برانکو: خوشحالم پرسپولیس از تجارب من استفاده کرد
برانکو ایوانکوویچ گفت که هیچگاه برای تیم ملی مشکلساز نبوده است. او همچنین میگوید که هواداران به خوبی پاسخ او و بازیکنان پرسپولیس را دادهاند.
کد خبر :
762282
خبرگزاری تسنیم: برانکو ایوانکوویچ را میتوان مرد شماره یک فوتبال ایران در این روزها دانست. مربی کروات و موفق پرسپولیس که این تیم را قهرمان لیگ برتر کرد، تیمش را تا آستانه فینال لیگ قهرمانان آسیا برد، در این فصل با قدرت به قهرمانی نیم فصل رسید و حالا همه میگویند که پرسپولیس قدرتمندترین تیم ایران است. این حتی اعتراف کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی ایران بود که کسی نیست از اختلاف او با برانکو خبر نداشته باشد. با این حال برانکو با موفقترین کارنامه در پرسپولیس همچنان در جام حذفی ناکام است و این فصل هم تیم او با شکست مقابل صنعت نفت در ضربات پنالتی حذف شد. برانکو در نیم فصل رقابتها که البته برای تیم او تعطیلاتی به همراه نداشت، مقابل خبرنگاران خبرگزاری تسنیم نشست تا پاسخگوی سؤالات متعددی باشد که پیرامون پرسپولیس و حال و روز این روزهای فوتبال ایران رخ میدهد. گفتوگو با برانکو ایوانکوویچ را در زیر میخوانید. ** یک شهر کوچک در اروپا هم آلوده است - چه کار میکنید با آلودگیهای هوای تهران که این روزها خیلی غیرقابل تحمل شده است؟ طبیعتاً وضعیت خیلی بدی است و شاید برای من راحت
باشد، اما بیشتر از همه نگران سلامتی بازیکنان هستم، چون آنها تحت فشار کار هستند. طبیعی است که هنگام کار ریههایشان بیشتر درگیر است و طبعاً میتواند برای آنها مشکلساز شود و مشکلی برای سلامتیشان به وجود بیاورد. من خودم در این وضعیت سعی میکنم کمتر بیرون بیایم به جز مواقعی که تمرین داریم. تهران تنها شهری نیست که آلوده است، حتی شهر کوچک اسکوبیه که پایتخت مقدونیه است در حال حاضر بین سه شهر آلوده دنیا قرار دارد. امیدوارم زودتر این آلودگی رفع شود و تمرینات عادی و مسابقاتمان پیگیری کنیم. - برخی میگویند برگزاری مسابقات لیگ و جام حذفی مهمتر از سلامتی بازیکنان است. من نمیتوانم در این مورد نظر بدهم، چون نمیدانم سطح آلودگی تا کجاست، اما قطعاً کم نیست که مدارس تعطیل شدهاند. به هر حال خوب است که بچهها از وضعیت بد هوا حفظ میشوند. زمانی هم که من سرمربی تیم ملی بودم در آستانه بازی با ژاپن همین وضعیت وجود داشت و هوا خیلی خراب بود. در کوالالامپور، اینقدر هوا خراب بود که از هتل بیرون نمیآمدیم. این مسائل پیش میآید و افرادی که به هر حال بحث سلامت جامعه را در اختیار دارند، میدانند بهترین گزینه
چیست. * هواداران به خوبی پاسخ ما را دادند - روزی که به پرسپولیس آمدید این تیم شرایطی داشت که در ۶-۷ سال اخیرش هیچکدام از مربیان نتوانسته بودند تیم را از بحران خارج کنند و به قهرمانی برسانند. خیلی از مربیان با هزینههای خیلی زیاد و بازیکنان متعدد آمدند و رفتند، اما نتوانستند تیم را به مقصود برسانند. با این حال پرسپولیس با برانکو شاید خیلی هم زمان نبرد از این شرایط خارج شد و پرسپولیس را به تیمی تبدیل کند که هواداران سالها