ماجرای فریاد امام بر سر حاج‌آقا مصطفی چه بود؟

سرویس سیاسی فردا: روز سه شنبه در سالن اجلاس سران در تهران همایش تجلیل و بزرگداشت سید مصطفی خمینی فرزند برومند امام که در یک آبان ۱۳۵۶ به طرز مرموزی در نجف در گذشتند برگزار شد. دست اندار کاران این مراسم قبل از برگزاری همایش و در روز دوشنبه خدمت رهبر انقلاب رسیدند تا از رهنمود‌های ایشان جهت برگزاری هر چه بهتر این همایش استفاده کنند.

رهبر انقلاب هم در این جلسه بر ابعاد مختلف شخصیتی آقا مصطفی اشاره کردند و در بعد شجاعت علمی ایشان به مباحثه‌ی امام و سید مصطفی پرداختند که نشانگر عظمت علمی فرزند فقید امام خمینی است. «من یادم نمی‌رود اشکالات ایشان را سرِ درس امام؛ ایشان سرِ درس اصول امام اشکال میکرد؛ عقب هم می‌نشست و فریاد میکشید؛ تماشایی بود برخورد این پدر با پسر! اشکال میکرد به امام؛ وقتی هم میخواست اشکال کند، یک‌خُرده بلندتر می‌نشست -یک‌جوری می‌نشست که خیلی چهره معلوم باشد، بلند بود، شاخص بود- داد میکشید. امام سرِ درس داد میکشیدند، خیلی از اوقات فریاد میزدند؛ بخصوص کسانی که در اشکال، پیگیری میکردند، امام همین‌طور گاهی سرشان داد میکشیدند؛ امام هم همین‌طور متقابلاً با این پسر بلند حرف میزد و بحث میشد. خیلی واقعاً مناظر زیبایی است اینها؛ انسان در حوزه‌های علمیّه وقتی نگاه کند، این سنّت‌های حوزه‌ای وقتی دست انسان‌های لایق و برجسته می‌افتد، این‌جوری از آب درمی‌آید. حالا خود امام در اصول یک آدم مبنابرانداز و مبنا‌ساز بود؛ یعنی دُوروبَر حرف‌های دیگران نمیگشت؛ خود امام، مبنا درست میکرد؛ از جمله‌ی فق‌ها و اصولیّینی که صاحب مبانیِ جمعی و جامع هستند، یکی امام بزرگوار است؛ مثل بعضی از بزرگان دیگر، مثل مرحوم آخوند، مثل مرحوم نائینی و امثال اینها؛ یعنی یک‌چنین شخصیّتی بود؛ [یعنی]این‌جور نبود که حالا یک ملّایی است و درس اصول دارد میگوید که هرکسی بتواند اشکال کند؛ امّا این جوان اشکال می‌کرد. آن وقتی که من عرض می‌کنم، شاید حاج آقا مصطفی در سال‌های ۳۸، ۳۹، ۴۰، مثلاً ۳۰ سال، ۳۱ یا ۳۲ سال بیشتر هم نداشت، ولی خب این‌جوری بود. جرئت علمی‌اش زیاد بود.»