فریم ۱۴: تاریخچه حضور سرخابیها در سینما
از علی پروین و جواد زرینچه تا عقاب آسیا / تاریخچه حضور سرخابیها در سینما دربی؛ مهمترین رویداد فوتبالی در ایران. مصاف دو تیم پرطرفدار پایتخت که میلیونها نفر رو در ورزشگاه و خونه هاشون پای تماشای این بازی مینشاند.
سرویس عکس و فیلم فردا: دربی؛ مهمترین رویداد فوتبالی در ایران. مصاف دو تیم پرطرفدار پایتخت که میلیونها نفر رو در ورزشگاه و خونه هاشون پای تماشای این بازی مینشاند. پرسپولیس و استقلال، باشگاههای بزرگی هستند که همیشه بازیکنای بزرگ و محبوبی داشتند. محبوبیت بازیکنان این دو تیم، اما هیچ وقت به ورزشگاهها ختم نشد. فوتبالیستهای قرمز و آبی بارها بر پرده نقرهای ظاهر شدند تا تماشاچیهای بیشتری رو به سینما بکشانند.
عزیز اصلی یا عزیز فنر، دروازه بان شماره ۱ پرسپولیس و تیم ملی در دهه ۴۰ اولین فوتبالیستی بود که در فیلمهای سینمایی بازی کرد. سنگربان محبوب پرسپولیس که با پیراهن بنفش مخصوص خودش شناخته میشد، بین سالهای ۴۵ تا ۵۰ در ۸ فیلم بازی کرد که مهمترین آن ها، خداحافظ تهران به کارگردانی ساموئل خاچیکیان و فاتحین صحرا ساخته محمد زرین دست بود. شباهت عزیز اصلی به رضا بیک ایمانوردی، ستاره سینما در دهههای ۴۰ و ۵۰ در کنار فیزیک مناسب برای ایفای نقش سینمایی باعث شد تا این سنگربان تیم قرمز پوش پایتخت حضور قابل قبولی در کنار ستارههای سینما داشته باشد. حضور موفق عزیز اصلی باعث شد تا سینماگران به فکر استفاده از یک دروازه بان دیگه برای حضور در سینما بیفتند و چه کسی بهتر از عقاب آسیا؟! یکی از مهمترین عوامل صعود ایران به جام جهانی ۹۸ فرانسه و حضور موفق ایران در این بازی ها، در اوج محبوبیت در ازدواج غیابی و در نقش اول این فیلم ظاهر شد. محبوبیت سنگربان تیم ملی فراتر از رنگ باشگاه ورزشیش بود، اما بازی تصنعی عابدزاده در کنار دیالوگهای عجیبی که برای این بازیکن نوشته شده بود، باعث شد تا مردم واکنش مثبتی به این فیلم نشون ندهند. در این فیلم که رنگی قرمز داشت، به غیر از عابدزاده، علی پروین و علی کریمی و حتی جواد خیابانی هم دیده شدند، اما با این حال، انتخاب یک داستان با موضوع خیانت برای فیلم، مهمترین ضربه را به عابدزاده وارد کرد. کاری که ازدواج غیابی با عابدزاده انجام داد، بارها بدتر از ضربه سر شیرجهای استاداسدی به سمت دروازه بزرگترین سنگربان تیم ملی بعد از انقلاب بود. کسی که سابقه حضور در هر دو تیم قرمز و آبی پایتخت را در کارنامه دارد. اگرچه عابدزاده بعد از این فیلم در هیچ فیلم و سریال دیگری بازی نکرد، اما حضور چندباره پرسپولیسیها در سینما، استقلالیها را مجاب کرد تا سال ۷۸ فیلمی با سرمایه گذاری علی فتح الله زاده مدیرعامل وقت این باشگاه بسازند تا جواد زرینچه کاپیتان آبیها در آن نقش آفرینی کند. مثلث آبی از حضور ستارههای سینما بی بهره بود، اما چون پایان بندی فیلم با باخت استقلال در فینال آسیا همراه بود، با استقبال چندانی مواجه نشد. این فیلم از جانب پرسپولیسیها بیجواب باقی گذاشته نشد و سال