تنها حرف حساب کلانتری پس از ورودش به محیط زیست
درحالیکه اسماعیل کهرم طرح تبدیل «دانشکده محیط زیست» به «دانشکده محیط بان» از سوی کلانتری را تنها حرف درست کلانتری پس از ورودش به این سازمان است میداند اما این تغییر وضعیت با ابهامات و تردیدهایی روبروست.
خبرگزاری فارس: درحالیکه اسماعیل کهرم طرح تبدیل «دانشکده محیط زیست» به «دانشکده محیط بان» از سوی کلانتری را تنها حرف درست کلانتری پس از ورودش به این سازمان است میداند اما این تغییر وضعیت با ابهامات و تردیدهایی روبروست.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در مراسم گرامیداشت هفته پژوهش و فناوری گفته است که قصد دارد «دانشکده محیط زیست» را به «دانشکده محیطبان» تغییر دهد.
کلانتری گفته که مدیران، کارشناسان و محیط بانان باید آموزشهای مستمر زیستمحیطی ببینند و اضافه کرده: اولویت پژوهشهای محیط زیست، تحقیقات اجتماعی است و یکی از بخشهایی که نیاز آموزش زیادی داریم آموزش حرفهای محیطبانان است.
وی معتقد است که «از ظرفیت دانشگاه محیط زیست باید برای آموزش محیطبانان استفاده شود» چراکه «محیطبانان، مروجان محیط زیست هستند و باید در حوزه آموزش تقویت شوند». این دانشکده محیط زیست که در میدان استاندارد کرج واقعشده است، در سال 1351 باهدف تربیت محیطبان و افسر محیطبان بهعنوان زیرمجموعهای از سازمان حفاظت محیط زیست افتتاح شد. در ابتدا از این دانشکده بهعنوان «آموزشکده» یاد میشد.
اسماعیل کهرم کارشناس محیط زیست در گفتوگو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری فارس با اظهار شگفتی از این سخن عیسی کلانتری گفت: اگر کلانتری پس از ورودش به سازمان محیط زیست یک حرف حساب زده باشد، این است!
این استاد پرندهشناس با اشاره به اینکه در سالهای 1352، 53 و 54 بهترین محیطبانان کشور در این آموزشکده که این روزها به نام دانشکده محیط زیست تغییر نام داده است، آموزش محیطبانی میدیدهاند، اظهار داشت: اسکندر فیروز در آن زمان ادعا میکرد که در این آموزشکده بهترین محیطبانان دنیا را تربیت میکند و بهراستی این حرف حق بود.
این آموزشکده تا نیمه دهه 1370، بخش مهمی از محیطبانان جذبشده در سازمان حفاظت محیط زیست را فارغالتحصیلان این آموزشکده تشکیل میدادند. این فارغالتحصیلان علاوه بر آموزشهای تئوری در حوزههای زیستشناسی، زمینشناسی، اقلیمشناسی، حقوق، مدیریت و... آموزشهایی نیز در خصوص زندگی در شرایط سخت، کوهنوردی، آمادگی جسمانی، دفاع شخصی و مواردی ازایندست میدیدند. تا آنکه در اواخر دهه 1370، جذب دانشجو در این آموزشکده از طریق کنکور سراسر انجام شد و رفتهرفته این آموزشکده به دانشکده و سپس دانشگاه ارتقا پیدا کرد. اما در چند سال اخیر بازهم نام دانشکده به خود گرفت اما تقریباً هدف اولیه تشکیل آن به دست فراموشی سپرده شد.
کهرم تغییر وضعیت این آموزشکده به دانشکده محیط زیست را باعث تأسف خواند و گفت: این آموزشکده به معنای واقعی با تعلیمات فشرده برای سازمان محیط زیست نیرو تربیت میکرد اما تبدیل آن به دانشکده آن را از اهداف اصلیاش دور کرد و تبدیل به یک دانشکده با رشتههای عمومی کشور شد که کمکی به محیط زیست کشور نمیکند.
این استاد محیط زیست با اشاره به چهرههای همانند اکبر همدانیان، حسام حسینی تحصیلکرده در این آموزشکده گفت: این افراد و بسیاری از مدیران صاحبنام در سازمان محیطزیست در از دل همین آموزشکده محیطبانی بیرون آمدند و کارشان را خوب بلد بودند.البته در دوره دولت یازدهم، چندین بار دورههای آموزشی محیطبانان توسط این دانشکده برگزار شد.
کهرم تأکید کرد: اگر کلانتری این تبدیل را انجام دهد، من بهعنوان کارشناس محیط زیست قلم عفو بر همه خطاهایش خواهم کشید.
وی تنها راه جذب دوباره محیطبانانی که دورههای محیط زیستی باکیفیتی همانند آن سالهای دور گرفتهاند را ایجاد یک شرایط بورس برای آموزش دیدگان دانست.
بیتردید تربیت نیروهای محیطبانی در کشور بسیار حائز اهمیت است اما بهتر نیست، آموزش محیطبان باعث تنزیل وضعیت دانشکده محیط زیست که ساختار مشخص و کارآمدی پیداکرده است را نگیرد؟ و آیا بهتر نیست عیسی کلانتری از ظرفیت موجودی که دانشکده محیط زیست به وجود آورده است، برای تربیت کارشناسان زبده محیط زیستی اقدام کند تا در معضلات عدیده محیط زیست کشور مثل آلودگی هوا، پدیده ریز گردها، تغییر اقلیم و... افرادی صاحبنظر شوند و بتوانند راهکارهای مناسبی ارائه کنند و عرصه بر کسانیکه بدون داشتن تخصص در این زمینه نظر میدهند تنگشده و بتوان تصمیمات عقلانیتری برای محیط زیست کشور گرفت؟