خبرنگار فردا اظهار کرد: شهردار فعلی به جای برنامه ریزی و انجام کار مجبور است از گذشته انتقاد کند، بالاخره این ها باید یک کاری انجام بدهند اما به دلیل اینکه کاری نکرده و کاری نمی توانند انجام دهند به سیاه نمایی و انتقاد از گذشته می پردازند.
وی درباره سرانجام طرح شهردار گذشته برای کاهش آلودگی هوا، اظهار کرد: مبنا و پایه این طرح را شهرداری و شورای شهر تهران تهیه کرده بودند که البته پیش از این هم تهیه شده بود، فکر می کنم در سال 82 شبیه این طرح در هیئت دولت تصویب شده بود اما دوباره پس از بازنگری به هیئت دولت فرستاده شد.
رییس سابق شورای شهر تهران ادامه داد: سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت کشور هم در تهیه این طرح کمک کردند و در واقع با هم فکری همه سازمان ها در کنار هم شکل گرفت و به دولت ارائه شد.
وی عنوان کرد: طرح یاد شده دارای حدود بیست و چند بند بود که این بندها به همه مسائل نظیر حمل و نقل عمومی، برقی کردن اتومبیل ها و موتور سیکلت ها و استفاده از فضای مجازی برای کاستن رفت و آمدها و نظایر این ها پرداخته بود.
وی تاکید کرد: شهردار سابق تهران اعلام کرد آماده است اگر اختیارات را به این مجموعه بدهند، آن را اجرا کند. در دولت هم تصویب شد که این طرح به اجرا گذاشته شود ولی متاسفانه اجرا نشد و به شهرداری تهران هم اجازه داده نشد که به دنبال اجرای این طرح برود.
رییس سابق شورای شهر تهران افزود: البته منظور از اجازه، همکاری و امکاناتی است که باید در اختیار شهرداری قرار می گرفت زیرا شهرداری به تنهایی نمی توانست این طرح را انجام دهد.
چمران درباره دلایل اجرایی نشدن این طرح گفت: میان دولت و شهرداری هماهنگی وجود نداشت یعنی متاسفانه بین این ها فکری سیاسی وجود نداشت و در عین حال همکاری هم به خوبی صورت نمی گرفت.
وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر هم با وجود اینکه دولت و شهرداری از نظر سیاسی هم فکر هستند، بازهم این همکاری وجود ندارد، تصریح کرد: شهردار فعلی در هیئت دولت شرکت می کند اما هنوز هیچ گونه نتیجه و نصیبی از حضور شهردار در دولت را نمی بینیم و مسئله دیگر اینکه انجام طرح هایی نظیر مقابله با آلودگی هوا بودجه و اعتبار می خواهد.
وی بیان کرد: فرض کنید در حال حاضر باید حداقل هزار واگن ولی مطابق برنامه دو هزار واگن برای مترو خریداری شود. خط 7 به خاطر نبود واگن تعطیل می شود تا هر نیم ساعت یک قطار حرکت کند در حالی که این همه هزینه صورت گرفته و مترو ساخته شده است.
وی ادامه داد: برای هر کیلومتر مترو 200 میلیارد تومان هزینه شده و البته این میزان با هزینه ایستگاه و قطار و ریل و تونل است ولی این واگن ها وجود ندارد و اگر هم بخواهند واگن سفارش دهند یک سال تا یک سال و نیم طول می کشد تا وارد چرخه استفاده در مترو شود.
چمران با بیان اینکه طبق برنامه جامع ترافیک باید بین 8 تا 9 هزار دستگاه اتوبوس داشته باشیم، اظهار کرد: در حال حاضر اتوبوس های ما به زیر 7 هزار عدد رسیده است. یعنی کمتر از سال گذشته شده و 5 سال است که اتوبوس جدیدی وارد تهران نشده، مگر اتوبوس هایی نظیر اتوبوس دوکابین که شهرداری خودش آنها را خریداری کرده است. وی افزود: مطابق قانون برای همه شهرهای کشور باید هزینه هشتاد و دونیم درصد اتوبوس ها را وزارت کشور و دولت بپردازد تا حمل و نقل عمومی را به صورت ارزان در اختیار همه مردم قرار دهند اما این مسئله به همراه مترو محقق نشده است.
چمران تصریح کرد: در حال حاضر نیمی از حمل و نقل عمومی کار می کند و این مسئله اعتبار و بودجه می خواهد. اتوبوس را باید با رقم بالای 300، 400 میلیون خریداری کرد که اتوبوس های دوکابینه 800 تا 900 میلیون تومان است و همین طور برای واگن های قطار باید فاینانس باز شود و از خارج بیاورند.
رییس سابق شورای شهر تهران اظهار کرد: همه این مسائل اعتبارات بالایی می خواهد و باید دولت پیش بینی کرده و مجلس تصویب کند اما متاسفانه آن میزانی که دولت پیش بینی می کند و به مجلس می دهد عموما ارقام پایینی بوده و فکر می کنم حدود 300 میلیارد تومان در سال بیشتر نبوده و مجلس هم تصویب کرده است.
وی با ابراز تاسف از اینکه همین مقدار کم هم در این سالها تخصیص داده نشده، عنوان کرد: به عنوان مثال یکدفعه 15 میلیارد تومان آن پرداخت شده است و به خاطر این مسائل همکاری لازم صورت نپذیرفته و می گویند پای مشکلات مالی کمبود اعتبار و بودجه در میان است.
وی ادامه داد: این کمبود اعتبار و بودجه به مصرف بالای بنزین و سوبسیدی که دولت می پردازد، آلودگی هوا، ایجاد ترافیک سنگین و بعد بیماری و پرداخت هزینه سنگین مردم به بیمارستان ها منجر شده است.