گزارشی کامل از شکستن محاصره دیرالزور/ پیشروی در چهار محور برای نجات صدها هزار شهروند

سرویس بین الملل فردا: ارتش سوریه و نیروهای متحدین بالاخره موفق شدند محاصره چند ساله دیرالزور را شکسته و به نیروهای مقاوم و مدافع بخش غربی شهر دیرالزور برسند. در این گزارش، روندی که ارتش برای رسیدن به دیرالزور طی کرد را مرور می‌کنیم.

به گزارش سرویس بین الملل فردا، عملیات شکست محاصره دیرالزور چهار ماه قبل به عنوان هدف تکمیلی عملیات پاکسازی استان دیرالزور کلید خورد. نیروهای ارتش سوریه در چهار محور به سمت دیرالزور پیشروی می‌کردند و در خلال این عملیات، بیش از ده‌هزار کیلومتر از مناطق اشغالی داعش آزاد شد. این عملیات را می‌توان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین عملیات جبهه مقاومت و ارتش سوریه طی دو سال اخیر دانست؛ زیرا معادلات ژئوپلتیکی سوریه را تا حد زیادی به سود جبهه مقاومت تغییر داد. در ادامه این گزارش، هر یک از محورهای عملیاتی تشریح شده‌اند:

محور عملیاتی جنوب بادیه دمشق

مهم‌ترین محور عملیاتی در پاکسازی استان دیرالزور و تغییر معادلات ژئوپلتیکی منطقه را باید همین محور دانست. شهید محسن حججی نیز در همین محور شهید شد و پایگاه خبری تحلیلی فردا در یک گزارش اختصاصی، دستاوردهای مهم این محور عملیاتی را تشریح کرده است.

رزمندگان جبهه مقاومت در این محور با قیچی کردن مسیر تنف به شمال، طرح‌های جاه‌طلبانه آمریکا را منتفی کردند. از نظر عملیاتی رزمندگان مقاومت حدود دو هفته قبل توانستند تپه‌های منطقه استراتژیک «حمیمه» را آزاد کنند. منطقه «حمیمه» در فاصله ۹۰ کیلومتری دیرالزور قرار دارد و احتمال می‌رود رزمندگان مقاومت در این محور، سمت دیرالزور حرکت کنند. حدفاصل حمیمه تا شهرهایی مانند «دیرالزور» و «المیادین»، بیابان‌هایی هستند که چاه‌ها و میادین نقتی دیرالزور در آن قرار دارند. گفتنی است حدود ۴۰ درصد کل نفت و گاز سوریه در این منطقه قرار دارد.

محور عملیاتی جنوب رود فرات

تنها محور عملیاتی که نیروی زمینی ارتش روسیه در کنار اصلی‌ترین لشکر عملیاتی ارتش سوریه حضور دارند، منطقه عملیاتی جنوب رود فرات بود. فرماندهی این محور عملیاتی بر عهده سرتیپ «سهیل حسن» سرشناس‌ترین فرمانده عملیاتی ارتش سوریه است که بیش از نیمی از فتوحات ارتش سوریه در مبارزه با تروریسم، دستاورد عملیات نیروهای تحت فرمان وی بوده است!

لشکر «قوات النمر» یا نیروهای تحت فرمان سرتیپ سهیل حسن بعد از آزادسازی منطقه «رصافه»، به سمت جنوب حرکت کردند تا با رسیدن به شهر استراتژیک «السخنه»، تروریست‌های داعش را در شرق استان حماه و شمال استان حمص محاصره کنند. بعد از آزادسازی السخنه، نیروهای سهیل حسن در راستای نوار ساحلی جنوب رود فرات به سمت دیرالزور حرکت کردند و در نیمه ماه مرداد به روستاهای «غانم علی» و منطقه «رجم سلیمان» رسیدند.

شهر استراتژیک «معدان» در سواحل جنوبی رود فرات، یکی از پایگاه‌های استراتژیک داعش است و این گروه تروریستی در حومه آن ساختار دفاعی چند لایه ایجاد کرده است. نیمه مردادماه نیروهای سهیل حسن به فاصله ۷ کیلومتری معدان رسیدند؛ اما از یک هفته بعد، تروریست‌های داعش با پاتک‌های متعدد توانستند ارتش سوریه را در این محور به عقب‌نشینی موقت وادار کنند.

هم‌اکنون ارتش سوریه در این محور، حدود ۶۵ کیلومتر با دیرالزور فاصله دارد. به نظر می‌رسد داعش انتظار داشت متحدین از این محور به سمت دیرالزور پیشروی کنند و عمده ساختار دفاعی خود را در این محور متمرکز کرده بود و زمانی که متحدین از محور عمق بادیه به سمت دیرالزور پیشروی کردند، داعش غافلگیر شد.

