آنچه نیاز است والدین درباره فعالیت فرزندانشان در شبکه‌های اجتماعی بدانند
والدین همواره می‌توانند بر رفتار فرزندانشان در شبکه های اجتماعی نظارت داشته باشند. بیشتر برنامه از قابلیتی برخوردارند که خشونت یا محتوای نامناسب را در شرایط استفاده گزارش می‌دهند.
کلیک: همراهی با آخرین برنامه‌هایی که بچه‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند، می‌تواند دشوار باشد. تازه زمانی که متوجه شده‌اید چطور با فرزندتان درباره فیس‌بوک صحبت کنید، آن‌ها سرگرم استفاده از اینستاگرام یا اسنپ‌چت شده‌اند؛ اما مسئله اینجاست: حتی زمانی که پای برنامه جدیدی در میان باشد، اضافه کردن قابلیت‌های جدید، مانند امکان مکان‌یابی، چندان از سایر برنامه‌ها متفاوت نیست؛ و زمانی که بدانید باید دنبال چه چیزی باشید، می‌توانید به فرزندانتان کمک کنید تا از دام‌های معمول شبکه‌های اجتماعی مانند، مزاحمت‌های سایبری و اشتراک بیش‌ازاندازه اطلاعات، دوری کنند.
آیا یک نشانه پرچم قرمز به این معنی است که فرزندتان نباید از یک برنامه خاص استفاده کند؟ به‌هیچ‌عنوان. بیشتر بچه‌ها در امنیت از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند؛ و معمولاً بچه‌ها از تمامی قابلیت‌های یک برنامه استفاده نمی‌کنند. هم‌چنین، می‌توانید قابلیت‌های به خصوصی را که مشکل‌زا هستند، غیرفعال کنید. نهایتاً بهترین راه برای کمک به فرزندان در شناسایی و دوری از خط قرمزها، آگاهی از روش استفاده امن و مسئولانه از شبکه‌های اجتماعی است. در این‌جا به خط قرمزهای رایج شبکه‌های اجتماعی، برنامه‌های مرتبط با آن‌ها و توصیه‌هایی برای کنار آمدن با آن‌ها پرداخته می‌شود.
محتوای نامناسب برای سنین
دوستان می‌توانند مطالب واضحی را از طریق پیام به اشتراک بگذارند. (برای مثال مطالب مرتبط با امور جنسی)؛ اما موضوع اصلی این است که یک برنامه تا چه میزان محتوای کاربری نامناسب برای سن فرزندتان را در بر دارد. ممکن است حتی فرزندتان بدون نیاز به دنبال کردن افرادی که چنین مطالبی را به اشتراک می‌گذارند، با این مطالب مواجه شود.
راهکار چیست؟
از فرزندتان بپرسید چه کسانی را دنبال می‌کند و چه مطالبی ارسال می‌شوند. خودتان نیز از آن برنامه استفاده کنید تا در جریان مطالب رایج آن قرار بگیرید. سپس به دنبال مطالبی که در موردش نگران هستید، بگردید و ببینید پیدا کردن چنین مطالبی تا چه اندازه آسان است. شرایط استفاده را برای آگاهی ازآنچه در برنامه مجاز است و آنچه کاربران می‌توانند به عنوان محتوای متخلفانه اعلام کنند، بررسی کنید.
تنظیمات عمومی پیش‌فرض
بسیاری از برنامه‌ها به کاربران اجازه داشتن یک صفحه کاربری شخصی یا عمومی را می‌دهند. صفحه شخصی تنها با دوستان به اشتراک گذاشته می‌شود. هرچند که برخی از برنامه‌ها به صورت پیش‌فرض عمومی هستند، یعنی نام و عکس و مطالب کودک برای همه قابل‌مشاهده است.
راهکار چیست؟
به محض دانلود برنامه، تنظیمات پیش‌فرض آن را بررسی کنید. اگر کودکی از آن برنامه روی صفحه رایانه نیز استفاده می‌کند، آن را هم بررسی کنید.
مکان‌یابی و به اشتراک‌گذاری آن
هر کجا بروید، شبکه‌های اجتماعی شما در جریان‌اند. باوجوداین که ممکن است شما تنها به یک شهر یا منطقه در صفحه کاربری‌تان اشاره کرده باشید، فعال کردن سرویس مکان‌یاب اکثراً به این مفهوم است که رد پای شما در شهر دنبال می‌شود و ممکن است مطالبتان حاوی مکان قرارگیری‌تان نیز باشد.