انتظارش را داشتند. من خوشحال هستم از این بابت که توانستیم پرسپولیس را به جایگاهی که حقش است برسانیم و جایگاهی که واقعاً استحقاق سنتیاش را دارد. هواداران پرسپولیس نیز همین انتظار را دارند. چند هفته قبل از اتمام فصلی به پرسپولیس آمدم که عملاً توانستیم پرسپولیس را در لیگ حفظ کنیم. ما فصل پیش قهرمان شدیم و خوشحال هستم از اینکه توانستیم اولین وظیفهمان را انجام دهیم و وظیفه دوممان این بود که در لیگ قهرمانان آسیا به دور بعد راه پیدا کنیم که آن هم محقق شد. خیلی موفق عمل کردیم و آن چیزی که برای همه ما خیلی اهمیت دارد، دربی است. آخرین بازی فصل اولمان با
استقلال را یک بر صفر برنده شدیم، علیپور یک گل قشنگ زد و فصل جدید را شروع کردیم که متأسفانه در آخر آن فصل قهرمانی را تنها با تفاضل یک گل از دست دادیم، اما فصل بعد که فصل گذشته بود قاطعانه قهرمان شدیم. امسال هم همان روند نتایج خوب را ادامه دادیم. با مربیانمان صحبت میکنم و نسبت به دیگر مربیها و مربیهای قبلی من ارزانترین مربی هستم. با این حال به بازیکنانم افتخار میکنم که خیلی عالی بازی کردند، آنها نه تنها قشنگ بازی میکنند، بلکه نتایج خوبی هم کسب کردهاند. با مدیریت آقای طاهری توانستیم این نتایج را کسب کنیم و به طور موازی خیلی از مشکلات را حل کردیم. عملکردمان موفق بود و به این مسئله خیلی افتخار میکنم، چون به هر حال خیلی از کارها در کنار سازماندهی تیم مربوط به مربی میشود و در کنار کار تیم، مربی در توسعه و رشد باشگاه نیز دخیل است. به خاطر هوادارانمان خوشحال هستم که اینقدر توانستیم شادشان کرده و رضایتمندی را به آنها هدیه کنیم، اما آنها هم به بهترین نحو جواب این کار را دادند. هوادارانمان با حمایتشان و ارزشی که برای ما قائل شدند و عشقی که نسبت به باشگاه دارند پاسخ دادند و در واقع یار دوازدهم ما
بودند و از ما حمایت کردند. **خوشحالم باشگاه توانست از تجارب من استفاده کند - تفاوتی که برانکو با سایر مربیان دارد، در خیلی از زمینهها به عنوان یک مشاور خیلی قوی با باشگاه همکاری میکرد و راهکارهای مناسبی به مدیریت باشگاه در همه زمینهها میداد. شاید یکی از مهمترین دلیل موفقیت باشگاه همین مسئله بوده است. موافق این مسئله هستید؟ بله من همکاری بسیار خوبی با آقای طاهری و کادر مدیریتیشان داشتم و همانطور که گفتم وظیفه من فقط کار در زمین و تمرین نیست، بلکه از طریق تجارب خودم و دانشی که کسب کردم به رشد و توسعه باشگاه هم کمک میکنم. چون هدفمان یکی است، «پرسپولیس، پرسپولیس و پرسپولیس» و این یک پروسه مستمر است که مدام باید به فکر توسعه باشگاه باشیم. یعنی از بخش اداری گرفته تا زیرساختها و در همین بخش زیرساختها خیلی کار کردیم. زمین و کمپ خیلی خوبی فراهم کردیم و تمام شرایط لازم برای کار فراهم شد. سازماندهی حضور هواداران و ارتباطگیریمان با آنها خوب بوده است. همینطور یکی از کارهای دیگرمان تأسیس تلویزیون خودمان است که مشغول به کار شده و تلاش میکنیم روز به روز باشگاه بهتر و بهتر
