فیلم فرهادی یک میلی متر هم ارزش نداشت

سرویس فرهنگی فردا: خبرگزاری دانشجو با داریوش سجادی گفتگویی داشته است که بخشی از آن در ادامه خواهد آمد:بالاترین میزان کشتار در افغانستان و عراق در زمان اوباما انجام گرفت بعد به ایشان جلو جلو جایزه صلح نوبل را می‌دهند. من ایران بودم زمانی که شیرین عبادی جایزه نوبل را گرفت او از حیث فعال و اکتیو بودن از حیث ِلول سیاسی در حدی نبوده، من کتاب‌های او را خواندم نمی‌خواهم تحقیرش کنم، ولی در حد و اندازه‌ای نبود که نوبل دریافت کند، ولی به خاطر اینکه قرار بود یک بازی سیاسی کنند، این جایزه را به او دادند.من مثالی بزنم در رابطه با فیلم فروشنده اصغر فرهادی که برنده جایزه اسکار شد اینکه به سینمای سکولار ایران میدان می‌دهند و اسکار می‌دهند در جشنواره برلین و جشنواره‌های دیگر جایزه می‌دهند، قبل از اینکه به آن ارزش‌های سینمایی بخواهند اهمیت بدهند یک بالانس و رانتی بین سینمای انقلاب با سینمای سکولار می‌دهند که از این طریق ژنرال سازی کنند کاری به ماهیت فیلم ندارند، فیلم فروشنده فیلم مهمی از نظر محتوا نبود یا حتی قبل از آن فیلم جدایی نادر از سیمین این فیلم هم اصلا فیلم نبود از نظر سینمایی یک میلی متر ارزش نداشت. شما اگر تمام مدت در سینما می‌نشستید، چشمهایتان را می‌بستید ۹۰ درصد فیلم را می‌توانستی دنبال کنی، چون فیلم تماما دیالوگ بود.به این ترتیب با ژنرال سازی تمام مواضع انقلاب را با رانت توازن قرار بدهند بحث نوبل هم همین گونه است وقتی به خانم عبادی جایزه نوبل می‌دهند قبل از اینکه ماهیت عملکرد وی مطرح باشد