راهکار چیست؟
تنظیمات مکان‌یاب را روی گوشی و در برنامه غیرفعال کنید. مطالب قبلی‌تان را بررسی کنید و اگر حاوی اطلاعات مکانی شما بود، حذفشان کنید.
به اشتراک‌گذاری ویدئو زنده
ضبط زنده، زنده است و ممکن است در آن به سادگی چیزی را به اشتراک بگذارید که قصد آن را نداشته‌اید. بچه‌ها ممکن است در خلوتشان (مثلاً اتاقشان)، از این برنامه‌ها استفاده کنند و سهواً اطلاعات شخصی را بدون در نظر گرفتن مخاطبان، به اشتراک بگذارند؛ که ممکن است موقتی، خجالت‌آور یا لحظات معمولی باشد که به‌آسانی ضبط و سپس منتشر شده‌اند.
راهکار چیست؟
با کودکانتان صحبت کنید که چرا می‌خواهند ویدئویی از خودشان به اشتراک بگذارند و به آن‌ها بگویید چه چیزهایی را نباید به اشتراک بگذارند. درباره استفاده‌های مثبت و سازنده از اشتراک‌گذاری ویدئوها صحبت کنید. مثلاً ساخت ویدئوهای کوتاه با استفاده از برنامه‌های ویرایشی یا ایجاد کانالی برای نمایش استعداد و خلاقیت فرزندتان.
تبلیغات و خریدهای درون برنامه‌ای
برنامه‌های رایگان باید از طریقی هزینه‌های خود را تأمین کنند و بسیاری از آن‌ها این کار را از طریق تبلیغات و ارائه فرصت‌های خرید انجام می‌دهند. برخی از آن‌ها خریدهای شما را دنبال می‌کنند و با توجه به آن تبلیغات هدفمندی را به نمایش می‌گذارند، برخی حتی گفتگوهای هدفمند ایجاد می‌کنند. به این مفهوم که فرزندتان به گفتگو با کسی که فروشنده محصول است، دعوت می‌شود.
راهکار چیست؟
ازآنچه در برنامه قابل‌دسترس است، آگاه باشید و محدودیت‌هایی را در حوزه خرید اعمال کنید. انواع تبلیغاتی را که فرزندتان با آن مواجه می‌شود، بررسی کنید، به آن‌ها شناخت انواع بازاریابی دیجیتال را آموزش دهید و به آن‌ها بگویید که هنگام مواجهه آنلاین با کسی که فروشنده یک محصول است، باید چه برخوردی داشته باشند.
تصاویر و ویدئوهای موقت
هیچ‌یک از مطالبی که بین دستگاه‌ها به اشتراک گذاشته می‌شود، حتی زمانی که برنامه تمام بازاریابی‌اش را حول این اساس قرار می‌دهد، حقیقتاً موقت نیست. این تصاویر و مطالب بچه‌ها را به دردسر می‌اندازد؛ زیرا که باور می‌کنند آنچه ارسال کرده‌اند خصوصی است و ناپدید خواهد شد.
راهکار چیست؟
بگذارید فرزندانتان بدانند که هیچ‌یک از مطالبی که ارسال می‌کنند، حقیقتاً موقتی نیستند و دیگران به‌آسانی می‌توانند مطالب ارسال شده را به اشتراک بگذارند. چراکه اکثراً برای کودکان توجه به عواقب کار دشواری است و تصور می‌کند که چنین حوادثی برایشان پیش نخواهد آمد. شاید این موضوع ارزش این را داشته باشد که برخی از مشکلات قانونی کودکان را به علت همین تصاویر موقت با آن‌ها به اشتراک بگذارید.
ابزارهای گزارش محتوا
بیشتر برنامه‌ها ، سیستمی دارند که تخلفات یا خشونت‌های موجود را در شرایط استفاده‌شان گزارش می‌دهد. سطح تعادل به شکل گسترده‌ای متغیر است. برخی از برنامه‌ها درباره مطالب هشدار می‌دهند یا از فیلترهای خودکار برای علامت‌گذاری محتوا بهره می‌گیرند.
راهکار چیست؟
شرایط استفاده برنامه را مطالعه کنید تا متوجه شوید چه چیزهایی در آن مجاز است و مطالب تا چه اندازه غربال می‌شود. از فرزندانتان نیز بخواهید شرایط استفاده برنامه را مطالعه کنند. مطمئن شوید که می‌دانند چطور آزار و اذیت را گزارش کنند و کاربران دیگر را در صورت لزوم مسدود نمایند.
