«گیس فروشی» ۱۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون!
یک آسیب شناس اجتماعی گفت: برخی از زنان و دختران برای کسب درآمد موهای خود را از ۱۰۰ هزار تا ۵ میلیون تومان می فروشند.
کد خبر :
771825
خبرگزاری مهر: یک آسیب شناس اجتماعی گفت: برخی از زنان و دختران برای کسب درآمد موهای خود را از ۱۰۰ هزار تا ۵ میلیون تومان میفروشند. دکتر مجید ابهری افزود: در بعضی از فیلمها مثل بینوایان دختری وجود داشت که موی خود را برای درآمد فروخت که بسیار تاثرانگیز بود و امروز با زنان و دخترانی روبرو هستیم که موهای خود را برای زیباتر شدن بانوان دیگر میفروشند این گروهها به گیس فروشها مشهور هستند. وی گفت: این دختران به مغازههایی که در خیابان منوچهری تهران و داخل پاساژهای مختلف وجود دارند، مراجعه میکنند و کارشناس همان جا بر روی موهایشان قیمت میگذارد معمولا بلندی مو، رنگ نشدن آن، موخوره نداشتن و پرپشت بودن، معیارهای اصلی برای تعیین قیمت است که از ۱۰۰ هزار تومان تا ۵ میلیون تومان در تغییر است. وی گفت: یکی از خریدارها میگفت: بعضی از زنان موهای خود را برای خرید لباس و کیف و کفش میفروشند و برخی دیگر برای نیازهای ضروریتر مثل دوا و درمان خود یا خانواده و امسال آنها این کار را انجام میدهند. این آسیب شناس با اشاره به اینکه مساله قیمت گذاری نیز یکی از مشکلات این زمینه است افزود: فرد فروشنده مجبور میشود به چند
مغازه مراجعه کند حالا موضوع دیدن مو توسط محرم یا نامحرم بحثی جداگانه دارد. یک فروشنده دیگر نیز میگفت: خریداران موهایی که در ویترین مغازهها آویخته شده اند، خانمهایی هستند که برای استنشن و بلند نشان دادن موهای خود این موها را میخرند و سن خریداران بین ۲۵ تا ۶۰ سال است و اکثرا از افراد ثروتمند و پولدار هستند. این استاد دانشگاه گفت: از نگاه رفتارشناسی وابستگی بانوان به موهای خود یک اصل روانی است که از قدیم الایام مرسوم بوده و چه بسا زن جوانی که مجبور به فروش گیسوان خود میشود دچار افسردگی و ناهنجاریهای روحی بعدی شود. وی اظهار داشت: از نگاه آسیب شناسی اجتماعی فروش اعضای بدن اعم از کلیه و یا مو به خاطر نیاز مالی بوده هرچند برای کیف و کفش باشد. این حرکت کاری شرافتمندانه است که بانوان پاکدامن برای کشیده نشدن به مسیرهای نادرست انجام میدهند، اما باید بدانیم فقط یک بار در دوران زندگی چنین اتفاقی میافتدکه بلندی گیسوان موجب کسب درآمد میشود بنابراین توجه به خانوادههای کم درآمد و فقیر که دارای دختران بزرگ هستند باید در دستور کار سازمانهای حمایتی نه در حرف و شعار بلکه در عمل قرار گیرد.