خبرگزاری تسنیم: با توجه به برخی اظهار و نظرهای صورت گرفته توسط کارشناسان محیط زیست استان فارس مبنی بر خروج جوجه فلامینگوها از بختگان و پرواز آنان به سمت تالاب‌های اطراف، گزارش میدانی خبرنگار خبرگزاری تسنیم حکایت از گرفتار شدن هزاران فلامینگو و جوجه فلامینگو در دریاچه بختگان دارد. در این زمینه فعال دبیر تشکل مردمی دیده‌بان استهبان در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم با بیان اینکه در روز یکم شهریور 96 به همراه رییس اداره حفاظت محیط زیست استهبان، منطقه حضور جوجه فلامینگوها در تالاب خشکیده بختگان پایش شد افزود: قرار است با تامین اعتبار از سوی اداره کل حفاظت محیط
زیست فارس بودجه ساخت حوضچه‌هایی تامین تا با آن بتوان تشنگی و گرسنگی جوجه فلامینگوها را برطرف کرد.
بی‌آبی، گرما و نبود غذا مهم‌ترین عامل تهدید سلامت فلامینگوها در بختگان رسول حاجی باقری با بیان اینکه در حال حاضر بی آبی، گرما و نبود غذا مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده این پرندگان است تصریح کرد: پایش میدانی هر دو سوی دریاچه نشان داد که بهترین نقطه دسترسی و انجام طرح حوضچه‌ها می تواند در نزدیکی روستای محمدآباد باشد. وی خاطرنشان کرد: فاصله نزدیکترین روستا در سمت شمال بختگان تا محل تجمع جوجه‌ها بیش از سه برابر همین فاصله در سمت جنوب (محمد آباد) است و این کوتاهی فاصله هزینه انتقال تجهیزات و وسایل، رفت و آمد، انتقال آب و غذا و … را به شدت کاهش می‌دهد. این فعال
محیط زیست با اشاره به اینکه در سمت شمال دریاچه بختگان میزان نمک در سطح خشک دریاچه و زیر آن به شدت بالاست و سطح دریاچه به طور سفید شده خاطرنشان کرد: فاصله دسترسی به آب و انتقال آن در شمال حداقل 11 کیلومتر است اما در ساحل جنوبی حداقل فاصله 1 کیلومتر و حداکثر 4 کیلومتر است. حاجی باقری با اشاره به اینکه این روزها در تماس‌های مردمی شاهد گزارش از زخمی شدن و یا اتلاف جوجه فلامینگوها هستیم گفت: باید هرچه زودتر طرح نجات بخشی جوجه فلامینگوهای بخت برگشته بختگان را کلید زد تا این پرندگان نجات یابند.
نباید اجازه داد فاجعه محیط زیستی 10 سال گذشته در بختگان تکرار شود عضو شورای اسلامی روستای محمدآباد نیز با بیان اینکه خشکی آب و نبود غذا سبب روی آوردن جوجه فلامینگوها به آبادی‌های اطراف به ویژه روستای محمدآباد شده است اظهار داشت: نجات فلامینگوها امروز نیازمند یک عزم همگانی است و باید این مهم در سطح کلان مورد توجه مسئولان حیط زیست قرار گیرد. علی شاهسون افزود: هر روز شاهد تماس و پیام مردم مبنی بر حضور فلامینگوهای زخمی و بال شکسته در مزرعه و یا منزل آنان در منطقه خیر و روستای محمدآباد هستیم که نیاز است کارشناسان اداره محیط زیست یک آموزش مردمی در مورد نحوه
برخورد و محافظت از این پرندگان را در روستا داشته باشند. شاهسون تصریح کرد: تابستان سال 86 بود که فاجعه غم‌بار و محیط زیستی اتلاف فلامینگوها در دریاچه بختگان اتفاق افتاد و باید با یک برنامه‌ریزی همه جانبه اجازه نداد این فاجعه دوباره تکرار شود. وی بیان کرد: امروز مطالبه مردم حفاظت از حیات وحش بختگان و احیای آن به عنوان دومین بزرگ ایران است و امیدواریم بیش از پیش مورد توجه مسئولان قرار گیرد. رئیس اداره محیط زیست شهرستان استهبان نیز با بیان اینکه بازدیدهای مختلف از آخرین وضعیت فلامینگوها در بختگان شده و مورد پایش نیز قرار گرفته‌اند اظهار داشت: موضوع مهم تامین
آب و غذای آنان است که با برنامه‌ریزی صورت گرفته به دنبال تحقق آن هستیم.
علی‌اکبر صفایی افزود: برای نجات فلامینگوها باید طرح‌هایی از جمله ایجاد حوضچه‌های آب اجرا شود که در این زمینه نیز نیازمند حمایت مسئولان و تخصیص اعتبار لازم هستیم. دریاچه بختگان در حال حاضر حدود 14 سال است که به دلیل سوء‌مدیریت در بخش منابع آب، سدسازی‌های بی‌رویه در بالادست رودخانه کر و سیوند و برداشت بی‌رویه آب از چاه‌های حوضه آبریز توسط کشاورزان همچون بسیاری از تالاب‌های این استان خشک و به ورطه نابودی کشیده شده و با‌وجود مصوبات متعدد دولت یازدهم برای تخصیص حقابه تالاب‌ها،همچنان محروم از حقابه‌های شرکت آب منطقه‌ای استان فارس است. با این حال
بارندگی‌های نسبتاً خوب اواخر سال گذشته سبب شد تا این پهنه آبی همچون سال 86 بار دیگر به‌طور موقت آبگیری شود؛ آبگیری بختگان و دیگر تالاب‌های استان فارس در چند ماه گذشته اگرچه سبب شادی برخی طبیعت‌دوستان شد اما سرانجام بار دیگر به قتلگاه پرندگان مهاجر تبدیل شده است.
نیمه بهار امسال بسیاری از فلامینگوها با تصور اینکه دریاچه آب دارد، در سواحل مختلف بختگان از جمله شرق آن فرود آمدند و شروع به لانه‌سازی و تخمگذاری کردند اما با گذشت زمان و افزایش دمای هوا همین اندک آب موجود در دریاچه نیز تبخیر و سبب شد تا ده‌ها جوجه فلامینگو در میانه شوره‌زار گرفتار شده و از بین بروند.
برخی فلامینگوها نیز از روی ناچاری به زمین‌های کشاورزی اطراف بختگان و آبادی‌ها پناه برده‌اند. مردم این آبادی‌ها نیز که از قدیم دوستدار محیط زیست و حیات وحش بوده آنان را به خوبی پذیرا کرده‌اند. اما اینها کافی نیست و باید طرح نجات‌بخشی فلامینگوها کلید بخورد.