شود. اینها خیلی مهم است و از همه مهمتر اینکه تیم آنطور که باید خوب باشد، چون طبیعی است که با کار خوب، نتایج خوب و تیم خوب، بقیه مشکلات جانبی راحتتر حل میشود. خیلی از مسائل و مشکلات را با کیفیت بهتری میشود حل و خیلی راحتتر میشود به اسپانسر دست پیدا کرد. با این شرایط میتوانیم یک جایگاه بزرگ و در واقع ذهنیت باشگاهی بزرگ را در جامعه به وجود بیاوریم. در همین چارچوب توانستیم یک همکاری خوب با رسانهها فراهم کنیم و این همکاری با رسانهها شاید بهتر از این هم باشد. بازتر و شفافتر، اما مطمئن هستم که این ارتباط را در جهت منافع هر دو طرف روز به روز بهتر کنیم. خوشحال هستم که باشگاه و مدیریت باشگاه توانستند از تجارب بنده استفاده کنند، چون به هر حال تجارب قابل توجهی به عنوان مربیای که در باشگاههای بزرگی کار کردم دارم، به عنوان سرمربی تیم ملی که بزرگترین مسابقات جهانی را پشت سر گذاشتهام و طبیعی است که در این بخش تا آنجا که میتوانم به باشگاه کمک کنم. ** مشکلات مالی را درون خانواده خودمان حل میکنیم - آقای برانکو! نسبت به بقیه مربیان حاشیههای کمتر دارید. مثلاً خودتان اشاره کردید که
قراردادتان از همه مربیان قبلی کمتر است. خبر دارید که باشگاهها این روزها با مشکلات مالی مواجه هستند، اما ما ندیدیم که در شرایط حساس به نوعی صحبت از پول و قراردادتان بکنید و به نوعی غُر پول خودتان را بزنید، در حالی که چه در سطح ملی و باشگاهی بسیاری از مربیان به این موضوع اشاره کردند. خیلیها فکر میکنند که برانکو مشکل مالی ندارد یا اینکه پولش را سر وقت میگیرد، آیا اینطور است؟ ببینید، عملاً میتوانم بگویم بخش مالی در باشگاهها و حتی تیم ملی مهمترین بخش است. اولین روزی که من با آقای طاهری آشنا شدم به او گفتم این بخش مهمترین بخش کارمان است و اگر باشگاه نتواند بخش مالی کار و مشکلاتش را تا حدی برطرف کند، آن موقع به مشکل بزرگی برخورد میکنیم. در این مدت من دیدم آقای طاهری و بعد از او آقای گرشاسبی تلاش کرده و میکنند و میخواهند بخش مالی که مهمترین بخش کاری ماست، تا آنجایی که امکان دارد از لحاظ کیفی به بهترین شکل جلو برود. طبیعی است که ما هم مشکل مالی داشتیم و در حال حاضر هم داریم و همین امروز با این مشکل مواجه هستیم، اما موضع من این است که این مسئله را باید در چارچوب و چهاردیواری باشگاه خودمان حل
کنیم. این مسائلی نیست که آن را علنی کنیم و در افکار عمومی فریاد بزنیم. همانطور که میدانید نه فقط باشگاه بلکه هر خانوادهای مشکل مالی خانواده خودش را دارد و هر خانوادهای مشکل مالیاش را در داخل خانواده حل میکند. به همین خاطر من نخواستم این مسائل را در افکار عمومی مطرح کنم. شاید به نوعی بتوانم بگویم شما هم (رسانهها) این را ایراد میدانستید، چون طبعاً این طور واکنشها روی مسائل مالی برای رسانهها از لحاظ بعد خبری، جالب است. مهمترین مسئلهای که من دیدم و حس کردم این بود که باشگاه برای حل این مشکلات تلاش میکند و خیلی از مشکلات حل شده یا در حال حل شدن است. آن چیزی که از همه بیشتر اهمیت دارد، این است که ما به باشگاه ایمان و اعتماد داریم و میدانیم مشکلات را حل خواهند کرد. باید بازیکنان را درک کنیم، آنها حرفهای هستند و خانوادههایشان از راه فوتبال زندگی میکنند و هر یک از این بازیکنان برای دریافتی که دارند، برنامهریزی میکنند. بعد انتظار دارند که دریافتیشان مستمر و منظم باشد، چون اگر نباشد آنها هم مشکل پیدا میکنند، بنابراین طبیعی است که بازیکنان نه در پرسپولیس بلکه همه باشگاه از عدم پرداخت، ناراحت