بعد، تیم قرمز پایتخت، فوتبالیستها رو با حضور چند چهره سینمایی و البته بازیکنان این تیم در کنار علی پروین ساختند. این فیلم روایت بهتری نسبت به فیلم مثلث آبی داشت. پایان امیدبخش فیلم و شخصیت اصلی که نوجوانی از طبقه محروم جامعه بود، حس انگیزشی بیشتری برای عاشقان سینه چاک پرسپولیس ایجاد میکرد. رقابت سینمایی دو تیم قرمز و آبی پایتخت در اون سالها همزمان شده بود با خشنترین مصاف این دو تیم. دربی سال ۷۹ که حتی منجر به بازداشت چند بازیکن با سابقه حضور در تیم ملی شد. نیما نکیسا دروازه بان سالهای دور پرسپولیس هم سال ۹۰ در فیلم مامان بهروز منو زد به کارگردانی عباس مرادیان در نقش خودش به عنوان یک مربی فوتبال ظاهر شد. اگرچه حضور فوتبالیستها در نقشهایی به اسم خودشان، قابل قبول بود، اما علی انصاریان که از انتقالش به استقلال به عنوان بزرگترین اشتباه زندگیش یاد کرده و همیشه در کنار سینماییها حضور داشته، تنها فوتبالیستی محسوب میشود که حضوری پیوسته و البته ضعیف در آثار سینمایی داشته است. علی انصاریان در سالهای اخیر در ۵ فیلم سینمایی بازی کرده است و تهیه کنندگی برخی از این فیلمها را هم خودش بر عهده داشته. اصرار انصاریان به بازی در نقشهایی جدی که چند دهه است در سینمای ایران نخ نما شده، بیشتر از اینکه انصاریان را به بازیگری مطرح تبدیل کند، باعث از بین رفتن سرمایه اش شده. بازیکنی که مهمترین اتفاق زندگی فوتبالیش، گل زدن به الیور کان، دروازه بان افسانهای آلمان محسوب میشود، اخیرا در نقش یک روحانی هم جلوی دوربین یک کارگردان رفته است. اما در حال حاضر باید پژمان جمشیدی را موفقترین فوتبالیستی دانست که بر پرده سینما ظاهر شده. کسی که با سریال پژمان وارد فعالیت بازیگری شد، با حضور در تئاتر به تجربه خودش اضافه کرد و در خوب بد جلف، اولین فیلم سینمایی پیمان قاسم خانی حضور قابل قبولی داشت. مهمترین عامل موفقیت پژمان جمشیدی بدون شک پیمان قاسمخانی خلاقترین نویسنده سالهای اخیر تلویزیون است. همراهی این هنرمند با پژمان جمشیدی باعث شد تا جمشیدی، به درستی و به مرور از یک چهره فوتبالی تبدیل به چهرهای سینمایی بشود.
پژمان جمشیدی هر وقت در نقش خودش و در آثاری کمدی بازی کرد، حضوری موفق داشت. حالا و در آستانه دربی هشتاد و پنجم، از اولین فعالیت سینمایی بازیکنان دو تیم قرمز و آبی پایتخت، ۵۰ سال میگذرد و بدون شک در سالهای آینده هم شاهد حضور چهرههای دیگری از این بازیکنان در سینما خواهیم بود. اتفاقی که میتواند باعث استقبال تماشاچیان یک تیم به برخی آثار سینمایی بشود یا برای طرفداران تیم رقیب عاملی برای نادیده گرفتن فیلم به حساب بیاید. اما مهمترین انتظار مردم از بازیکنان تیم محبوبشون، موفقیت آنها در مستطیل سبز است. تعصب به پیراهن تیمی که به خاطر بازی در اون میلیاردها تومان پول میگیرند. دربی امسال، اما برخلاف سالهای گذشته یک دوئل جذاب هم دارد. جدال دو چهره کاریزماتیک به عنوان رهبران دو تیم اول پایتخت. رهبرانی که بازیکنانشان را برای پیروزی وارد زمین میکنند.