محمد بنا: من برنمی‌گردم
«من انگیزه‌ای در سوریان برای حضور روی تشک کشتی نمی‌بینم. سوریان آدم باهوشی است و شرایط را کاملاً درک می‌کند. شرایط سنی من هم اجازه نمی‌دهد که به کشتی بازگردم.»
روزنامه ایران: «کشتی فرنگی ایران در المپیک ریو ناکام بود و خاطرات تلخی به یادگار ماند. در این میان شاید بتوان گریه‌های محمد بنا را یکی از تلخ‌ترین تصاویر به جا مانده از این مسابقات دانست. «بنا»ی کشتی فرنگی پس از اتفاقات ریو کمتر حاضر به گفت‌وگو شد و هم اکنون نیز کاملاً از کشتی دور شده و در شهریار زندگی خود را می‌گذراند. در روزهای گذشته خبری منتشر شد مبنی بر این که خانه کشتی شماره ۲ به نام سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی (محمد بنا) نامگذاری شده و از سوی دیگر در هفته‌های گذشته اتفاقات زیادی در رشته اول کشورمان رخ داد؛ از انتخابات فدراسیون کشتی گرفته تا بحث تعلیق کشتی ایران. به همین بهانه خبرنگار «ایران» گفت‌وگویی با آقای خاص کشتی ترتیب داد و نظرات او را در مورد اتفاقات اخیر این رشته جویا شد که ماحصل آن در ادامه می‌آید.
در ابتدا در مورد نامگذاری خانه شماره۲ کشتی صحبت کنید. فدراسیون جدیداً خانه شماره ۲ کشتی را به نام شما ثبت کرد که این نشان‌دهنده توجه فدراسیون کشتی به پیشکسوتان است.
می‌خواهم قلباً در مورد این موضوع صحبت کنم. از یک سو باید از فدراسیون کشتی به خاطر این نامگذاری تشکر کنم و از سوی دیگر باید بگویم که فدراسیون باید نام حمید سوریان را روی سالن شماره۲ کشتی می‌گذاشت؛ چرا که سوریان پرافتخارترین فرنگی کار ایران است و ۷ مدال طلای المپیک و جهانی دارد و از نظر من بهترین گزینه برای نامگذاری خانه کشتی به حساب می‌آمد. البته در این بین بزرگان دیگری هم در کشتی فرنگی حضور دارند مثلاً نفرات نامداری همچون امید نوروزی و سعید عبدولی که می‌توانست خانه شماره ۲ به نام اینها باشد. علاوه بر اینها ما پیشکسوتان بزرگی داریم که شایسته قدردانی هستند.
احتمالاً هدف فدراسیون این بود تا نام دو پیشکسوت را روی خانه‌های کشتی بگذارد و شما هم به عنوان پیشکسوت و سرمربی سابق تیم ملی به نتایج خوبی در المپیک لندن دست یافتید و این انتخاب به این جهت بود.
اقدام فدراسیون در نامگذاری سالن‌های کشتی به نام قهرمانان این رشته بسیار ارزشمند است اما اعتقاد قلبی من بر این است که باید نام سوریان را روی خانه کشتی می‌گذاشتند. در اکثر استان‌های کشورمان یک سالن کشتی به نام جهان پهلوان تختی دیده می‌شود و این موضوع خوبی است اما اعتقاد من بر این است که ما می‌توانیم سالن‌های کشتی را به نام قهرمانان دیگر نیز نامگذاری کنیم تا یادی از این قهرمانان کرده باشیم؛ چرا که تختی بزرگ است و چیزی از بزرگی او کم نمی‌شود.
مراسم پنجاهمین سالگرد جهان پهلوان تختی هم روز یکشنبه برگزار شد. در مورد جهان پهلوان تختی صحبت کنید.
مردم تختی را به خاطر مرام و بزرگی‌اش می‌شناسند و دوستش دارند. حفظ نام چنین قهرمانانی در کشور واقعاً ضروری است. نام تختی ماندگار شده و همه ورزشکاران سعی می‌کنند همانند او الگوی جامعه باشند. تختی به خاطر مکتب پهلوانی‌اش بزرگ شد و هر کسی برای شناخت بیشتر به دنبال این است که مکتب او را دنبال کند. تختی به خاطر گذشتش ماندگار شد و این مرام هم اکنون در ورزشکاران ما دیده می‌شود. در ورزش ما افرادی هستند که همانند او زندگی می‌کنند. پهلوانی تنها مختص کشتی نیست و به تمامی رشته‌ها تعلق دارد و حتی مردم عادی هم می‌توانند مرام تختی را داشته باشند. علی دایی جزو نفراتی است که همیشه در انجام کار خیر پیشقدم می‌شود. هستند ورزشکارانی که راه تختی را ادامه می‌دهند.
