بهترین و بدترین استان برای کسب‎وکار کدامند؟

براساس پایش محیط کسب و کار در تابستان ۱۳۹۶، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان و لرستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب و کار و استان‏های گیلان ، فارس و مرکزی به ترتیب دارای بهترین محیط کسب و کار هستند.

کد خبر : 760061
خبرگزاری تسنیم: نتایج پایش ملی محیط کسب و کار ایران در تابستان ۱۳۹۶، رقم ۵.۷۷ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) را به عنوان شاخص ملی به دست می ‏دهد که حدودی بدتر از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (بهار ۱۳۹۶ با میانگین ۵.۶۹) بوده است. همچنین این ارزیابی بیانگر آن است که از نظر فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، محیط کسب وکار ایران در تابستان ۱۳۹۶ تا حدودی نامساعدتر شده است. در تابستان ۱۳۹۶، فعالان اقتصادی مشارکت کننده در این پایش، سه مؤلفه: ۱- دشواری تأمین مالی ۲- بی‏ ثباتی و غیرقابل پیش‏ بینی بودن قیمت‏‌ها (مواد اولیه و محصولات) و ۳- رویه‌های غیر منصفانه و ناعادلانه ممیزی و دریافت مالیات را نامناسب‏ترین و سه مؤلفه: ۱- محدودیت دسترسی به برق، ۲- محدودیت دسترسی به سوخت (گاز، گازوئیل و…) و ۳- محدودیت‌های دسترسی به ارتباطات (تلفن همراه و اینترنت) را مناسب‏ترین مؤلفه‏‌های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‏‌ها ارزیابی کرده ‏اند. همچنین براساس یافته‌های این طرح در تابستان ۱۳۹۶، خراسان شمالی، سیستان و بلوچستان و لرستان به ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استان‏‌های گیلان، فارس و مرکزی به ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استان‏ها ارزیابی شده‏ اند. براساس نتایج این پایش در تابستان ۱۳۹۶، وضعیت محیط کسب وکار در بخش کشاورزی در مقایسه با صنعت ومعدن و خدمات مناسب‌تر ارزیابی شده و در بین رشته فعالیت‏‌های اقتصادی نیز رشته فعالیت های: ۱- آموزش ۲- ساختمان ۳- اداری و خدمات پشتیبانی به ترتیب بدترین وضعیت کسب و کار و رشته فعالیت های:۱- خدمات مربوط به تامین جا و غذا ۲- املاک و مستغلات ۳- آب رسانی، مدیریت پسماند فاضلاب و فعالیت تصفیه به ترتیب بهترین وضعیت کسب و کار در مقایسه با سایر رشته فعالیت اقتصادی در کشور داشته اند. براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در تابستان ۱۳۹۶، عدد ۵.۹۲ (۱۰ بدترین ارزیابی است) را نشان می ‏دهد تا حدودی بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (بهار ۹۶ با میانگین ۵.۸۱) است. به طوری که میانگین ارزیابی محیط اقتصادی رقم ۵.۸۴ (میانگین فصل قبل ۵.۷۷) و میانگین ارزیابی محیط نهادی رقم ۵.۹۸ (میانگین فصل قبل ۵.۸۴) است. نگاه اجمالی نشان می‌دهد که همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۴.۲۴ و محیط مالی با عدد ۷.۹۳ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‏ها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‏ اند.
لینک کوتاه :

با دوستان خود به اشتراک بگذارید: