اصلاح طلبان میگویند برخی نمایندههای مجلس با حمایت اصلاح طلبان وارد مجلس شدند، اما بعد از ورود به مجلس هوای فراکسیونی دیگر به سر شان زد و روحانی هم با حمایت ما رای آورد، اما بعد از گذشتن از پل پیروزی با چشمک به چپ، به راست گردش کرده است. خلاصه رابطه دولت و اصلاح طلبان به یک جرقه بند است تا قبل از رسیدن یک بهار دیگر (موسم انتخابات) آتش اختلافات داغ داغ و شعله ور شود.
کد خبر :
752961
سرویس سیاسی فردا؛ جعفربرزگر: رابطه دولت و اصلاح طلبان دیگر آن گرمای دوران انتخابات را ندارد و همزمان با تغییر فصل، هوای اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدال گراها هم رو به سردی گذاشته است و هر چه هوا سردتر میشود خبرها از سردی و اختلاف در این ائتلاف هم بیشتر به گوش میرسد. موضوع این اختلافات نیز کم و بیش مشخص است: انتظارات از دولت روحانی و نیز فراکسیون امید. اصلاح طلبان میگویند
برخی نمایندههای مجلس با حمایت اصلاح طلبان وارد مجلس شدند، اما بعد از ورود به مجلس هوای فراکسیونی دیگر به سر شان زد. آن ها می گویند روحانی هم با حمایت ما رای آورد، اما از پل که گذشت با چشمک به چپ، به راست گردش کرد.
به رویارویی لاریجانی و اصلاح طلبان نزدیک میشویم؟ اینجا بخوانید
حالا در مجلس، فراکسیون امید نمایندگان را تهدید به انتشار لیست اعضای فراکسیون امید کرده است تا کسانی که با قطار امید وارد مجلس شد اند، اما تا به ایستگاه مجلس رسیدند خط عوض کردند مشخص شوند و در مورد دولت هم عبدالله ناصری استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح طلب در دیدار با دانشجویان شیرازی از لزوم نقد دولت سخن گفته است. حرفهای او اما بوی برائت و عبور از روحانی می دهد و در مقابل دولتی ها هم ساکت نشسته و محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور یک تنه مقابل این انتقادها ایستاده است. واعظی برای اصلاح طلبان چندان نقشی در پیروزی رئیس چمهور در انتخابات قائل نیست و همکاران او
در دولت هم خواستههای اصلاح طلبان از روحانی را به سهم خواهی از دولت تعبیر کرده اند. موضوعی که آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور در مورد آن به اصلاح طلبان هشدار داده بود.
نشانههای اختلاف عارف و اصلاحطلبان اینجا بخوانید
روزنامه اصلاح طلب ابتکار در این زمینه در گزارشی نوشته است «اختلاف واعظی با اصلاحطلبان در دولت دوازدهم اوج گرفته، اما مساله امروز و دیروز نیست. او در انکار نقش اطلاح طلبان در پیروزی روحانی نه تلویحا و با اشاره غیرمستقیم که با صراحت وارد میدان شده است و در یکی از سخنرانیهایش نقش اصلاحطلبان در پیروزی روحانی را آنگونه که بود نپذیرفت. مصداق این مدعا چالش لفظی او با محمدرضا عارف رییس فراکسیون امید در ماههای پیش از انتخابات مجلس است جایی که یکی از بزرگان اصلاحات در پاسخ به واعظی که مدعی شده بود روحانی بدون اصلاحطلبان نیز میتوانست رییسجمهور شود،
با طعنه گفته بود «حداقل به اندازه همان هفت دهم درصد برای ما نقش قائل باشید.» همین روزنامه در مورد نظر واعظی در مورد لیست امید هم آورده است «واعظی البته نقش اصلاحطلبان در انتخابات ٩٤ و کسب ٣٠ کرسی تهران را هم کمرنگ میپنداشت. از همین رو در جشنی بعد از انتخابات مجلس پشت تریبون رفت و اثربخش بودن کلید واژه «تکرار میکنم» را انکار کرد. «امید» را محصول فکر همطیفان خود دانست. به اعتقاد او پیروزی در انتخابات مجلس سه ضلع داشت: اعتدال و توسعه، طیف حامی لاریجانی و اصلاحطلبان. بیان این نظریه از سوی واعظی در همان جلسه مورد اعتراض الهه کولایی فعال سیاسی اصلاحطلب
قرار گرفت.». اما موضوعی که بر آتش این اختلافات نفت پاشید کم رنگ شدن نقش جهانگیری به عنوان فرد نزدیک به اصلاح طلبان در دولت دوم روحانی نسبت به دولت اول او بود اصلاح طلبان معتقد بودند روحانی نفوذ و جایگاه جهانگیری را به واعظی سپرده است که چندان روی خوشی به اصلاح طلبان نشان نمیدهد ابتکار نوشته است «در این بین مشاهده میشود که اسحاق جهانگیری با وجود نقش موثری که در پیروزی روحانی در انتخابات ٩٦ ایفا کرد، در دولت کم فروغتر از قبل شده است. جهانگیری که در دولت یازدهم به واسطه عملکرد رییس دفتر رییسجمهور مرجع وزرا بود حالا به واسطه رفتن نهاوندیان به معاونت
اقتصادی و آمدن واعظی به دفتر رییسجمهور به حاشیه رانده شده است.» روزنامه اعتماد نیز با اینکه واعظی نقدهای اصلاح طلبان را نادیده میگیرد با طعنه وکنایه نوشته است «او خط دادن به رییسجمهور برای انتخاب وزیر علوم یا ارتباطات را در اولویت قرار میدهد و سعی میکند که جایگاه مناسبی برای خود در افق ١٤٠٠ بیابد. اینکه معاونت ارتباطات چطور عمل میکند یا معاون سیاسی چقدر بر ساختار سیاست داخلی ایران مسلط است در درجه دوم اهمیت قرار میگیرد»
بیشتر بخوانید: هزینه ناکارآمدی روحانی را اصلاحطلبان نمیپردازند
همه شرایط برای بالا گرفتن اختلافات تیم نزدیک به دولت و اصلاح طلبان آمده به نظر میرسد شاید موسم انتخابات مجلس در سال ۹۸ زمان مناسبی برای سر باز کردن این زخمها باشد بعید نیست در انتخابات مجلس این دو با هم ائتلاف نکنند و در انتخابات ۱۴۰۰ روبری هم بایستند. در این میان مسئلهای که برای مردم مهم است این است که اصلاح طلبان باید در قبال اقدامات دولت روحانی و فراکسیون امید مجلس مسئولیت پذیر و پاسخگو باشند و نمیتوانند به بهانه اختلافات خود را در انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ مخالف وضع موجود و منجی معرفی کنند. آنها قطعا باید در این دو انتخابات خود را آماده دفاع از عمکرد
مجلس و دولت بکنند چرا که حمایت صدرصدی آنها در انتخابات ۹۴ و ۹۶ تا آن موقع بعید است از ذهن مردم پاک شود.