شهدا را شهید بدانید!
«شهید»، واژهای است که از صدر اسلام و در پرتوی جهاد فی سبیل الله به وجود آمد. آیه نازل شد که ای پیامبر، نکند که کشتهشدگان در راه جهاد را مرده بپنداری، بلکه آنها زندهاند و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند.
همان رسول گرامی مان به گروهى از اصحاب که از نبرد با دشمن باز مىگشتند، فرمود: مرحبا به قومى که جهاد اصغر را به انجام رساندهاند، اما جهاد اکبر بر ایشان باقى است. گفتند: اى پیامبر خدا، جهاد اکبر چیست؟ فرمود جهاد با نفس. امروز، ما ذیل نظام مقدس جمهوری اسلامی ایرانی زندگی می کنیم که تقدسش از خون همه شهدایی است که جهاد کردند و در مقابل دشمن ایستادند. روز اول با حرکتهای جهادی خود در مقابل طاغوت ایستادند تا شهید شوند و نه کشته! تا از ثمره ی خونشان، نظام اسلامی مستقر شود. روز بعد، پیر و جوان، دکتر و مهندس، به فرمان امامشان در قالب گروههای جهاد حق علیه باطل، روانه ی جبههها شدند تا شهید شوند و نه کشته! تا از ثمره ی خونشان، پرچم «الله» را که بعد از سالها دوباره در جهان برافراشتهاند، دشمنان خدا زمین نزنند. و روز بعد و روز بعد و روزهای بعد... رهبر معظم انقلاب همین دیروز فرمودند انقلاب اسلامی هنوز ادامه دارد و کسی اگر آن را تمام شده فرض کند خیانت کرده است. انقلاب ادامه دارد. جنگ ادامه دارد. جهاد ادامه دارد. حرکتهایجهادی ادامه دارد. جوانان در عراق و سوریه و ... جهاد میکنند و شهید میشوند تا خدای نکرده کشته نشوند. وقتی خبر دارند که رهبرشان دلش از رنجی که مردم میکشند خون است و دستور به جهاد سازندگی و کمکرسانی و مقابله ی با فقر و محرومیت داده است. وقتی رهبرشان در کلامش مدام تذکر میدهد که مشکلات فقط با حرکتهایجهادی مرتفع میشود و لاغیر، در داخل کشور هم، به همان شیوه ی پدرانشان، چفیه میبندند و پرچم دست میگیرند و کمر محکم می بندند و می روند برای جهاد. خوزستان باشد یا بروجرد، گیلانغرب باشد یا حاشیه ی شهرهای بزرگ مثل تهران و مشهد دیگر چه فرقی دارد؟ وقتی کار زمین مانده، وقتی حکم ماموریت از رهبرشان دارند، پیر و جوان، دکتر و مهندس، بیل و کلنگ دست میگیرند، پشت وانت سوار می شوند و می روند برای کارگری و نوکری و خدمت به محرومان و پابرهنگان، این صاحبان اصلی انقلاب. آری همچنان جهادگران می روند برای «جهاد» که گرهای باز کنند. وقتی هدف الهی است، عرق شان ریخته شود یا خونشان فرقی ندارد. دست آخر «شهید» می شوند و نه کشته! هم حکم ماموریت دارند. هم می روند برای جهاد سازندگی. هم آرامش زندگی معمول شان در شهر را به هم میزنند و سختی ها را به جان می خرند تا جهاد اکبر و جهاد با نفس کنند. هم جهادشان اقدامی نظامی است و تیراندازی است به سمت دشمن متجاوزی که از رنج مردم ما و از زمین خوردن این پرچم «الله» لذت می برد و نیرو میگیرد. ما شهدای جهادی را شهید می نامیم. و قویا معتقدیم «شهادت» و «جهاد» جداشدنی نیستند. ما جوانان جهادگر از مسئولین درخواست داریم چشم باز کنند. این که ما را به جهاد واداشته حکم ماموریت واقعی ست به امضای شخص رهبر معظم انقلاب. ما از «وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد» گویان نیستیم. ایشان خیلی وقت است حکم دادهاند و ما لبیک گفتهایم. پس به استناد این حکم، کشتهشدگان در راه جهادخدمترسانی «شهید» هستند و خانواده های داغدارشان ذیحق. خواسته ما این است: این حقوق را به رسمیت بشناسید و شهدای ما را شهید بدانید!