باشند. چون انتظار دارند که این کار به موقع انجام شود، مثل خود شما که به هر حال از محلی که کار میکنید حقوق میگیرید و انتظار دارید به موقع پرداخت شود چرا که برای زندگیتان برنامهریزی هم دارید. هر کسی نسبت به وضعیت مالی که پیش روی خودش دارد، یکسری وظایف برعهده میگیرد. باشگاهها هم در ایران اینطور هستند و در پرسپولیس هم شرایط به همین شکل است. اگر تاریخ گذشته را در نظر بگیریم همه باشگاهها به نوعی از قبل بدهی دارند، الان هم ما شاهد مشکلات جدیدی هستیم که برای باشگاهها به خاطر بدهیهایشان به وجود میآید. الان مثلاً هوا آلوده است و بازیکنان به طور مستقیم روی سلامتیشان ریسک میکنند، طبیعی است به خاطر همین حقوقشان هم خوب باشد. آنها در هوای بالای ۴۵ درجه تمرین میکنند، در باران و زیر برف و همیشه تمرین میکنند، طبیعی است که همه این کارها روی سلامتیشان تأثیر میگذارد. ریسک مصدومیت روی سلامتیشان تأثیر دارد. عمر ورزش حرفهایشان هم حداکثر ۱۵ سال طول میکشد، به خاطر همین کار حرفه ایشان آیا میتوانند ادامه تحصیل بدهند؟ از ۳۶۵ روز سال شاید ۲۰۰ روزش را در هتل و قرنطینه و در حال مسابقه باشند و طبیعی است که
درآمدشان بیشتر باشد، چون مجبور هستند یک سرمایه مشخصی را پسانداز کنند که وقتی عمر ورزشیشان تمام شد آن موقع امکان به دست گرفتن شغل و سرمایهگذاری داشته باشند. ** دلایل ناکامی پرسپولیس در آسیا - به بحث فنی برگردیم که پرسپولیس مسیر خوبی را پیش گرفت و این مسیر قرار بود به قهرمانی آسیا ختم شود. مهمترین دلیلی که باعث شد این اتفاق نیفتد چه بود؟ شاید اردوها و تمرینات تیم ملی، شاید محرومیت عجیب مهدی طارمی و ضربهای که به تیم وارد کرد یا دلیل دیگری از جمله مسائل فنی؟ ما همیشه میتوانیم دلایل مختلفی پیدا کنیم، مثل همین الان. اهدافمان را مشخص کردیم که چیست، تیمی که تا نیمهنهایی لیگ قهرمانان میآید، یا لیگ اروپا، یا لیگ قهرمانان اروپا، یا جام حذفی، هر تیمی آلمان باشد، پرسپولیس، برزیل، الهلال، بارسلونا یا هر تیم دیگری؛ همه اینها تا این حد که رسیدند یعنی نتایج عالی کسب کردند، این را باید بدانیم و باید ارزش قائل باشیم و احترام بگذاریم، اما خواست ما یک چیز جداست که چه میخواهیم. پرسپولیس یک نتیجه بسیار عالی گرفته است و نمیخواهم چیزی را توجیه کنم، اما چند مورد را میگویم که شاید
