گلایه آموزش و پرورش از برنامه «دورهمی»
روابط عمومی آموزش و پرورش به برنامه دورهمی واکنش نشان داد و در نامه‌ای نوشت: «آموزش و پرورش می‌تواند موضوع نقد و حتی طنز برنامه‌های صدا و سیما باشد اما دستمایه هَجو هرگز».
خبرگزای فارس: برنامه دورهمی از برنامه‌های طنز تلویزیون است که با مجری‌گری مهران مدیری از شبکه نسیم پخش می‌شود.
مهران مدیری در یکی از قسمت‌های این برنامه که اخیرا پخش شد به حقوق پایین معلمان اشاره کرد و گفت: معلمان و خبرنگاران کمترین میزان حقوق را دریافت می کنند و درآمد 2 میلیون تومانی یک معلم به اندازه انرژی که وی سر کلاس صرف کرده است، نیست.
مدیری درآمد معلمان را با سیگارفروشان مقایسه کرد و ادامه داد: اکنون دیگر کسی مایل نیست معلم شود چون ماشین یک معلم هم‌قیمت ساعت یک سیگارفروش است!
هرچند مسئله مشکلات معیشتی معلمان که با منزلت اجتماعی آنها در ارتباط است مدت‌هاست مورد اعتراض است اما دستمایه تمسخر قرار گرفتن معلمی موضوع دیگری است که برخی معلمان و در رأس آنها وزارت آموزش و پرورش به آن معترض است.
بر این اساس، روابط عمومی آموزش و پرورش هم به این برنامه واکنش نشان داد و در نامه‌ای به مدیر شبکه نسیم نوشت: «آموزش و پرورش می‌تواند موضوع نقد و حتی طنز برنامه‌های صدا و سیما باشد اما دستمایه هَجو هرگز».
در متن این نامه آمده است: «به استحضار می‌رساند درآخرین برنامه دورهمی، مجری محترم برنامه، در کنار تجلیل شایسته جایگاه معلمان، شرایط رفاهی فرهنگیان را به نحوی به طنز کشیدند که بازخوردها و گلایه‌های منفی بسیاری از سوی معلمان شریف و فرهیخته کشور به این وزارتخانه واصل شده است. به همین منظور لازم دانستیم این نکته را متذکر شویم که بهتر است مجریان محترم برنامه‌ها در انتخاب سوژه‌ها برای خنداندن مخاطبان، گزینه‌های دیگری را مورد نظر قرار دهند.
از این رو ضمن تشکر از حسن توجه شبکه نسیم به فرهنگ و آموزش کشور، به اطلاع می‌رساند؛ آموزش و پرورش می‌تواند موضوع نقد و حتی طنز برنامه های صداوسیما باشد اما دستمایه هَجو هرگز.
حسب پیام های دریافتی گلایه آمیز متعدد از جامعه معلمان سراسر کشور، یادآوری می کنیم راه‌حل رفع مسائل معیشتی معلمان و کاستی‌های موجود این نیست که معلم را سوژه هَجو کنیم و البته چنین اقدامی در شأن رسانه ملی نبود. بر همین اساس مستدعی است در برنامه های آتی دقت بیشتری در ورود به مسائل حرفه‌ای معلمان داشته باشید».
ایجاد فضای یأس و ناامیدی بین معلمان در کنار شکستن حرمت آنها در جامعه با طرح شرایط مالی و درآمدیشان به این نحو، نه‌تنها کمکی به تغییر شرایط نمی‌کند بلکه بر کیفیت کار آنها و جایگاه اجتماعی‌شان تأثیر منفی دارد.
هرچند گاهی لازمه طنز اغراق است اما زیاده‌روی در سیاه‌نمایی در مجموع به نفع جامعه نخواهد بود؛ این ایراد به معنی نادیده گرفتن برخی مشکلات و نبودن فضای انتقاد نیست. واقعیت این است برخی معلمان مجبور هستند دوشغله شوند و اصحاب رسانه هم همواره پیگیر مسائل معیشتی معلمان بوده‌اند؛ مسئله اینجاست که انتقاد باید با حفظ شأن و کرامت معلمی همراه باشد.