جنایت نیشکر در حق محیط زیست خوزستان

خبرگزاری فارس: ابوطالب مهندس عضو هیأت علمی بازنشسته دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران و نویسنده کتاب «منابع آب‌های ایران از نظر توسعه اقتصادی» در آستانه 87 سالگی با ارسال نامه‌ای به حسام‌الدین آشنا رئیس مرکز مطالعات استراتژیک دفتر ریاست جمهوری اسلامی ایران به نقد برنامه‌های توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخت. در این نامه آمده است:

«اکنون بعد از گذشته 5 دهه از انتشار کتاب یادشده بدیهی است که تحمل شنیدن و مشاهده مجموع حوادثی که ناشی از خطاهای فاحش در اجرای چندین برنامه توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق افتاده به نحوی که ادامه حیات در زیست‌بوم زیبای ایران را دچار تهدیدها و مخاطرات جدی کرده است؛ برای امثال بنده تأسف‌بار و باورناکردنی است.

بنابراین اگر به خود اجازه می‌دهم که وقت عزیزان را بگیردم فقط احساس مسئولیت و به حکم رسالت علمی و اجتماعی است تا شاید عرایض این خادم علم فرهنگ و اقتصاد (آب) بتواند توجه مسئولان دلسوز و برنامه ریزان را به بخش فوق‌العاده مهمی از مسائل اقتصادی در شرایط حساس کنونی جذب نماید.

لذا پدرانه و پیرانه انتظار و استدعا دارم در این شرایط بحرانی و پر از نگرانی به ویژه از دیدگاه محیط‌زیست و آب برای بقای این سرزمین کهن و پرافتخار در راستای یک تصمیم‌گیری جدی، مهم و اساسی به مواردی که در این نامه حضورتان تقدیم می‌کنم عنایت فرمایید.

قریب 30 سال است که از نزدیک شاهد فعالیت جمعی از عزیزان دانشگاهی در حوزه آب و کشاورزی هستم که با وجود انواع بدرفتاری‌ها و بداخلاقی‌هایی که به آنها روا شده است چیزی از مسئولیت و تعهد آنها نسبت به منافع و امنیت ملی نکاسته است. بنده فعالیت‌های آنها را مهم‌ترین و عین سرمایه اجتماعی یک ملت می‌دانم که متأسفانه نظام برنامه‌ریزی توسعه اقتصادی ـ اجتماعی در اهمیت و شأن استفاده از آن برنیامده است. جان کلام: طرح توسعه نیشکر قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به احتمال قریب به یقین با تحمیل ارائه شرکت مهندسین مشاور آمریکایی موسوم به D&R در برنامه‌های توسعه اقتصادی ـ اجتماعی قرار گرفته است.

بدون شک تمام مقامات مسئول در بالاترین سطوح کشور آگاه و مطلع هستند که جمع کثیری از برجسته‌ترین دانشمندان واقعی علم آب و کشاورزی ایران علاوه بر انتقاد و نفی آن این پروژه را ناسازگار با شرایط اقلیمی و منافع و امنیت ملی کشور می‌دانند و بدون هیچ‌گونه توقع و فرصت‌سازی برای منافع شخصی خود نسبت به ابعاد پیچیده تجدیدنظر و تغیر کاربری این پروژه مسلط و مصمم هستند.

زیرا تغییری کاربری این پروژه یعنی آزادسازی 6 میلیارد مترمکعب در سخت‌ترین فصول تبخیر و کمک به احیای تالاب‌های بین‌المللی هور‌العظیم و شادگان و آزادسازی بیش از 150 هزار هکتار زمین زراعی برای شیفت به کشت‌های زمستانه و ... است که مهم‌ترین اقدام برای مقابله با پدیده ریزگردها با منشأ داخلی محسوب می‌شود.

سوابق و اسناد موجود کوچک‌ترین تردیدی باقی نمی‌گذارد که مداخلات کشورهای توسعه‌یافته در تحمیل سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی به منظور تقسیم کار بین‌المللی موجب تخریب منابع طبیعی،‌از بین بردن فرصت‌های رشد و ناپایداری اقتصادی بسیاری از کشورهای جهان سوم شده است و همچنین کم‌ترین تردیدی وجود ندارد که با مقابله و برون‌رفت از این بحران‌ها و تهدیدهای ناشی از آن باید از مدل‌های تحمیلی «تقسیم کار بین‌المللی» فاصله گرفت و برنامه‌های توسعه اقتصادی را از تبعات این مدل‌ها مقاوم‌سازی کرد.

امیدوارم در فرصتی مناسب مجالی برای ورود به این بحث مهم و استراتژیک فراهم شود تا در زمینه تشریح «تقسیم کار بین‌المللی» و همچنین در خصوص ضرورت اتخاذ تصمیمی شجاعانه درعین‌حال نجات‌بخش در خصوص تغییر کاربری کشت و صنعت‌های نیشکری و تعیین تکلیف «هزینه ـ فایده» صنایع آب‌بر در مناطق کویری به شرط ملاحظه و درک فرصت‌های باقیمانده، بابت گفت‌وگو باز گردد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: آنچه حضور آن مقام بیان شده فقط در ادامه و راستای رسالتی است که 52 سال پیش در تألیف کتاب «منابع آب‌های ایران از نظر توسعه اقتصادی» بر خود تکلیف می‌دانستم و می‌دانم و در نهایت توصیه می‌کنم از این ظرفیت‌های عظیم اجتماعی در مصون و مقاوم‌سازی اقتصاد کشور از سیاست‌های تحمیلی تقسیم کار بین‌المللی بهره کافی را ببرید. با توجه به انبوه تجارب، سکوت و بی‌اعتنایی به هشدارهای داده‌شده عواقب و تبعات غیرقابل جبرانی را در پی داشته و خواهد داشت.»