جانباختن مردم در جاده‌ها با نامه‌نگاری حل نمی‌شود!
درحالی که حوادث تلخ جاده‌ای در کشورمان جان بسیاری از شهروندان را می گیرد دولتمردان به نامه‌نگاری در این حوزه بسنده کرده و همین موضوع موجب انتقاد کارشناسان ذیربط شده است.
امروز نیز یک دستگاه اتوبوس «ولوو» که بامداد سه شنبه از کرج به سمت ساری در حرکت بود، دچار سانحه سقوط به داخل دره شد. در این حادثه ۳۷ نفر حادثه دیدند، که از این تعداد متاسفانه ۱۱ نفر از هم وطنانمان در این حادثه در صحنه و در لحظه جان سپردند و ۲۶ نفر از آن ها که در داخل اتوبوس در دره محبوس بودند، رهاسازی و به عوامل اورژانس تحویل شدند تا به بیمارستان منتقل شوند. پس از حادثه واژگونی اتوبوس دختران هرمزگانی شاهد سیل پیام‌های تسلیت مسئولان بودیم اما موضوع برای افکارعمومی عدم وقوع چندین باره چنین حوادث تلخی و به طور کل اقدامات موثری است که بتواند شهروندان را در مقابل چنین مسائلی بیمه و از وقوع آن جلوگیری کند. در همین رابطه، اخیرا اسحاق جهانگیری پس از مطالعه گزارش دفتر هیات دولت در خصوص « ارزیابی ایمنی جاده ای ایران » در پی‌نوشتی خطاب به وزرای کشور، راه و شهرسازی، صنعت، معدن و تجارت، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، رییس سازمان برنامه و بودجه کشور و فرمانده نیروی انتظامی تصریح کرد: «با سلام، وضع ایمنی جاده‌ها و حوادث رانندگی و خسارت‌های جانی و مالی ناشی از آن، به یک مسأله بسیار مهم تبدیل شده است. علیرغم تلاش های انجام گرفته و کاهش تعداد افراد فوت شده، باید یک اقدام اساسی انجام داد و نقشه راه را برای بهبود اوضاع در بازه زمانی مشخص تهیه کرد. ضمن بررسی، پیشنهاد لازم را ظرف دو ماه تهیه و گزارش نمایید. » پس از این نامه دستوری جهانگیری، رحمانی فضلی، در نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش بر ضرورت درج درسی با عنوان سوانح طبیعی در برنامه آموزش همه مقاطع تحصیلی مدارس کشور تأکید کرد. در بخشی از نامه وزیر کشور خطاب به وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه «یکی از مهمترین مراحل توسعه جوامع به ویژه در زمینه مدیریت بحران، پیشگیری و کاهش این تلفات از طریق گسترش فرهنگ ایمنی و تغییر نگرش ً پاسخ محورً به ًریسک محورً در دو بخش حاکمیت و جامعه می باشد»، آمده است: «شایسته است، درسی تحت عنوان "سوانح طبیعی" با سر فصل هایی همچون معرفی انواع سوانح، نحوه پیشگیری، افزایش سطح آمادگی و مقابله، به عنوان یکی از دروس مدارس کشور در مقاطع ابتدایی و متوسطه قرار گیرد.» این درحالی است که منتقدان نسبت به نامه‌نگاری و کلی‌گویی‌های صرف و تکرار دوباره تلفات سنگین جاده‌ای شدیدا انتقاد دارند. در همین رابطه روزنامه اصلاح‌طلب آرمان در مطلبی با عنوان « آقای جهانگیری! هشدار جاده‌ها با نامه‌نگاری حل نمی‌شود» نوشت: در رابطه با کشتار مردم در جاده‌های ایران که بر پایه استانداردهای جهانی از نظر تعداد جمعیت در کشور و مساحت آن در رتبه نخست جهان قرار دارد، همه انتظار داشتند که پس از نخبه‌کشی که عملا در فاجعه جانباختن تعدادی از نخبگان دختر کشور روی داد، دولت فکری برای این مساله بکند. آقای جهانگیری به‌عنوان معاون اول رئیس‌جمهور به‌جای پرداختن به اصل مساله در نامه‌ای خطاب به وزارت راه و شهرسازی و سایر وزرای مربوطه عنوان کردند که فکری برای این مساله بکنند. اما مردم انتظار این را نداشتند که از طرف معاون اول رئیس‌جمهور کشور که مدعی است فارغ‌التحصیل معتبرترین مرکز علمی کشور است، تا این اندازه کلی‌گویی صورت بگیرد. این روزنامه می‌افزاید: مساله مرگ‌ومیر و تعداد بالای آنها در جاده‌های ایران با نامه‌نگاری و این‌گونه مسائل حل نمی‌شود و خود آقای جهانگیری هم می‌دانند که ارسال چنین نامه‌ای فقط مصرف داخلی دارد و توسط نهادهای ذیربط به دلیل اینکه مبانی اجرایی‌شان مشخص نشده، بایگانی خواهد شد. واقعیت این است که اکثر جاده‌های ایران برای زمانی ساخته شده‌اند که حداکثر سرعت اتومبیل‌ها ۱۲۰کیلومتر بوده. یعنی اتومبیل‌ها در آن زمان حداکثر می‌توانستند با ۸۰ تا ۹۰کیلومتر در ساعت حرکت کنند. در حال حاضر حتی یک اتومبیل از رده‌خارج‌شده‌ای مثل پیکان یا پراید با سرعتی به‌مراتب بیش از ۱۵۰ تا ۱۶۰ کیلومتر هم می‌تواند حرکت کند. مشکل اصلی نداشتن شبکه‌های ریلی تندروست. مساله نداشتن شبکه‌های آزادراهی است.