بتواند عملکرد ما را توجیه کند. رسیدن به نیمه نهایی در این سطح بازیها و عملاً حاضر بودن تا آخرهای مسابقات، برای هر تیمی یک موفقیت عظیم است. در این مسابقات اوراوای ژاپن قهرمان شد. شاید اگر اوراوا با الهلال بازی کند، از ۱۰ بازی ۸ بازی را شکست بخورد، یکی مساوی میشود و یکی را هم ببرد. این یکی هم در بازی فینال اتفاق افتاد، چون ۲ بازیکن ستاره الهلال مصدوم شدند، ادواردو و خریبین. طبیعی است که وضعیت طور دیگری شد. یعنی الهلال که تا فینال بهترین تیم بود و همه انتظار داشتیم که قهرمان شود، باخت. ما تنها تیمی بودیم که تا نیمهنهایی آمدیم و از این ۱۲ بازی که داشتیم ۹ بازی را در بیرون از خانه انجام دادیم، تنها تیم آسیا بودیم که تا نیمهنهایی آمد و عملاً با بازیکنان بومی بازی کرد. یکی منشا بود که او هم بعداً در مراحل بالاتر به ما ملحق شد و بعداً بشار رسن آمد. یعنی تا نیمهنهایی اکثراً با بازیکنان خودمان بازی میکردیم و در آستانه آن بازی حساس بدترین اتفاق برای ما افتاد. طیبعی است که وقتی دو روز قبل از بازی مهدی طارمی محروم شد، یک شوک بزرگ برای ما محسوب میشد. بهترین بازیکن ایران و آقای گل ایران در دو سال پیاپی بود، که
تا آن بازی آقای گل لیگ قهرمانان هم بود و از دست دادن ملیپوشمان برای ما یک فقدان بزرگ شد، اما نمیخواهیم چیزی را توجیه کنیم و فقط میخواهیم مروری بر اتفاقات داشته باشیم. دو مدافع ملیپوش ما سیدجلال حسینی مصدوم و دیگری محمد انصاری محروم بود. ملیپوش احتمالیمان که بعضاً دعوت میشود و بعضاً نه، یعنی کمال کامیابینیا مقابل الاهلی کارت قرمز گرفت و این یعنی بدون چهار ملیپوش اصلیمان مقابل الهلال بازی کردیم. میتوانیم بگوییم بدون چهار نفر از بهترین بازیکنانمان. شایان مصلح که از لیگ یک آمده بود، باید آنجا بهترین بازیکن آسیا، یعنی ادواردو را مهار میکرد و این کار را هم خوب انجام داد، با وجود اینکه مصدوم هم بود و با سوختگی پا بازی کرد. همه مسائل منفی دور هم جمع بود که این اتفاق بیفتد، چون گل اولی هم که دریافت کردیم، آفساید بود. میتوانم بگویم که شاید آن گل اتفاق کلیدی بازی بود و گل دوم را هم از ۲۰ متری خوردیم و در ادامه سه شانس گل را از دست دادیم. درست مثل همان الهلال که مقابل اوراوا پنج موقعیت صددرصد را از دست داد. این فوتبال است و در بازی بعدی یک بر صفر جلو افتادیم و دو موقعیت خیلی خطرناک داشتیم و داور یک
پنالتی برای الهلال گرفت که پنالتی نبود. یعنی شما دیگر نمیتوانید پنج گل بزنید و همه چیز خراب میشود، اما تیم ما شخصیت بالایاش را نشان داد و با وجود اینکه امیدی نداشتیم حداقل تلاش کردیم با پیروزی مقابل قهرمان لیگ قهرمانان از زمین بیرون بیاییم و بچههای ما تا ثانیه آخر دنبال برد بودند. آنجا بود که من به بازیکنانم افتخار کردم، این وضعیت کلی را من عوض کردم. طبیعی است که انتظارات بالا بود و اگر آن چهار بازیکن بودند نتیجه بازی رفت طور دیگری رقم میخورد. چون نگاه کنید مصلح از لیگ آزادگان آمده و یک دفعه در لیگ قهرمانان بازی میکند، خیلی هم خوب بازی کرد. اینها همه دلایل منطقی و شفافی بود که نمیتوانستیم روی این عوامل تأثیرگذار باشیم و اینجاست که خیلی به بازیکنانم افتخار میکنم و به آنها بابت همه موفقیتهایشان تبریک میگویم. تازه نمیخواهم اشاره کنم که همین بازی بعد از تعطیلات اردوی تیم ملی بود که ۵-۶ بازیکن ما کنارمان نبودند و دو بازی لیگمان را دو روز بعد از اردوی تیم ملی بازی کردیم، هم مقابل گسترش و استقلال خوزستان بدون پنج بازیکن فیکسمان بازی کردیم و بردیم. فقط به این خاطر که تلاش کردیم همین بازیکنان را
