۵ نکته درباره بیماری‌ای که بیخ گوش شماست

سرویس سبک زندگی فردا: گوش‌های ما خیلی کمتر از چشم‌ها، پوست، دندان‌ها یا اندام‌های داخلی‌مان بیمار می‌شوند، اما این اعضای مهم و حیاتی بدن با وجود ساختار پیچیده‌شان بسیار حساس هستند و باید مراقب باشید به بیماری یا نقصی دچار نشوند، چون در آن صورت ممکن است از موهبت شنوایی بی‌بهره شوید. از دکتر رضا رشیدی، پزشک عمومی درباره رایج‌ترین بیماری‌های گوش پرسیده‌ایم و راه درمان آن‌ها را جویا شده‌ایم. این مطلب را بخوانید تا بیشتر با خطراتی که بیخ گوش‌هایتان است، آشنا شوید. در ادامه این مطلب را به نقل از همشهری آنلاین بخوانید.

عفونتی در گوش شما عفونت‌های گوش از شایع‌ترین مشکلات گوش به‌حساب می‌آیند و ممکن است در هر ۳ بخش بیرونی، میانی و داخلی گوش اتفاق بیفتند. عفونت گوش خارجی در افراد شناگر و کارگرانی که در کارگاه‌هایی مثل تراشکاری، نجاری و سنگ‌بری کار می‌کنند (یعنی کارگاه‌هایی که در آن‌ها براده‌های زیادی در هوا منتشر است) بیشتر دیده می‌شود. علت عفونت گوش بیرونی می‌تواند باکتریایی، ویروسی و یا قارچی باشد و با احساس درد در مجرای گوش، تب، پایین‌بودن انرژی و ضعف عمومی، التهاب غدد لنفاوی اطراف گوش و اختلال شنوایی به‌صورت خفیف و خارش و سوزش گوش همراه است. برای درمان عفونت گوش خارجی باید ازآنتی بیوتیک (مناسب با تجویز پزشک متخصص) استفاده شود. تخلیه ترشحات چرب و عفونی مجرای گوش بیرونی از طریق شست‌وشوی گوش نیز در برخی موارد انجام می‌شود. اما عفونت گوش میانی بیشتر در نوزادان و کودکان دیده می‌شود. این بیماری به‌دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می‌کند؛ یعنی در پی بیماری‌هایی مثل آنفلوآنزا و سرماخوردگی. در این مواقع عفونت ویروسی دستگاه تنفسی به گوش منتقل‌شده و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می‌شود. عفونت گوش میانی خطرناک‌تر از عفونت گوش بیرونی است، چون می‌تواند سبب پارگی پرده صماخ و ناشنوایی شود و یا اینکه عفونت آن به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود. بنابراین اگر علائمی مثل تب و لرز، درد شدید و ضرباندار در گوش به‌ویژه در شب‌ها، کاهش شنوایی و خروج ترشحات زرد یا متمایل به سیاه از گوش داشتید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. یک نکته مهم این است که عفونت گوش میانی می‌تواند از راه عفونت گلو به گوش راه یابد یا از راه خون (در سرخک، مخملک، تیفوس و عفونت خون) و یا از طریق دستکاری مجرای گوش بیرونی توسط فرد رخ دهد. بنابراین اگر عفونت گلو و سینوزیت دارید هر چه سریع‌تر آن‌ها را درمان کنید تا گوشتان را درگیر نکنند. عفونت گوش میانی از طریق آنتی بیوتیک و قطره‌های گوش و مسکن درمان می‌شود و اگر چرک بدبو از گوش خارج شود، ممکن است پزشک توصیه کند مورد جراحی قرار بگیرید. یادتان باشد اگر عفونت گوش میانی را به‌سرعت درمان نکنید ممکن است مزمن شود و مدت‌ها با مشکلات جدی شنوایی دست و پنجه نرم کنید. عفونت گوش داخلی بیشتر به اختلالات دهلیزی و حلزونی گوش داخلی مربوط می‌شود و همراه با اختلالات تعادل و شنوایی است. علائم التهاب گوش داخلی به‌صورت دوره‌های ۵ تا ۱۵ دقیقه‌ای خود را نشان می‌دهند و با سرگیجه، عدم‌تعادل و زمین‌خوردن، تهوع و استفراغ همراه است. پزشک ممکن است نوع خاصی از شربت آنتی‌هیستامین را برای تسکین استفراغ و سرگیجه شما تجویز کند، اما به‌طور کلی بیماری گوش داخلی درمان خاصی ندارد و بعد از یکی دو هفته بدون آنکه منجر به معلولیت یا مشکل جدی شود، درمان خواهد شد. این ترشحات چسبناک ناخوشایند گوش همه آدم‌ها به‌طور طبیعی ترشحات چسبناکی دارد که به آن جرم گوش یا واکس و یا موم گفته می‌شود. جرم‌های داخل گوش در‌واقع ترشحاتی طبیعی هستند که از مجرای گوش محافظت می‌کنند و در حالت عادی این جرم باعث آزار یا اختلال در شنوایی نمی‌شود، اما گاهی ممکن است جرم آنقدر زیاد شود که احساس کنید شنوایی‌تان را تحت‌تأثیر قرار داده یا صداهای اضافی غیرعادی در گوشتان می‌شنوید. در این صورت وضعیت طبیعی نیست و باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی بررسی شوید. تجمع بیش از اندازه جرم در رسیدن صوت از کانال گوش به پرده صماخ و گوش میانی مشکل ایجاد می‌کند و در نتیجه صدایی مانند وزش باد در داخل گوش شنیده می‌شود. بعد از خارج‌کردن این جرم اضافی لازم است که وضع پرده گوش و شنوایی شما کنترل شود تا مطمئن شوید گوشتان آسیب ندیده است. وقتی گوشتان پا به سن می‌گذارد! وقتی پا به سن می‌گذاریم گوش هم مثل دیگر اندام‌های بدنمان کم‌کم کیفیت عملکرد خود را از دست می‌دهد. تقریبا از حدود ۵۰ سالگی ممکن است دچار پیرگوشی شوید و صداهایی مثل وزوز، وزش باد و سوت در هر دو گوشتان بشنوید. پذیرش اینکه گوشتان پیر شده احتمالا برایتان سخت است، اما وقتی دکتر تشخیص پیرگوشی روی شما گذاشت، باید آن را بپذیرید و برای همه عمر با این صدای سوت و وزوز کنار بیاید. پیرگوشی با کاهش شنوایی همراه است و نوع پیشرفته آن باعث ایجاد مشکلات اساسی شنوایی می‌شود و حتی تا ناشنوایی هم پیش می‌رود. متأسفانه پیرگوشی درمان ندارد و همانطور که گفتیم باید با عوارض آن کنار بیایید. آلرژی مخصوص گوش وقتی همه جای بدن دچار حساسیت و آلرژی می‌شود، چرا گوش از این قاعده مستثنا باشد؟ پوست گوش هم می‌تواند مثل سر دچار شوره شده و به‌صورت لایه‌هایی با ترشحات داخل گوش مخلوط شود. اما این حساسیت‌ها مشکلی برای شما ایجاد نمی‌کنند فقط ممکن است کمی حوصله‌تان را سر ببرند، چون درآوردن این پوسته‌ها از داخل گوش تقریبا دشوار است. پوسته‌پوسته شدن و شوره‌زدن می‌تواند با استرس، برخی شوینده‌ها و یا آب و هوای خشک تشدید شود، اما در کل مشکلی نیست که بخواهید جدی بگیرید و نگران باشید. مراقب باشید گوشتان پاره نشود پارگی پرده گوش هم دردسر دیگر این عضو است. این اتفاق اگر به‌خاطر عفونت نباشد معمولا در اثر ضربه، شنیدن صدای بلند (مثل انفجار)، یا واردکردن جسم تیز به گوش اتفاق می‌افتد. در این مواقع پزشک ابتدا بررسی می‌کند که میزان پارگی پرده صماخ چقدر است. اگر سوراخ کوچک است با وسایل مختلف باید روی سوراخ را پوشاند. البته درصورتی که پارگی تازه باشد، می‌توان روی آن را با کاغذ نازک مخصوصی پوشاند و جلوی افزایش پارگی را گرفت. اما اگر از زمان پارگی پرده گوش چند‌هفته گذشته باشد ممکن است نیاز به جراحی باشد.