افسوس خانم کارگردان برای خلق صحنه‌هایی در «تنگه ابوقریب»

خبرگزاری میزان: کارگردان سینما گفت: هنوز افسوس می‌خورم که شهادت باید پررنگ‌تر و هدفمند‌تر در فیلم تنگه ابوقریب روی می‌داد، چون سینما تصویر است. چشم مخاطب که پای فیلم می‌نشیند قانع نمی‌شود و نسبت به گوش پرتوقع‌تر است. انسیه شاه حسینی نویسنده و کارگردان سینما درباره فیلم سینمایی "تنگه ابوقریب" ساخته بهرام توکلی گفت: فیلم بهرام توکلی پر انرژی، جذاب و از هر نظر درجه یک است. امکاناتی در این فیلم وجود دارد که اگر هر فیلمسازی بخواهد اثر جنگی بسازد باید در رویا آن‌ها را ببیند. وی در همین راستا افزود: بازی‌ها خیلی خوب، کارگردانی بسیار حرفه ای، منظم و اثری قوی بود، به حدی که با خود گفتم سینمای دفاع مقدس دچار تحولی عظیم شده است. این کارگردان درباره محتوای "تنگه ابوقریب" اظهار کرد: تنها جایی که دلم سوخت و من را هنوز سیراب نکرده است فیلمنامه تنگه ابوقریب است که اگر می‌توانست کمی دراماتیزه‌تر باشد اثری فوق العاده از هر لحاظ بود. همه حوادث عجیبی که روایت می‌شود، غیرت، شرافت، جوانمردی، شهادت‌ها اگر قصه اش دراماتیزه‌تر بود بسیار موفق‌تر می‌شد. شاه حسینی ادامه داد: در شروع قصه نقشی که امیر جدیدی آن را بازی می‌کرد، بچه روی شانه او نشسته بود و به دنبال خانواده دخترک می‌گشت، اگر من به جای بهرام توکلی بودم توسط دشمن شلیک می‌کردم تا سر دختر از بین برود که قصه با مظلومیت شروع شود و شخصیت اصلی نیز دچار عذاب وجدان شده و برایش مسئله ایجاد شود که اگر دختر را روی شانه ام حمل نمی‌کردم او زنده بود و اصلا دختر چه گناهی داشت که خونش ریخته شد. به این صورت شخصیت تا پایان فیلم با این نگرانی مخاطب را جذب می‌کرد و همه چیز درجه یک و شاهکار بود البته نظر من به این دلیل است که نویسنده ام و به درام و محتوا بیشتر اهمیت می‌دهم. وی زحمات کارگردان و عوامل "تنگه ابوقریب" را قابل تقدیر دانست و بیان کرد: می‌دانم که صحنه‌های انفجار و توامان بازی بازیگران به شکل همزمان و این که آسیبی به بازیگران وارد نشود تا چه میزان سخت است. محسن روزبهانی در تنگه ابوقریب بیداد کرده است و اثری خوب با تلاش عوامل این فیلم رقم خورد، اما من تشنه از سینما برگشتم یعنی دلم می‌خواست که درام بیشتری در فیلم وجود داشته باشد. کارگردان "شب بخیر فرمانده" در ادامه تاکید کرد: صحنه‌های مربوط به دو کوهه را به جهت این که خودم در زمان دفاع مقدس در این مکان بودم درک کرده و با آن آشنایی دارم. هنوز بچه‌های بسیجی دو کوهه را با نام قرار بی قرار می‌شناسند و در همین نام و واژه درام عجیبی قرار دارد. دوست داشتم زمانی که رزمندگان صدا و صحبت‌های مهدی پاکدل را می‌شنوند همه اعم از پیر، جوان و کودک با هم پوتین‌های خود را بسته و آماده حضور در خط مقدم شوند، نه این که تنها سه نفر به تصویر کشیده شده و پشیمانی شان نشان داده شود بلکه ۲۰ نفر دیگر نیز آماده و مصمم باشند و در عین حال بسیاری از افراد در همه سنین که برای رفتن سوار اتوبوش شده اند برگردند. اگر کمی دقت بیشتر می‌شد اثری شاهکار رقم می‌خورد، اما در حال حاضر نیز "تنگه ابوقریب" فیلمی فوق العاده است که از عوامل و سازندگان آن تشکر می‌کنم. شاه حسینی به پرداخت موقعیت در "تنگه ابوقریب" اشاره کرد و توضیح داد: اثر جدید بهرام توکلی فیلم موقعیت است، به خصوص شهادت قهرمان فیلم در پایان اتفاقی بود در حالی که دوست داشتم قهرمانانه شهید می‌شد مثلا یک رزمنده، بچه یا زنی را نجات می‌داد و بعد از این عمل شهید می‌شد. خونی که از او می‌رفت شفاف‌تر بود، این مسائل می‌توانست در فیلمنامه گنجانده شود، اما نبود و مرا تشنه از سینما برگرداند، هنوز افسوس می‌خورم که شهادت باید پررنگ‌تر و هدفمند‌تر روی می‌داد، چون سینما تصویر است. چشم مخاطب که پای فیلم می‌نشیند قانع نمی‌شود و نسبت به گوش پرتوقع‌تر است. وی خاطرنشان کرد: با این که بازیگران "تنگه ابوقریب" در زمان دفاع مقدس حضور نداشته اند، اما بازی همه بازیگران در این فیلم خوب بود هر چند گاهی از عمق به سطح در بازی تنزل می‌کردند، اما یک فضای خوب و رنگ آمیزی در بازی خلق کرده بودند.