خبرنامه دانشجویان ایران: انتشار تصاویر اقدام اعضای تشکل اصلاح طلب دانشگاه علم و صنعت در پاک کردن پرچم رژیم صهیونیستی از کف این دانشگاه حرکتی است که به راحتی نمی‌توان از آن گذشت. اقدامی که با توجه به سابقه این انجمن «افراطی» که دوران وزارت محمد فرهادی و سیدضیاء هاشمی مجوز فعالیت گرفته است قابل تامل و بررسی است.
مجتبی بختیاری دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت درباره این اقدام گفت: افرادی که پرچم نجس رژیم صهیونیستی را در دانشگاه پاک کردند، همان کسانی هستند که ادعا داشتند «مسائل داخلی سوریه به ما ربطی ندارد». دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت ادامه داد: این‌ها افرادی غربزده هستند که غرب قبله آرزوهایشان است. با کوچکترین اقدام تروریستی در غرب، در مقابل سفارت خانه هایشان، شمع روشن می‌کنند، اما کودک کشی‌های مسلمانان را در فلسطین و یمن نمی‌بینند.
محمدرضا گلرو دبیر تشکیلات اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل نیز گفت: هیچ عجیب نیست گروهی لیبرال و آمریکا پرست، عشق رژیم غاصب کودک کش صهیونیستی را دل داشته و از مبارزه با این رژیم جعلی به تنگ آیند. این گروه معدود حال در جمهوری اسلامی منافقانه و تحت عنوان یک تشکل اسلامی و با شعار دروغین آزادی دست به امحاء پرچم رژیم صهیونیستی در دانشگاه زدند. اوادامه داد: این کار یا نشان از بی عرضگی مسئولین دانشگاه و وزارت علوم دارد یا نشان از نفاق آنان که تکرار اینگونه کار‌ها فرضیه دوم را برای هرکسی متبادر میکند؛ مسئولین امر قاطعانه باید دست به اخراج افرادی بزنند که
در قالب تشکل‌های اسلامی، مبانی اولیه اسلام را به استهزا گرفته و علیه اسلام و انقلاب مبارزه می‌کنند از سوی دیگر محمدامین سلیمی دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی گفت: من دانشجو را مقصر نمی‌دانم؛ مشکل آقایان مسئولی هستند که تفکر غرب پرستی و اینکه در جهان «شر» وجود ندارد را نهادینه کردند. مسلما مسئول دانشگاه که وظیفه‌اش ترویج اهداف انقلاب است، باید پاسخگو باشد.
بازمانده از «آرزوی هم بستری»ها پاک کردن پرچم اسرائیل در دانشگاه علم و صنعت در حالی به وقوع پیوست که در عرصه بین‌المللی شاهد شکل گیری مواضع ضد اسرائیلی در جهان و حتی شخصیت‌های ضد
انقلاب بودیم.
تارا سپهری فر دبیر سابق انجمن انجمن دانشگاه شریف و از سر حلقه اغتشاشات سال ۸۸ در این دانشگاه یکی از این افرادی است که علی رغم مخالفتش با آراء مردم و نتایج انتخابات سال ۸۸ در اتفاقات اخیر از فلسطین حمایت میکند. او در توئیت آخر خود نوشت: ". حمایت از فلسطین را آنچنان دولتی و سیاست زده کردید که در چنین شبی صدای پایتخت یکی از مردمی‌ترین انقلاب‌های خاورمیانه به حمایت از فلسطین بر نمی‌آید... ".
اما مقصر کیست؟ شاید در نگاهی ساده بخواهیم بانیان این تصمیم و برنامه یعنی دانشجویان را مقصر بدانیم. اما عامل اصلی وجود این تشکیلات در یک دانشگاه انقلابی چیست؟ مسلما عوامل تاثیر گذار در ایجاد چنین تشکیلاتی در سطح دانشگاه باید پاسخگوی عملکرد و تصمیم خود باشند. کسانی که با عنوان «لزوم تکثرگرایی» در دانشگاه به توجیه اقدامات خود پرداخته اند، امروز عملکردشان مورد سوال است و باید پاسخگو و «دادگاهی» شوند. در کنار این موضوع
مسئولین فعلی دانشگاه نیز باید به چرایی این اتفاق در دانشگاه پاسخگو باشند. این اتفاق بیانگر اوج نفوذ جریان حامی اسرائیل در جمهوری اسلامی به عنوان دشمن درجه اول اسرائیل به شمار می‌رود. نکته جالب از شروع تشکل‌های دولت ساخته هشدار دلسوزان و نخبگان دانشگاهی و تشکیلاتی بود که با بی توجهی کامل دولت همراه شد. این روند با حمایت قاطع رئیس جمهور در روز دانشجوی امسال از «تادا» ادامه داشت. رواج تشکل‌های قارچ گونه و دولت با اسامی مختلف اسلامی و «خط امام» که هیچگونه اعتقاد عملی ندارند، مشکل امروز جامعه دانشگاهی کشور است که به یک غده سرطانی و ابزار دست سیاسیون مبدل شده
است.
سایه انجمن آرمان بر دانشگاه علم و صنعت انجمن آرمان دانشگاه علم و صنعت در سال ۹۴ و در سایه حمایت مسئولان وقت وزارت علوم از جمله معاونت فرهنگی این وزارتخانه با حواشی زیاد اقدام به فعالیت کرد، اعضای این گروه جدای اقدامات خلاف قانون و عفت، پایگاهی برای اعضای ضدانقلاب تبدیل شده است به طوری که اقدامات این تشکل در پایگاه منافقین پوشش داده می‌شود.
سال گذشته در گزارشی تحت عنوان "کشف حجابی‌ها»ی بازمانده از «آرزوی هم بستری» دانشگاه علم و صنعت" نوشته بود: انجمن آرمان دانشگاه علم و صنعت که به تازگی و در سایه حرف و حدیث‌های فراوان توانسته از مسئولین این دانشگاه مجوز بگیرد، زیر بیانیه ۸۵ تشکل دانشجویی علیه شورای نگهبان را امضا کرده است و این در حالی است که اعضای اولیه - که مورد تائید قرار نگرفتند - و اعضای ثانویه معرفی شده به عنوان هیئت موسس این انجمن، در اجتماع فیزیکی
و مجازی دانشجویان، از هیچ هنجارشکنی اعم از اردو‌های مختلط، پارتی‌های شبانه و کشف حجاب در شبکه‌های اجتماعی دریغ نکردند.