افتخار می‌کنم که در تجمع سال ۸۱حضور داشته ام/ دهباشی بدون اجازه آن مصاحبه را منتشر کرد

سرویس سیاسی فردا: هفته گذشته و پس از انتشار مصاحبه سیدسرباز روح‌الله رضوی و حسین دهباشی ویدئویی تقطیع شده از آن در فضای مجازی منتشر شد که سید سرباز روح الله رضوی نفوذی و عامل حمله به سفارت‌خانه دانسته بود. امری که مورد استقبال کانال ضدانقلاب امد نیوز قرار گرفت.

باید گفت درباره حمله به سفارت‌ها موضع سرباز روح الله رضوی روشن و واضح بوده و در عمل هم با این تجمعات مخالفت کرده است. تجربه تحصن در فرودگاه مهرآباد هم که بارها مورد تقدیر رهبر انقلاب قرار گرفته است از نشانه‌های بارز آن است.

سیدسربار روح‌الله رضوی مجاهدی جهان‌وطن و ضدصهیونیست است که به صورت فردی یا در قالب اتحادیه جهانی امت واحده به دفاع از مظلومین پرداخته است. از حضور در کاروان شکست حصر غزه با حضور سمن‌های بین‌المللی تا کمک به مسلمانان یمن و میانمار و.... او درخانواده ای مجاهد متولد شده است و پدر وی از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت و عضو بعثه مقام معظم رهبری و همچنین مؤسس «هیئت متفکران مسلمان کشمیر» بوده است و ترجمه تفسیر المیزان به زبان اردو و ده‌ها عنوان کتاب در حوزه اندیشه دینی از مولفینی چون علامه عسگری، آیت‌الله مصباح و آیت‌الله هادوی از جمله تلاش های تحسین برانگیز وی بوده است.

معتقدیم که سیدسرباز روح‌الله از مصادیق جوان مومن انقلابی است که بارها رهبر حکیم انقلاب به حمایت از آن‌ها سخن گفته‌اند. مقام معظم رهبری در ششم فروردین ماه امسال فرمودند: «آن کسانی که در تبلیغاتشان، در حرفهایشان حزب‌اللّهی را می‌کوبند، بسیجی را می‌کوبند، جوانهای مؤمن را می‌کوبند، نمی‌فهمند چه‌کار دارند میکنند؛ در واقع دارند به کشور و آینده‌ی کشور لطمه میزنند.»

سیدسرباز روح‌الله رضوی خود در قالب ویدئویی به تهمت‌ها وشبهاتی که پس از انتشار مصاحبه‌اش با دهباشی منتشر شده پاسخ داده است.

افتخار می‌کنم که در تجمع سال ۸۱حضور داشته ام اما هیچ تعرضی به سفارت نکردم

هفته قبل مصاحبه بنده با حسین دهباشی منتشر شد و پس از آن بازخوردهایی داشت که من را وادار کرد چند کلمه ای در مورد این بازخوردها بگویم. امسال تابستان اقای دهباشی همراه ما در سفر به کشمیر بودند و وقتی صحبت از تاریخ منازعات کشمیر صحیت می‌کردیم آقای دهباشی پیشنهاد دادند که من در مقابل دوربین خشت خام قرار بگیرم. من هم فرصت را مغتنم شمردم. پس از برگشت به ایران با این نیت در قرار مصاحبه حاضرشدم. لکن در میان مصاحبه آقای دهباشی سمت و سوی مصاحبه را به سمت دوران دانشجویی و فعالیت من در تهران بردند. این مساله فی نفسه مشکلی نداشت. پس از مصاحبه فایل صحبت‌ها را به بنده دادند و گفتند اگر بخواهم اعمال نظری کنم به ایشان اطلاع دهم. چند روری بیش تر نگذشته بود و من هنوز فرصت اعمال نظر کامل نکرده بودم با این حال متوجه شدم فایل مصاحبه بارگذاری و منتشر شده است.

در تماس با آقای دهباشی ایشان عذرخواهی کردند و گفتند ناهماهنگی صورت گرفته و عملا نیز کار از کار گذشته بود و نمی‌شد کاری کرد. این صحبت ها از این باب است که حرف هایی که در آن مصاحبه در مورد فضای دوران دانشگاه ما مطرح شد اصلا لزومی نداشت مطرح شود. اساسا گپ و گفت صمیمی من با وی و حرف‌هایی که از داخل دانشگاه زده شد این حس را به من دست داد که حق و حقوقی به گردن من افتاده است هر چند من می‌دانم این ویدئوی من به یک صدم کسانی که آن ویدئوها را دیدند نمی‌رسد. اما لازم می‌دانم پیش خدای خودم پاسخگو باشم و اینجا عذرخواهی کنم و حلالیت بطلبم از کسانی که به نحوی از آن ها اسمی برده شد و راضی نبودند -به احتمال زیاد و یا بعضی ها من حدس زده باشم- بنده اسمی نبردم اما اشاراتی داشتم که حلالیت می‌طلبم. اما خوب بعد از این ماجرا یک دفعه برشی از مصاحبه بنده را با آقای حسین دهباشی انتخاب کرد و با تیتر یک نفر خارجی که به سفارت انگلیس حمله کرد منتشر شد و این ویدئو نیز در کانال های چند صدهزار فالووری منتشر شد. من جا خوردم از این همه بی‌اخلاقی.

