کیانیان را چه کسی اینقدر پر رو کرده است؟/ برخی هنرمندان حتی نمی‌توانند کتاب از رو بخوانند/ انقلاب این نبود که یکی کت و شلوارش را با مازراتی ست کند

سرویس سیاسی فردا: ورود زنان به ورزشگاه، پرخاش رضا کیانیان در میانه یک جلسه به فعال محیط زیست، آقازاده های بی درد و پول پرست، خودروهای سوپر لوکس و... موضوعاتی هستند که این روزها ذهن بسیاری از مردم را اشغال کرده و برخی از آن ها نیز سوالاتی جدی را در ذهن بسیاری از علاقه مندان به انقلاب پدید آورده است. در همین راستا نادرفتوره چی یکی از فعالان چپ گرای ایرانی در گفتگویی صریح با اشاره به این موضوعات انتقاداتی صریح را بیان کرده است. صحبت های فتوره چی را در ادامه خواهید خواند.

مارکس یک جمله خیلی مهمی دارد. می گوید وقتی می گویید پیشرفت بلافاصله باید بپرسید برای چه کسی؟ شما گفتید که مردم می گویند دختران بروند استادیوم. این چه اشکالی دارد. سوال، یک: مردم کیست؟ دو: کدام دختران. دختری که سر چهارراه شیشه پاک می کنه یا دختر طبقه متوسطی که نیازهای اولیه اش به طور کامل تامین است و دنبال کسب یک هویت جعلی است که یکی از آنها از قضا امیخته شدن با همین کمپین های جعلی است. ناآگاهانه. شاید از حسن این است. درباره کدام دختر حرف می زنیم. دختر معلول بوشهری که سرش را داخل سطل کرده. من به او بگویم بیا برو استادیوم. پس تمام تلاشی که من می کنم با اشاره به مصداق ها این است که بتوانم یک مفهوم را جا بیاندازم. یک چیزی به نام کل. جامعه یک شبکه به هم پیوسته است. شما نمی توانی ده میلیون را دور بریزی و بعد راجع به نیازهای باقی مانده اش صحبت کنی. این ده میلیون بخشی از این جامعه است. چه کسی باید صدای انها را باید بازتاب دهد. چرا جامعه راجع به آنها حرف نمی زند. چرا همین فعالان راجع به آنها حرف نیم زنند. چرا فقط به شکل مناسکی، آئینی و ریاکارانه در قالب خیریه راجع به آنها حرف می زنند. چرا نمی پرسند که آنها چرا به این وضع افتاده اند.

بی سوادی فضیلت شده است

هر مخاطبی یک لحظه در آنچه که گفته می شود از من و بقیه تردید کنید. جنبه های دیگرش را ببیند، پشت من را هم ببیند و به این راحتی با موج همراه نشود. و اتفاق بدی که برای ما افتاده و نمی داتم چرا این رخ داده است گسترش عجیب فضیلت بی سوادی است. همه از اینکه هیچی نمی دانند خیلی راضی هستند. از اینکه هیچ چیزی راجع به تاریخ نمی دانند، از این که هیچ مطالعه ای درباره تحولات مهم که در سرنوشت بشر نقش داشته نمی دانند. از اینکه هیچ نسبتی با دیگر مقاطعی که بشر دست به تغییر و تحول زده ندارند راضی هستند.

برخی هنرمندان حتی نمی توانند کتاب از رو بخوانند

این خیلی عجیب است. کسی که نمی تواند کتاب از رو بخواند اصلا نباید راجع به جامعه نظر بدهد. من یک چیزی که راجع به سینما گفتم این بود که هیچ کدام نمی توانند یک تراتژی را به زبان فارسی سه صفحه بخوانند. بله. می شود راجع به فلان نیرو فلان حرف را زد، دو روز بعد مجیزش را گفت. یک روز ژست مخالفتش را گرفت، یک روز تمجید کرد. یکی به نعل و یکی به میخ زد. یک روز دوست یک روز قهر. این نوعی جنون است. جنون محافظه کاری است.

دوران وحشتناک اعتدال رسیده است

دوران اعتدال. دورانی که تو رو خدا هیچ کس، هیچ کاری نکند . آن کسی که شکمش خالی است خالی، آن کس که توی برجش هست در برجش بماند. اعتدال نوعی انفعال است، انفعال از طرف جامعه و حاکمیت. یک نوع آشتی است. جوری که هر دو از هم خسته هستند از تنش های هم خسته اند ، بیایید آشتی کنیم. اما یک بخشی آشتی می کنند. همان بخش بیرون مانده که من مدام اشاره می کنم. وقتی راجع به مردم حرف می زنیم راجع به آن بخشی هم که سکوت کرده حرف بزنیم.