برای لیگ قهرمانان حفظ کنیم، البته سوءتفاهم نشود من کسی را مقصر نمیدانم، ولی این وضعیتی بود که با آن مواجه شدیم. - در بازی رفت مقابل الهلال خیلیها پیش بینی میکردند که پرسپولیس با دو هافبک دفاعی به زمین برود، اما با یک شیوه هجومی به زمین رفت و خیلی زود غافلگیر شد، بعد از آن بازی دیگر از یک هافبک دفاعی استفاده نکردید. بله درست است، فقط شما به من بگویید آن موقع چه کسی میتوانست هافبک دفاعی باشد. اسم و فامیل او را بگویید. - احمد نوراللهی... احمد؟! او یک سال بازی نکرده بود، بدون تمرین و مسابقه بود و روز بازی مشخص شد که میتواند بازی کند. یعنی همه چیز انجام شده بود و جلسه فنیمان را که برگزار کردیم شاید چند ساعت قبل از بازی، یعنی دقیقاً سه ساعت قبل از بازی به ما اطلاع دادند که احمد میتواند برای ما بازی کند. چطور میتوانم چنین بازیکنی را در ترکیب بگذارم؟ بازیکنی که خودش هم از لحاظ روحی و روانی آماده نیست، نه اینکه ما نمیتوانیم روی او حساب کنیم. او یک سال بازی لیگ نداشت، چطور میتوانستم به او بازی دهم؟ من در نیمه دوم دیگر گذاشتم به زور بازی کند و ریسک بزرگی بود. - پس
بازی دادن به نوراللهی را ریسک میدانستید؟ بله، ریسک بود. ** ریسک هجومی بازی کردن را میپذیریم - اما هجومی بازی کردن مقابل الهلال هم در آن شرایط ریسک بزرگی بود. دقیقاً، این ریسکی است که همیشه میپذیریم. یعنی خودمان آگاهانه این ریسک را میپذیریم. مقابل الهلال این ریسک را داشتیم. دو بازی که خیلی خوب بودیم، مقابل الاهلی ۸۰ دقیقه بدون یک بازیکنمان ۱۰ نفره بازی کردیم و ۳ بر یک بردیم. ما یک گل جلو افتادیم، اما آنها مساوی کردند و با این حال با یک بازیکن کمتر آمدیم پنالتی گرفتیم و آگاهانه در این ریسک رفتیم. الان میبینید که ما با دو هافبک دفاعی بازی میکنیم، چون فرشاد عمل جراحی داشت، کمال تازه خوب شده و به شرایط قبلش بازگشته، اما این را هم بگویم که کمال به خاطر عمل جراحیاش، صد درصد آماده نبود. به این ترتیب ما گزینه دیگری نداشتیم و مصلحی که حتی مصدوم شد و سوختگی داشت مجبور شد بازی کند. به من میگویند که چرا این ترکیب بازیتان بود، من میگویم شما به من اسم بدهید که چه کسی را بازی میدادم؟ احمد نوراللهی را از شش ماه پیش میگویند سربازیاش تمام شده و فردا کارش تمام
میشود، اما شش ماه گذشت و او هنوز سرباز است. هنوز مدارکش را ندادهاند و فقط یک بار به او اجازه ویژه دادند که بازی کند و آن هم بازی با الهلال بود. - با این اتفاقات به روحیه احمد نوراللهی هم ضربه خورده است؟ دقیقاً همینطور است و اینها را باید بدانید. به هرحال برای ما در آن بازی این اتفاقات پیش آمد و مسائل طوری دست به دست هم داد که کاری از دستمان بر نیامد. طبیعی است که بعضی از بازیکنان هم ضعیف ظاهر شدند. **نمیتوانم با یک بشکن زدن بازیکن به تیمم اضافه کنم - این را قبول دارید که بعضی از بازیکنان در لیگ قهرمانان به خصوص در بازی با الاهلی و الهلال در وسط زمین آنطور که باید بازی نکردند و انتظارات برآورده نشد؟ چون مشخص بود فاصله زیادی بین بازیهای آنها در لیگ و لیگ قهرمانان آسیا بود و به طور مثال یکی از آنها محسن مسلمان. این را باید بدانیم لیگ قهرمانان یک سطح بالاتری است، من نمیخواهم از کسی اسم ببرم و این عادت را ندارم. طبیعی است از برخی بازیکنان خاص انتظارات بیشتری میرود، یک چیز را هم باید بدانیم، ما خیلی قاطعانه قهرمان فصل گذشته شدیم و لیگمان هم تقریبا
