ماکرون، مرکل جدید اروپاست؟

خبرگزاری ایسنا: "آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان عادت کرده است که به عنوان چهره هدایت کننده اروپا شناخته شود اما اکنون امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور جدید فرانسه به تدریج این نقش وی را برعهده گرفته است؛ البته هنوز این دو فرد به یکدیگر نیاز دارند."

شبکه خبری دویچه وله در گزارشی نوشته است: «در طول سالیان گذشته حاکمیت آنگلا مرکل بر اروپا چالش برانگیز نبود. پس از اینکه دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شد برخی از روزنامه‌های انگلیسی زبان حتی صدراعظم آلمان را به عنوان "رهبر جهان آزاد" اعلام کردند.

اما در چند ماه اخیر تحولاتی رخ داده است: حزب آنگلا مرکل در انتخابات سراسری ماه سپتامبر نتایج خوبی به دست نیاورد و او هنوز نتوانسته است یک دولت جدید تاسیس کند. مرکل تا زمان دستیابی به دولت جدید در یک دوران گذار قرار گرفته است. این مساله وضعیت او را به عنوان چهره هدایت کننده اروپا مخدوش کرده است.

در مقابل امانوئل ماکرون توانسته است به یک ستاره سیاسی تبدیل شود. این سیاستمدار کاریزماتیک و جوان توانست پیروز انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شود و مارین لوپن، کاندیدای راست افراطی را پشت سر بگذارد. همچنین او در اصلاح بازار کارگری فرانسه موفق شده است که این اقدام بسیار تاثیرگذار بوده است. آمار جدید اقتصادی او را جسورتر کرده است. آمارها نشان می‌دهند که ماکرون دوباره توانسته است حمایت عمومی را به دست آورد. در دسامبر گذشته زمانی که ماکرون 40 ساله شد بسیاری از شهروندان فرانسه او را به عنوان یک رئیس‌جمهور خوب اعلام کردند.

ماکرون حتی خود را به عنوان یک رهبر مطمئن به هنگام مواجهه با مسائل جهانی معرفی کرده است. او اجازه نداده است که مسائل داخلی توجه او را از مسائل بین‌المللی منحرف کند. او دونالد ترامپ را به یک ضیافت شام فریبنده در بالای برج ایفل دعوت کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را در کاخ ورسای پذیرفت. میزبان کنفرانس بین‌المللی تغییرات آب‌وهوایی در پاریس بوده و به ابتکارات سیاسی در قاره آفریقا دست زده است. او میزبان رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در پایتخت فرانسه بوده است.

استفان زیدندورف، معاون موسسه فرانکو - جرمن می‌گوید: سیاست خارجی ماکرون قویاً یادرآور دیپلماسی سنتی فرانسه بوده که عمیقا جهانی بود. اما وی ادامه می‌دهد: ماکرون هوشیار است که قدرت او وابسته بر نقشش به عنوان یک کشور اروپایی است. ماکرون در برخی مواقع اختلاف‌نظرهای آشکاری با آنگلا مرکل، شریک اروپایی‌اش داشته است. به طور مثال در مورد رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه.

چندی قبل ماکرون از آنکارا به عنوان یک شریک حیاتی نام برد در حالی که مرکل در دوران کمپین انتخاباتی‌اش در ماه سپتامبر درخواست کرد که روند مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا به دلیل نقض اصول حقوق بشر در این کشور به حالت تعلیق درآید. در حال حاضر سفر اردوغان به آلمان عملاً غیرقابل تصور است.

ماکرون و مرکل همچنین رویکردهای متفاوتی را در مواجهه با رهبران سرسخت سیاسی اتخاذ می‌کنند. مرکل گفت‌وگوهای خود را با ترامپ، پوتین و اردوغان حفظ کرده است اما همواره براساس یک رویکرد معقول و منطقی تصمیم گرفته است اما در مقابل ماکرون تلاش کرده است که با اقداماتی و رفتارهایی رهبران را تحت تاثیر خود قرار دهد. دست دادن ماکرون با ترامپ برای مدت طولانی مورد بحث قرار گرفت و خبرساز شد. همچنین ماکرون در اظهاراتی از ترامپ خواست که "کره زمین را بار دیگر بزرگ کند". این اظهارات درواقع کنایه‌ای به شعار معروف ترامپ مبنی بر "بزرگ کردن دوباره آمریکا" بود.

چندی پیش نشریه آمریکایی تایم، مرکل را به عنوان "بانوی اروپا" معرفی کرد و اکنون این نشریه ماکرون را به عنوان "رهبر جدید اروپا" معرفی کرده است. زیدندورف در این‌باره هشدار می‌دهد، نباید یک سیاستمدار یا تنها یک کشور رهبری اروپا را برعهده بگیرد. زمانی که یک کشور بخواهد به تنهایی رهبری اروپا را برعهده بگیرد، خطرناک است زیرا دیگر کشورها این رهبری را رد خواهند کرد. در این صورت کشورها به سمت منافع ملی و ناسیونالیستی خود سوق خواهند یافت. برهمین اساس ماکرون و مرکل باید به طور مشترک امور اروپا را در دست گیرند.

در همین راستا ماکرون اعلام کرده است که نمی‌خواهد به طور گسترده نقش رهبری در اروپا داشته باشد و به جای آن خواهان اصلاح اتحادیه اروپا به همراه آلمان است. هنوز او منتظر بازتاب‌ها درباره ایده‌هایش برای تغییر است. او پیشنهاد معرفی یک وزیر دارایی اتحادیه اروپا و تشکیل بودجه منطقه یورو داده است.

در مقابل مرکل اگرچه محافظه‌کار بوده اما نشان داده است که نسبت به ایده‌های جدید رویکرد باز اتخاذ کرده است. با این حال حزب ائتلافی دولت مرکل با این اصلاحات مخالف است. در همین راستا یکی از چهره‌های شاخص حزب اتحاد سوسیال مسیحی با رد کردن پیشنهادات ماکرون اعلام کرده است که "ما مخالف تقسیم وام و بدهی‌های کشورهای دیگر هستیم. ما این مساله را به پرداخت کنندگان مالیات خود مدیون و بدهکار هستیم."

همچنین یک کارشناس مسائل فرانسه در شورای روابط خارجی آلمان اعلام کرد: نه تنها حزب کوچک اتحاد سوسیال مسیحی بلکه حزب دموکراتیک آزاد و بخش اعظمی از آلمانی‌ها بر این نظر موافق هستند.

با این حال فرانسه امیدوار است که آلمان در رفع بدهی‌ها کمک کند. در این باره دست‌کم باید منتظر ماند که مرکل بالاخره بتواند یک دولت تشکیل بدهد، پس از آن وی می‌تواند در سیاست گذاری‌ها با ماکرون همکاری کند.»