آقای بنا! در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟ خیلی‌ها می‌خواهند بدانند که آیا سرمربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی اتفاقات کشتی را دنبال می‌کند؟
در حال حاضر در شهریار زندگی می‌کنم و با شادی‌های کشتی شاد هستم و با شکست‌هایش ناراحت. پیگیر مسائل کشتی هستم و مسابقات را از طریق تلویزیون دنبال می‌کنم. البته به جز این برخی مواقع به باشگاه می‌روم و به جوان‌ها آموزش می‌دهم. به هر حال دل کندن از کشتی کار بسیار سختی است.
یعنی با این علاقه قصد بازگشت به کشتی ندارید؟
شرایط سنی من اجازه نمی‌دهد که به کشتی بازگردم. در حال حاضر جوانان خوبی حضور دارند که می‌توانند به عنوان مربی در تیم ملی فعالیت و دین‌شان را به کشتی ادا کنند.
نظرتان در مورد انتخاب مجدد رسول خادم به عنوان ریاست فدراسیون چیست؟
احتمال می‌دادم که خادم مجدداً به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شود و انتخاب او طبیعی بود. امیدوارم خادم در ۴ سال پیش رو کم اشتباه‌تر از گذشته باشد. خادم با گذشت ۴ سال به شناخت خوبی رسیده است. مثلاً فردی همانند محمد پولادگر در فدراسیون تکواندو چنین شرایطی دارد و سال‌هاست در تکواندو کار می‌کند و شناخت خوبی از این رشته دارد. خادم هم اگر ادامه دهد، می‌تواند سال‌ها به کشتی کمک کند، او جوان و پر انرژی است.
نظر شما در مورد انتخاب حمید سوریان به عنوان رئیس کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک چیست؟
سوریان با رأی‌گیری ورزشکاران به این عنوان رسید و این نشان دهنده اطمینان ورزشکاران به سوریان است. طبیعتاً حضور ورزشکاری همچون سوریان در چنین پستی می‌تواند به ورزش کمک بیشتری کند. او از جنس ورزش است و حضور او و سایر ورزشکاران نامدار در پست‌های مدیریتی اتفاق خوشایندی است. ما می‌توانیم از جوانان بیشتری در بدنه مدیریتی ورزش استفاده کنیم؛ چرا که اینها به مشکلات ورزش کاملاً آگاه هستند.
سوریان برای بازگشت به کشتی مردد است. به نظر شما او شرایط بازگشت را دارد؟
سوریان تنها کسی است که می‌تواند برای آینده خود تصمیم بگیرد. او در حال حاضر ۳۲ سال دارد و به عنوان یک اعجوبه می‌تواند به کشتی بازگردد. البته برای بازگشت باید تمامی شرایط را بسنجد. برای بازگشت دو گزینه دارد که اولی شرایط جسمی و دومی انگیزه برای بازگشت است. در این چند وقت حضوری و تلفنی با او ارتباط داشتم و من انگیزه‌ای در سوریان برای حضور روی تشک کشتی نمی‌بینم. سوریان آدم باهوشی است و شرایط را کاملاً درک می‌کند. او در سن ۲۳ سالگی در المپیک ۲۰۰۸ پکن ناکام بود اما به یکباره احیا شد و در میادین بعدی به موفقیت دست یافت. سوریان اعجوبه است و برای بازگشت باید خودش به جمع‌بندی برسد.
در ماه‌های گذشته بحث تعلیق کشتی ایران مطرح شد. چه نظری در خصوص این اتفاق دارید؟
این موضوع را شنیده‌ام. تعلیق کشتی بحث ورزشی نیست و سیاسی است. عدم رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی سیاست کلی نظام است و اگر کشتی ایران تعلیق شود، فدراسیون مقصر نخواهد بود. با این حال امیدوارم اتفاق بدی برای کشتی ایران نیفتد.
روز سه‌شنبه رسول خادم در مصاحبه‌ای اعلام کرد که ما اگر باز هم محمد بنا را در کشتی داشته باشیم، این قابلیت را داریم که قهرمان‌هایی همچون حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی را پرورش دهیم. چه صحبتی در این خصوص دارید؟
به خاطر این تعریف‌ها از خادم ممنونم. در حال حاضر مربیان جوان در تیم ملی عملکرد خوبی دارند و حقیقتاً خلأ نبود من با وجود این مربیان جوان حس نمی‌شود اما می‌توان در کنار این جوانان از مربیان باتجربه‌ای همچون جمشید خیرآبادی نیز استفاده کرد. در این ۱۰ سال فرنگی‌کاران خوبی همچون حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی، سعید عبد ولی و طالب نعمت‌پور در تیم ملی حضور داشتند و عملکرد درخشان آنها در سال‌های گذشته باعث شد تا کشتی فرنگی اوج بگیرد و همین موضوع انگیزه‌ها را در این رشته بیشتر کرد. در حال حاضر در رده‌های پایین این انگیزه به وجود آمده و کشتی‌گیران رده‌های پایین تلاش می‌کنند تا با حضور در رده بزرگسالان در میادین بزرگ بدرخشند.»