زود شروع شد. معمولا بعد از کسب قهرمانی در فصل بعدی ناخواسته بازیکنان و تیم دچار افت میشوند. چند مثال میزنم، مثلاً برای رئال پیش آمد، برای چلسی، بایرن و یوونتوس هم همینطور پیش آمد که افت کنند و زمانی نیاز است که آنها دوباره به شرایط ایدهآلشان برگردند. به هر حال با یکسری بازیهای خوب و نتایج خوب میتوانیم ضعف اوایل فصل را جبران کنیم، مثلاً طارمی، اولین بازی مقابل الاهلی خوب نبود، بازی بعد عالی بود. این مسائل پیش میآید، این را هم باید مدنظر قرار دهیم که طارمی در تمرینات آمادهسازی ما نبود و مدام در حال رفتن و نرفتن بود. او هم فصل را بدون آمادهسازی شروع کرد و طبیعی است که نیاز به زمان بود تا آمادگی صد درصد داشته باشد. این را بگویم موفق شدیم خیلی زود و با موفقیت فاز بحران را بگذرانیم و برای ما این اتفاق افتاد که الان نیمفصل اول امتیازات بیشتری نسبت به سال گذشته کسب کنیم، ۹ گل بیشتر از فصل قبل زدیم آن هم بدون طارمی. دربی را بردهایم. همینطور به نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیدیم و این را هم بپذیریم که ملیپوشانمان حتی یک روز هم استراحت نداشتند، چون زمانی که کار ما تمام میشد، به تمرینات تیم ملی
میرفتند، کارشان که در تیم ملی تمام میشد، سریع به لیگ قهرمانان آسیا آمدند. میدانیم که برنامه تمرینات تیم ملی و باشگاه با هم متفاوت است و طبیعتاً همیشه بازیکن بعد از اینکه به تیم برمیگردد، یکی دو بازی وقت لازم دارد تا دوباره به ریتم باشگاه برگردد. این مراحل را خیلی خوب گذراندیم، درست است شاید خیلیها انتظار داشته باشند باید گلهای بیشتری میزدیم و بهتر از این باید بازی میکردیم، اما این فصل ما تیم را با شجاع تقویت کردیم، سیامک و منشا و مصلح هم همینطور برای تقویت تیم آمدند. البته آدام همتی هم بازیکنان جدیدمان است و اینها باید یک فازی را بگذرانند تا به تیم اضافه شوند. اینطور نیست که بازیکن با یک بشکن زدن اضافه شود. باید با باشگاه جدید، خواستگاه، معیارها و فلسفه مربی اُخت شود و با بازیکنان هماهنگی پیدا کند. آرسن ونگر یکی از بزرگترین مربیان دنیا میگوید یک بازیکن جدید ۸ تا ۱۰ ماه زمان نیاز دارد که با تیم جدیدش هماهنگ شود. شجاع به عنوان یک مدافع کنترل کننده به تیم ما آمد و او باید بداند که ماهینی چطور بازی میکند، نوع بازی سیدجلال چگونه است و انصاری و صادق محرمی چطور هستند. اینطور نیست که در یک لحظه همه