ناشناس‌ها
ناشناس به ون همیشه باعث خشونت نیست، اما اکثراً این‌طور است. در سایت‌های ناشناس، مردم احساس می‌کنند نظراتشان بدون عواقب خواهد بود و به‌این‌علت به آزار و اذیت دیگران می‌پردازند. هم‌چنین بچه‌ها هم ممکن است برای به اشتراک گذاشتن موضوعات دردناک یا حساس احساس امنیت کافی داشته باشند که اکثراً پشتیبانی یا کمکی در این راه دریافت نخواهند کرد و ممکن است ضربه هم ببینند.
راهکار چیست؟
مطمئن شوید که نوجوانتان در جریان خطرات مرتبط هست و می‌داند در صورت لزوم چطور گزارش تخلف کاربران را بدهد یا دسترسی آن‌ها را مسدود کند. هم‌چنین اگر نیاز به ارتباطی دارند و صحبت درباره مشکلی (خصوصاً با شما) برایشان دشوار است، به آن‌ها فرصت ارتباط با افراد قابل‌اطمینان دیگری را بدهید.
آزار و اذیت سایبری
هرچند بسیاری از برنامه‌ها سیستم هشداردهنده و قابلیت‌های گزارش خود را ارتقا داده‌اند، آزار و اذیت‌های سایبری همچنان وجود دارد. این موضوع ممکن است در هر برنامه شبکه اجتماعی رخ دهد اما برخی از آن‌ها از شهرت بدی در این زمینه برخوردارند. اگر ارسال مطالب ناشناس در یک برنامه مجاز باشد و در مدرسه از آن استفاده شود، احتمال سوءاستفاده نوجوانان از آن زیاد است.
راهکار چیست؟
پرس‌وجو کنید و به آنچه والدین دیگر، معلمان و بچه‌های دیگر درباره آن برنامه می‌گویند، توجه کنید تا متوجه خطرات مرتبط با آن بشوید. مطمئن شوید که نوجوانتان می‌داند چطور تخلف کاربران دیگر را گزارش دهد یا دسترسی آن‌ها را مسدود کند و قوانین مدرسه را درباره آزار و اذیت‌های سایبری بررسی کنید.
13 سالگی در شبکه‌های اجتماعی
دوست دارم مطلبی در گوگل در مورد قوانین و نیازمندی‌های چطور سلفی گرفتن به روش خودم درست کنم. من عکس‌های زیادی می‌گیرم، قضاوت نکنید اما معمولاً نزدیک 100 تایی می‌گیرم، یا 150 تا یا حتی وقتی‌که خوب نمی‌شه 200 تا.علاقه‌ای به رودررو شدن ندارم چون پشت موبایل مخفی شدن راحته ولی در دیدار رودررو انگار باید با یک نفر دیگه مواجه بشی.
افراد زیادی من رو دنبال می‌کنن. در واقع درباره تعداد زیادی‌شون هیچ شناختی ندارم اما می‌ذارم دنبالم کنن چون هرچی بیشتر، بهتر.
ترجیح می‌دم یک هفته غذا نخورم تا این که موبایل نداشته باشم. این خیلی آزاردهنده‌ست. اون‌ها یک صفحه کاربری تقلبی ساختن و تمامی عکس‌هاش رو بالا و پایین کردن و نظرات گستاخانه‌ای نوشتن. هیچ‌کس نباید بتونه این طور نظرات گستاخانه درباره کسی بده. به خصوص از پشت صفحه‌ای که اون‌ها رو شجاع می‌کنه.
من مشخصاً برای بی کم و کاست ظاهر شدن در اینستاگرام تحت فشارم. چیزی که موقع ارسال عکس از سرم می‌گذره اینه که فکر می‌کنم مردم درباره‌ش چه فکری می‌کنن؟ خوششون میاد؟ فکر می‌کنن زشتم؟ فکر می‌کنن زیبام؟ به تمامی این‌ها فکر می‌کنم و خودم رو با بقیه مقایسه می‌کنم.
بیشترین دفعاتی که در طول روز گوشیم رو چک می‌کنم؟ از دستم در رفته. این یک نیازه. انگار نیاز دارم. حتی زمانی که در مدرسه هستم، همچنان گوشی‌ام رو چک می‌کنم، چون مردم از مدرسه هم مطلب می‌ذارن پس همیشه نگرانشی.