پیکر خدمه نفتکش سانچی کِی تفحص میشود؟
سخنگوی شرکت ملی نفتکش ایران درباره برنامه این شرکت برای یافتن و تفحص پیکر جان باختگان حادثه نفتکش سانچی توضیح داد.
کد خبر :
771909
خبرگزاری تسنیم: سخنگوی شرکت ملی نفتکش ایران درباره برنامه این شرکت برای یافتن و تفحص پیکر جان باختگان حادثه نفتکش سانچی توضیح داد.
بهرامی سخنگوی شرکت ملی نفتکش ایران با بیان اینکه کشتی به زیر آب رفته، اما کماکان حریق به طول ۳۰۰ متر ادامه داشته و ارتفاع شعلهها تا ۴۰ متر گزارش شده است، گفت: یکی از اولویتهای ما این خواهد بود که بتوانیم پیکر شهدای نفتکش را از زیر آب بیرون بیاوریم. عمق آب در محل بیش از ۱۰۰ متر است بنابراین تفحص نیاز به بررسی کارشناسانه دارد، اما قطعا از اولویتهای ما خواهد بود. در وهله اول باید منتظر بمانیم تا شعلهها خاموش شود شاید هنوز برخی از مخازن باز نشده باشند و به دریا راه نیافته باشد بنابراین تمام محموله در ادامه سوختن تاثیرگذار خواهد بود. او افزود: شغل دریانوردی در عین حال که شغل تخصصی است، اما به اندازه دوری از خانواده و وطن سخت نیست. دریانوردان با انتخاب این شغل کار سختی را به عهده میگیرند فاصله زمانی بین شش تا یکسال دوری از خانواده از مشکلات اصلی این شغل است. کشتیهایی که نزدیک به خشکی باشند احتمال دریافت سیگنال موبایل هست، اما کشتیهایی که در پهنه آب هستند و از خشکی دور هستند امکان استفاده از موبایل وجود ندارد در برخی کشتیها امکان استفاده از اینترنت نیز هست، اما تنها وسیله ارتباطی در دریا استفاده از تلفن
ماهوارهای است.
بهرامی افزود: احتمال اینکه همه خدمه کشتی جان باخته باشند اطلاع دقیقی نداشتیم و از وسعت انفجار اول و انفجارهای بعدی نیز اطلاع نداشتیم. از کشتیهای گذری در منطقه اطلاعات گرفتیم و با این اطلاعات به وسعت فاجعه پی بردیم.
وی گفت: جعبه سیاه در حضور نمایندگان ذینفعان حادثه بازخوانی خواهد شد. از سازنده نیز درخواست کرده ایم که در محل حاضر باشد و تقریبا ظرف مدت یک هفته دیگر بازخوانی در صورت سالم بودن اطلاعات انجام خواهد بود. جعبه سیاه کشتی درون کپسولی قرار دارد که بر اساس استانداردهای تعریف شده در مقابل حرارت در مدت زمان خاص مقاومت دارد حال باید دید مقاومت کپسول سانچی چه مدت زمانی در برابر حرارت تعریف شده باشد.
سخنگوی شرکت ملی نفتکش ایران افزود: چنین حادثهای در دنیا به این وسعت وجود نداشته است فقط نمونهای شبیه به این حادثه در سال ۱۹۷۲ بوده است که تمام خدمه یک کشتی با بیست هزار تن محموله نفتی به موجب حریق جان باخته اند، اما با این وسعت و با این حجم میعانات گازی در دنیا بی سابقه بوده است.
بهرامی در ادامه گفت: وجود ۹ کشتی در آن واحد برای امداد در دریا کار سختی است، ولی استفاده از دو کشتی باید با جدیت بیشتری انجام میشد.
او درباره برخورد پرسنل کشتی چینی گفت: در تصادفات دریایی دو طرف هستند و آنچه مهم است در سطح کلان دولتها و بیمه گرها اطلاعات گرفته میشود، ولی اینکه از نفرات کشتی مقابل اطلاعات گرفته شود در دنیا مرسوم نیست. ما در این حادثه تیمی را اعزام کرده ایم که از کشتی مقابل نیز اطلاعات گرفته شود و این نیاز به همکاری طرف مقابل دارد. از مشاوران هلندی نیز کمک گرفته شد، اما مشاوران هلندی تصمیم گیرنده امور نبودند فقط مشاوراتی ارائه کردند. حادثه در آبهای چین اتفاق افتاد که بعد از حرکت به آبهای ژاپن رسید.
بهرامی در ادامه گفت: برخی از دوستان که در این حادثه به شهادت رسیدند سالهای قبل در سفرهای دریانوردی در کنارشان بودم و فقط خاطره آنها باقی میماند. برخی از جانباختگان نیز چندین ماه از خانواده دور بودند که بسیار درد آور است.