چیز دستش بیاید. یا منشا که در پیکان یک طور دیگر بازی میکرد، طبیعی است که اینجا باید طور دیگری بازی کند. سیامک و مصلح هم همینطور، همه این بازیکنان در تیمی آمدند که فرم گرفته بود و من به عنوان مربی این امکان را دارم و ساده نیست که بازیکن جدید زود به جمع ۱۱ نفر اصلی بیاید. ** چه زمانی ما برای تیم ملی مشکلساز بودیم؟ - نظرات مختلف است، و همانطور که خود شما گفتید هر کسی یک نظری دارد مثلاً یکی میگوید ما باید بیشتر گل بزنیم، اما یک نظر دیگر هم وجود داشت. اینکه تیم ملی ما ممکن است هر چهار سال یک بار به جام جهانی برود یا نرود، اما لیگ قهرمانان هر سال برگزار میشود و شما این فرصت را دارید که باز هم برای قهرمان شدن تلاش کنید، با وجود اینکه پرسپولیس برای اولین بار در کل تاریخ خودش به نیمهنهایی رفت. با این نظر موافقید که موفقیت تیم ملی مهمتر از پرسپولیس است؟ باید اول بدانیم، یکی از دلایلی که ما در نیمه نهایی موفق نبودیم تجربه نداشتن در نیمهنهایی لیگ قهرمانان آسیا و حضور در آن سطح بود. تجربه خیلی مهم است، حداقل میتوانم بگویم الهلال هر سال تا نیمهنهایی پیش میرود و ۷-۸ سال است که
هر سال در لیگ قهرمانان بازی میکند و بازیکنان ملیپوش آنها هم مدام در تیم ملی برای مقدماتی جام جهانی بازی میکنند. از بازیکنانی که در باشگاه پرسپولیس تجربه بازی در لیگ قهرمانان آسیا را داشتند و با آنها مواجه بودم، تنها علیپور مانده بود که از فصل اول او را داشتیم و نوراللهی که در اختیارمان نیست. بقیه بازیکنان ما جدید هستند و ما در همین یک سال اخیر به طور خیلی سریع تیم را بستیم. خیلی با سرعت به نتیجه رسیدیم و ارزش تیم و بازیکنان را بالا بردیم. وقتی بخواهیم بگوییم چه چیزی مهمتر است و چه چیزی مهمتر نیست، نمیتوانیم ساده چیزی را بگوییم. هر دو (تیم ملی و پرسپولیس) مهم هستند. من وقتی سرمربی تیم ملی بودم، نمیتوانستم برای اردوی تیم ملی بازیکن بگیرم، چون صباباتری در لیگ قهرمانان بود، سپاهان هم همینطور. تفاوت چه بود، آنها بازیهایی داشتند که نتیجهاش اصلاً مهم نبود و بازی سرنوشتسازی نداشتند، اما فرق میکند که شما یک بازی در لیگ قهرمانان داشته باشید که واقعاً سرنوشتساز باشد و یک بازی هم که اصلاً خیلی مهم نیست. من حتی در آن بازیهایی که مهم نبود نمیتوانستم بازیکن بگیرم، نه صباباتری و نه سپاهان به ما بازیکن
نمیدادند. طبیعی است که تیم ملی اهمیت دارد، چون این تیم ملی است که کشور ایران و فوتبال ایران را معرفی میکند، اما همزمان باشگاهها هم اهمیت دارند که در AFC کشور و فوتبال را معرفی میکند. در تماسها و ارتباطاتی که داریم به من اطلاعات زیادی از بخشهای مختلف آسیا میرسد که آنها ما را دنبال میکردند و در لیگ قهرمانان، واقعاً غافلگیر شده بودند. آنها از بازی ما لذت میبردند از نتایجی که گرفته بودیم، غافلگیر شده بودند. شاید به عنوان خبرنگار شما هم در سایر نقاط این واکنشها را دیدهاید. تیم ملی اهمیت دارد و شکی هم نیست، اما این را هم بگویید چه زمانی پرسپولیس در زمان من به تیم ملی کمک نکرده و بازیکن نداده است؟ چه زمانی ما برای تیم ملی مشکلساز بودیم؟ تا وقتی من مربی هستم همینطور خواهد بود. بازیکنانم را همیشه به تیم ملی میدهم و هر وقت هم بازیکنان را به تیم ملی دادیم، برایشان آرزوی موفقیت کردیم. مشکلی هم نداشتیم کسی دعوت خواهد شد یا نه، حتی فکر میکنم تعداد دیگری هم از تیم ما لیاقت دعوت شدن به تیم ملی را دارند.