کامبوزیا پرتوی: میخواستم «کامیون» را در ترکیه بسازم
اولین نشست خبری جشنواره برای فیلم کامیون با حضور کامبوزیا پرتوی کارگردان، تورج اصلانی فیلمبردار، میلاد موحدی آهنگساز و همچنین سه بازیگر این فیلم سعید آقاخانی، نسرین مرادی و رامین راستاد برگزار شد.
کد خبر :
779076
خبرگزاری تسنیم: کامبوزیا پرتوی کارگردان فیلم کامیون با بیان اینکه قصدش از ساختن این اثر نشاندادن آوارگی و اثرات آن بوده است، گفت: بعد از ممنوعکاری برای ساختن این فیلم در ترکیه آماده میشده است. اولین نشست خبری جشنواره برای فیلم کامیون با حضور کامبوزیا پرتوی کارگردان، تورج اصلانی فیلمبردار، میلاد موحدی آهنگساز و همچنین سه بازیگر این فیلم سعید آقاخانی، نسرین مرادی و رامین راستاد برگزار شد. گبرلو در ابتدا از طرف نجفی بهخاطر سختی ورود خبرنگاران عذرخواهی کرد و از خبرنگاران خواست تا مشکلاتی را که با آن مواجه بودهاند بگویند. پرتوی در این نشست در مورد فیلمنامه با اشاره به اینکه فیلمنامه چندین سال پیش نوشته بوده، ولی موفق به ساختش نشده بود در مورد شباهت کامیون به فراری گفت: خودم فکر نمیکنم خیلی شبیه باشد چرا که این فیلمنامه را در سال ۲۰۰۱ نوشتم و به دو جشنواره فرستادم و بهخاطرش جایزه هم گرفتم. شاید اگر این را قبلاً میساختم میگفتند فراری را از روی این ساختند. در این تم فیلم زیاد وجود دارد در دنیا مانند فیلمی بهنام قیمت گوجه فرنگی چند که در آمریکا ساخته شده است. قبل از انقلاب هم در این ژانر فیلمی بهاسم
جاده ساخته شده است. وی در مورد جرقه خوردن قصه در ذهنش گفت: سال ۱۳۶۸ سر فیلم گلنار بودیم در جنگلهای دوهزار آقای سجادی حسینی دستیارم بود، روزی دیدیم او خیلی التهاب دارد، گفتم "چه اتفاقی افتاده است؟ "، گفت: "من توانستم یه منزل در تهران تهیه کنم بعدش همسرم با وسایل رفته بهسمت اونجا... ". وی در مورد ایزدیهایی که در این فیلم نمایش داده شده گفت: حمله به ایزدیها در فصل تابستان بود، ولی ما برف را انتخاب کردیم چرا که میخواستیم آوارگی را نشان دهیم. برای خود من موضوع این فیلم آوارگی و پناهجویی است و اینکه برای هم پناه باشیم. من بعد از فیلم دوخواهر ممنوعکار شدم، و به ترکیه رفتیم تا این سینمایی را بسازیم و در مورد آن با آقای وثوقی صحبت کرده بودم و او هم از بازی در آن استقبال کرد، ولی بهخاطر هزینه زیاد ساخت فیلم در ترکیه موفق به ساخت آن نشدم و بنابراین از وجود آقای وثوقی نتوانستیم استفاده کنیم. موحدی در موسیقی این فیلم و آوای محلی آن گفت: ما از صدای این خانوم در صحنههای دردناک استفاده کردیم و در تیتراژ پایانی هم یک موسیقی فولکلور قدیمی بود که زنی برای شوهر گمشدهاش میخواند. آقاخانی با بیان اینکه از اینکه این
کار به او پیشنهاد شده خیلی خوشحال است گفت: فیلمنامه آنقدر درست بود که من نگرانی نداشتم و میدانستم فیلمنامه من را هدایت میکند. گریم خیلی به من کمک کرد آقای پرتوی خودش چندان به گریم زیاد علاقه نداشت، ولی بعد از گریم ۵۰ درصد بازیام تکمیل شده بود.