درست است که بنده جز کسانی بودم که در سال 2003 (۱۳۸۱)به خاطر آن جنایت بزرگی که انگلیس و آمریکایی‌ها در قبال حمله به عراق رقم زدند در برابر سفارت انگلیس تجمع کردم و درست است کسانی بودند در آن جمع کوکتول مولوتف آوردند و سنگ آوردند. لکن اولا بنده آنجا گفتم که بنده نه کوکتول مولوتف زدم نه سنگ و نه حتی درست کردم و نه حتی بندگان خدا دانشجویانی که آن موقع این کار را کرده بودند این کار را کردند. به خاطر اینکه پلیس آمد و همه را جمع کرد. در آن مصاحبه گفتم.بعدتر هم اساسا مخاطب وقتی که به او گفته می‌شود خارجی که به سفارت انگلیس حمله کرد یاد اتفاق سال 90 می‌افتد و روایتی که من کردم برای سال 81 است. یعنی 9 سال قبل از آن اتفاق در سال ۹۰ و ورود جمعی از دانشجویان به سفارت خانه که جالب است آن روز من اصلا تهران نبودم و من قم بودم. اتفاقا تماس گرفتم با کسانی که خیال می کردم به نحوی آنها مرتبط هستند با بچه هایی که داخل سفارت شدند و من گفتم این کار غلط است و درست نیست.

تحصن فرودگاه در مقابل بالارفتن از دیوار سفارت‌خانه ها بود

اساسا قبل تر از اینها سال 85 و 86 وقتی که اتفاق جنگ غزه افتاد ما در نقطه مقابل همه کسانی که روی در و دیوار سفارت ها باغ قلهک بالا می رفتند آمدیم و یک گوشه ای نشستیم و آرام تحصن کردیم . چون باور داشتیم این کارها غلط است و به آنها هم گفتیم. حالا بیاید بنده را متهم کند به اینکه حمله به سفارت انگلیس کردم.

یک سند بیاورید که اثبات کند بنده جز کسانی بودم که تعرضی نه به سفارت انگلیس بلکه به هر کدام از مراکز دیپلماتیک کشور داشتم. و من نمی دانم ایا ساختار قانونی این شرایط را برای من غیر ایرانی فراهم می‌کند که بیام و اعاده حیثیت بکنم از تابناک پلاس به خاطر تهمت ناروایی که به بنده زده یا نه. آبرویی هست که رفته و نمی‌شود کاری کرد و جای تاسف دارد. این حرفها الان خریدار دارد.

جای تاسف دارد که در صدمین سالگرد اعلامیه بالفور که انگلیسی‌های پلید تخم منحوس رژیم غاصب صهیونیسم را در منطقه غرب آسیا در خلال جنگ جهانی به واسطه این اعلامیه منتشر کردند اینگونه موضع می‌گیرد. به جای اینکه دهانتان را باز کنید علیه نکبتی که انگلیسی‌ها در منطقه غرب اسیا به نام رژیم اشغالگر قدس ما را دچار کردند می‌آیید و این‌گونه علیه بنده تهمت می‌زنید. بله بنده افتخار می‌کنم که در آن تجمع بودم اما هیچ تعرضی به سفارت نکردم. من تشکر می کنم از رفقا و عزیزانی که این روزها در شبکه های مجازی به من پیام دادند و اعلام همراهی کردند لکن به هر صورت متاسفانه در این فضای ژورنالیستی آن چیزی که رنگ می بازد حق و حقیقت است و کاملا بازی معکوس می‌شود. کسانی که باید جواب بدهند طلبکار هستند.

دیروز داشتم مقاله رشیدی مطلق را که بعضی‌ها اعتقاد دارند که خود شخص شاه بود که آن مقاله را علیه حضرت امام نوشت می خواندم و می‌دیدم که چطور امام را یک خرابکار و چطور حضرت امام خمینی را یک توطئه‌گر علیه منافع ملی یک سید هندی را که خارج از ایران آمده یا وابسته به خارج از ایران هست در برابر انقلاب ایران، انقلاب اصلاحات ارضی ایران نشان می‌دهند.