اعتدال این سیاهی ها را می خواهد کنار بزند. همه عکس های جلد مجلات شاد و بشاش هستند. می گوید زندگی یعنی این. زندگی آن بی دندان ها ، کسانی که خود را از پل آویزان می کنند، کسی که خود را حلق آویز می کند، سم می خورد، به جنون می رسد و به صد تا ماشین می زند ، قتل مرتکب می شود، جنایت می کند، زیر فشار این کارها را می کند، این ها نیست. جامعه اینهانیست، زندگی اینها نیست. شما همین تیکه زیبا را ببینید.

وضعیت ما هیچ ربطی به انقلاب ندارد

شما خودت را گم کردی. الان شده ای بزرگترین وارد کننده لوازم آرایشی و بهداشتی و ماشین های سوپرلوکس. این چه نسبتی با انقلاب دارد. پس آن چه بود؟ اگر که نشستن در کاخ، داشتن سالن وی آی پی، داشتن فاصله با مردم و دوری از پابرهنگان خوب بود که قبل از تو خیلی شیک تر بود و 6 تا هم زبان بلد بود. انقلاب کردی که این کارها را نکنی. باشگاه وی آی پی نزنی. هر روز مراسم مضحک بزرگداشت برگزار نکنی. انقلاب یعنی همه با هم برابرند. این بود. انقلاب این نبود که یکی کت و شلوارش را با مازراتی ست کند.

آقازاده ها نمی توانند شلوارشان را هم بالا بکشند

من یکی از بحث هایی که مطرح کردم و برایم جالب بود که کمتر کسی به آن ورود پیدا کرد این تفاوت اولد گارد؟ و نیو گارد؟ جمهوری اسلامی بود. ما الان با نسل آقا زاده ها مواجه هستیم. از شورای انقلاب کسی زنده نیست. یکی دونفر هستند.تمام کسانی که با چشم خود انقلاب 57 را دیدند و ساختند تمام می شوند. و بعد از آن با کسانی مواجه هستیم که بار انقلاب 57 روی دوششان است اما ذره ای نه تجربه دارند و نه علاقه ای به آن و نه اعتقادی و نه حتی التزامی به آن. ما با کسانی مواجه خواهیم بود که نمی توانند شلوارشان را بالا بکشند. من امیدم همین جا ها است. اتفاقا این آقازاده هار امی بینم خوشحال می شوم. آقازاده ها یعنی امکان اینکه توازن قوا در اینجا تغییر کند و دست یک باند و گروه مشخصی نباشد. اینها شلوارشان را نمیتوانند بالا بکشند. دو کلام حرف روزمره را نمی توانند بزنند. این ها می خواهند کشور را اداره کنند؟ این ها اتاق خوابشان را نمی توانند مرتب کنند. شرکت ، دفتر زده اند. این حمایت اولد گارد ، پدر که برداشته شود ، حمایت آن نیروی تاریخی که برداشته شود شما می فهمی اینها چه موجوداتی هستند. چقدر کوچک، چقدر حقیر.

کیانیان را چه کسی بزرگ کرد؟

شادی نمی تواند بخش نامه ای باشد. این کاری که دولت می خواهد انجام دهد این است که بخش نامه ای شاد باشند. بخش نامه ای می گوید که فلانی و فلانی و فلان بازیگر راجع به مسائل ملی و کلان ما صحبت کنند. بعد استاد دانشگاه، روشنفکر و کتاب خوانده و .. در خانه بنشینند. لازم نیست . چون ممکن است حرف هایی بزنند که به مذاق ما خوش نمی آید. این ها دست آموزند. آقای کیانیان حرف بزند. این بروند راجع به آب حرف بزند. اصلا عمو جان تو که هستی که راجع به آب حرف بزنی. تو در مورد کاری به جز آب خوردن ، می توانی راجع به آن انجام دهی. تو فقط به عنوان یک انسان می توانی آب بخوری. تو نمی دانی راجع به چه حرف می زنی. انقدر باید پررو کنی که بروند و بنشینند ، کسی که ده سال عمرش را گذاشته پای همین کمپین آب و ... بلند شود که حرف بزند و (کیانیان) بگوید تو ساکت باش و حرف نزن. خجالت بکش. چه کسی اینها را انقدر پر رو کرده است. این خودش نشان دهنده این است که جامعه، یک جامعه مدنی قلابی. دولت یک جامعه مدنی قلابی، منظورم از جامعه مدنی قلابی سر گل هایش این ها هستند. سرگل هایش این سلبریتی ها هستند. در اقتصاد هم همین آقازاده ها و پول های کثیفی است که از پشت به آنها تزریق می شود و یک شبه آنها را می سازد. ما یک آن می بینیم که ظرف 24 ساعت سی چهل نفر به خطر می شوند راجع به یک موضوع مشخص، یک فیلم،یک سریال، یک خیریه، مراسم آشتی کنان و قهرکنان حرف می زنند. همه توجهات هم به اینها جلب می شود. *24 ساعت بعد هم یادشان می رود و تمام. این نشان دهنده این است که از جایی هدایت می شود این جریان.