پوستر تئاتر فجر صدای کوروش سلیمانی را نیز درآورد

باشگاه خبرنگاران جوان: بازیگر تئاتر و تلویزیون گفت: تحلیل طراح پوستر که ایموجی‌ها نشانه‌ای از نقاب‌های امروزی هستند، جالب است، اما قوی و کامل نیست.

پس از رونمایی اهالی جشنواره از پوستر‌های سی‌و‌ششمین جشنواره تئاتر فجر، موجی از انتقادات روانه محمد فیلی‌زاده، طراح پوستر سی و ششم جشنواره شد. ایموجی‌های آشنا که سرو کله‌شان در هر گوشه و کناری از زندگی مردم به چشم می‌خورد، حالا انگار نتوانستند جایی میان اهالی تئاتر برای خود پیدا کنند و با انتقاد شدید اهالی این حوزه روبرو شدند. کوروش سلیمانی بازیگری که اتفاقا در حوزه تئاتر دستی بر آتش دارد، در گفت و گو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در این خصوص گفت: یک اثر برای مقبولیت نیاز به کسب حداکثر آرا دارد، درست است که نمی‌شود نظر همه را جلب کرد، اما گاهی دامنه نارضایتی‌ها محدود به چند نفر نیست و تعداد زیادی از صاحب نظران به نامناسب بودن موضوع اشاره دارند. اتفاقی که در مورد پوستر امسال جشنواره تئاتر به وضوح به چشم می‌خورد. در بین اهالی گرافیک و حوزه تجسمی کم نیستند کسانی که در این مورد واکنش نشان دادند. واکنش‌ها همگی بیانگر نارضایتی تعداد زیادی از کارشناسان از طراحی چنین پوستری برای این رویداد بزرگ و مهم تئاتر است. وی افزود: اسم جشنواره امسال و تصمیم برگزار کنندگان بر گفت و گو محور بودن جشنواره در یک فضای محترمانه است، اما در عمل می‌بینیم که برخلاف صحبت‌های صورت گرفته اصلاح کردنی در کار نیست. با احترام به طراح محترم، اما آیا ما طراحان پوستر کاربلدى که بهتر از این‌ها تئاتر و یک گردهمایى مهم تئاترى را بشناسند، کم داریم؟ سلیمانی ادامه داد: درست است که طراح برای خلق سادگی از ایموجی‌های متداول و روزمره استفاده کرده، اما با اشاره به سخن استاد قباد شیوا علاوه بر بحث ساده سازی در پوستر، باید شخصیت سازی هم صورت بگیرد و پوستر مربوط به رویداد مورد نظر باشد. واقعا در این پوستر این اتفاق افتاده؟ اگر نوشته‌ها از پوستر حذف شود چه اتفاقی می‎افتد؟ حذف نوشته ما را با ایموجی‌هایی روبرو می‌کند که ممکن است به هر موضوعی (بازی، سرگرمی و ...) و نه صرفا تئاتر مربوط باشد، آیا احتمال دارد کسى بتواند حدس بزند این پوستر‌ها اتفاقى تئاترى مثل جشنواره اى بین المللى را دارند؟ وی تاکید کرد: به گفته طراح پوستر، ایموجی‌ها نشانه‌ای از نقاب‌های امروزی هستند؛ هرچند این تحلیل جالب است، اما قوی و کامل نیست. به نظر من ابتدایی‌ترین و دم دستی‌ترین شکل برای این کار در نظر گرفته شده است. البته نقدی به مخاطب و منتقد هم وارد نیست، وقتی فضای تعامل و ارتباط بسته باشد و مسئولین جشنواره منتقدین تک صدایی باشند، باید هم شاهد چنین اتفاق‌هایی باشیم. به طور قطع اگر از نظرات متخصصان خارج از این فضا استفاده می‌شد، اتفاقات بهتری در این حوزه شکل می‌گرفت. جشنواره فرصت خوبی برای ارتباط با مردم است. در این میان پوستر این رخداد نیز به مانند یک فرصتی درون این فرصت است. ارتباطی که باید قوی بشود. این بازیگر تئاتر و تلویزیون تصریح کرد: در سال‌های اخیر تئاتر به اشکال مختلف در حال لطمه خوردن است. چرا برای جشنواره‌ای که در حقیقت ویترین تئاتر کشور به حساب می‌آید و پوستر جشنواره یکی از چشمگیرترین جنبه‌های آن است، دقت نمی‌شود؟ به نظر می‌رسد یک ایده‌ای به ذهن طراح رسیده است و در همان سطح پرداخت شده است.‌ای کاش حداقل قبل از نهایی شدن از نظر چند نفر دیگر که خارج از دایره خودشان بود، نظرخواهی می‌کردند. امیدوارم در سال‌های آینده در فضای تئاتری ما گفت‌وگو‌های بی غرض اتفاق بیافتد. تعاملاتی که نه از سر خودخواهی و خودرایی افراد باشد.