پیشروی در عمق بادیه و مناطق بیابانی

همان طور که در قسمت قبل بیان شد، داعش در عملیات پیشروی از عمق بادیه واقعا غافلگیر شد. در تحلیلی که منابع نزدیک به داعش مانند مرکز تحقیقات استراتژیک و نظامی «نورس» - که از داعش در نبرد علیه دولت‌های قانونی و مشروع سوریه و عراق حمایت می‌کند، پیش‌بینی شده بود که ارتش سوریه برای پیشروی در عمق بادیه نیازمند حداقل ۱۰۰ پایگاه است و اگر برای هر پایگاه ۵۰ نفر نیرو در نظر بگیریم، حداقل ۵۰۰۰ نیروی آموزش دیده به این محور باید اعزام شوند!

داعش با رصد حجم نیروها، انتظار نداشت یک واحد نظامی متشکل از صدها نفر در عمق بادیه فاصله ۹۰ کیلومتری از منطقه «قصر الحیر الشرقی» تا دیرالزور را با موفقت طی کنند. به همین علت، عمده خطوط دفاعی خود را در سواحل جنوبی رود فرات مستقر کرد.

با این حال پیشروی‌های قابل توجه نیروهای ارتش سوریه در عمق بادیه باعث شد محاصره چند ساله دیرالزور به طور کامل شکسته شود.

در این محور عملیاتی نیروهای ارتش سوریه از منطقه «قصر الحیر الشرقی» به سمت شمال شرق پیشروی کرده و با آزادسازی مناطق نفتی «حقل النفط البشری»، «منجم الاسفلت» و «جبل البشری» مجموعا بیش از ۱۰۰ کیلومتری در عمق بیابان پیشروی کردند. نکته مهم این‌جاست که تقریبا هیچ روستا و منطقه مسکونی در این محور عملیاتی وجود نداشت و تمام پیشروی‌ها در عمق صحرا و بیابان بود.

ظهر روز گذشته نیروهای ارتش سوریه در این محور عملیاتی به نیروهای مدافع بخش جنوبی و غربی شهر دیرالزور در ارتفاعات «تل الصنوف» رسیدند و به محاصره چند ساله داعش بر دیرالزور پایان دادند.

پیشروی در عمق بادیه و شهرهای جنوب غرب دیرالزور

این محور عملیاتی نیز مانند محور قبل، با سرعت بالای ارتش سوریه و متحدین همراه بود و تروریست‌های داعش در آن غافلگیر شدند. نیروهای ارتش سوریه در این محور، اواخر هفته قبل از شهر السخنه به سمت شرق پیشروی کردند. داعش ابتدا در شرق السخنه و مشخصا منطقه «الخویلیة» و ارتفاعات «تلة الاتصالات» مقاومت کرد. به نظر می‌رسد ارتش سوریه تعمدا داعش را در این محور عملیاتی گرفتار کرد تا تروریست‌ها از عمق بیابان و محور سوم غفلت کنند.

ابتدای هفته جاری با آزادسازی ارتفاعات «تلة الاتصالات»، مسیر پیشروی در عمق بیابان در این محور عملیاتی نیز باز شد و رزمندگان جبهه مقاومت بیش از ۵۰ کیلومتر در این محور پیشروی کردند و شهر استراتژیک «کباجب» رسیدند. داعش در حومه کباجب ساختار دفاعی محکمی پیچیده بود؛ اما دوشنبه عصر نیروهای تیپ تکاوری ارتش سوریه با پشتیبانی فوق العاده نیروی هوایی سوریه و روسیه موفق شدند شهر کباجب را آزاد کرده و با ۲۰ کیلومتر پیشروی، ه شهر استراتژیک «الشعلة» برسند.

الشعلة حدودا ۳۰ کیلومتر با دیرالزور فاصله دارد هم‌اکنون نبرد سختی در حومه الشعله جریان دارد. منابع نزدیک به ارتش سوریه و جبهه مقاومت از آزادی شهر الشعله خبر می‌دهند؛ اما داعش هنوز هم مدعی سیطره بر این شهر است.

گفتنی است مهم‌ترین عامل در پیشروی سریع السیر ارتش سوریه در محورهای سوم و چهارم در عمق بادیه، نقش پررنگ نیروی هوایی است. پشتیبانی گسترده نیروی هوایی از واحدهای خط شکن و پیشرو در این عملیات به قدری قدرتمند است که معمولا تک‌های دفاعی تروریست‌های داعش مانند خودروهای انتحاری یا تیم‌های عملیاتی در نطفه خفه شده و پیش از رسیدن به نیروهای ارتش سوریه منهدم می‌شوند.

داعش چون این عملیات سریع السیر را پیش‌بینی نکرده بود، تونل‌های ارتباطی در بیابان تعبیه نکرده است و کم‌ترین تحرکات آن ها توسط نیروی هوایی رصد و سرکوب می‌شود.