چرا قبل از مهمانیهای مهم جوش میزنیم؟
شما نباید اجازه بدهید که پوستتان، زندگی و جهان شما را محدود کند. در واقع، صرف نظر از وضعیت پوستتان باید به زندگی طبیعی ادامه بدهید و تاثیرات ناشی از مشکلات پوستی بر زندگی روزمره را به حداقل برسانید.
کد خبر :
713664
سرویس سبک زندگی فردا: معروف است که سروکلهی جوشها وقتی پیدا میشود که قرار است به مهمانی بروید و یا سر یک قرار مهم حاضر شوید. وقتی که ناگهان با آکنه روی پوست خودمان مواجه میشویم، باید نقش استرس را هم در نظر بگیریم. استرس در این وضعیت، سطح هورمونهای کورتیزول و تستوسترون را افزایش میدهد و درنتیجه بر تولید چربیهای بدن نیز تاثیر میگذارد. در ادامه این مطلب را به نقل از نمناک میخوانیم.
آیا شما هم همیشه قبل از فرارسیدن مراسمهای مهم یا رویدادهای خاص با جوشهای عجیب وغریب روی صورت مواجه میشوید؟ یا این که همیشه بعد از اضافه کاری و تحمل استرس شدید، تشدید خشکی پوست را تجربه می کنید؟ یا حتی در مواقع خستگی و بی حالی، احساس می کنید که چین وچروک های پوستی تان عمیقتر میشوند؟
دکتر لیندا پاپادوپولوس (روان شناس) میگوید که یک دلیل مهم برای این اتفاقات وجود دارد: افکار ما و سلامتی ما با هم مرتبط هستند. اصطلاح سایکودرماتولوژی (psychodermatology) به شاخه علمی نوظهوری اشاره دارد که تعامل های ذهن و بدن را از تمامی جنبهها در ارتباط با شروع و پیشرفت انواع اختلالات پوستی بررسی میکند.
درواقع، ارتباط های مختلفی بین روان و پوست انسان ها وجود دارد. پوست و سیستم عصبی مرکزی از قسمت مشابهی در دوره رشد جنینی به وجود می آیند. این دو قسمت مهم از بدن حتی هورمونها، انتقال دهندههای عصبی و گیرندههای مختلفی را با هم به اشتراک میگذارند.
قسمتهای انتهایی عصبی در پوست هم دائما با مغز ارتباط دارند و درنتیجه استرس میتواند در عملکرد سیستم ایمنی تداخل ایجاد کند و به قابلیت پوست برای التیام خودش آسیب برساند.
استرس مزمن، یکی از عواملی است که می تواند عملکرد لایههای دفاعی پوست را مختل کند. این لایهها در حالت عادی باید عناصر مضر را از پوست دور نگه دارند و اجازه ندهند که آب موجود در لایههای سلولی پوست تحلیل برود. بنابراین، وقتی که ناگهان با آکنه روی پوست خودمان مواجه میشویم،
باید نقش استرس را هم در نظر بگیریم. استرس در این وضعیت، سطح هورمونهای کورتیزول و تستوسترون را افزایش میدهد و درنتیجه بر تولید چربیهای بدن نیز تاثیر میگذارد. این روند، شانس انسداد منافذ پوستی را بیشتر میکند و درنهایت به شکل گیری جوشهای آزاردهنده منجر میشود.
برای این که تاثیر وضعیت ذهنی و عاطفی خودتان بر پوست را درک کنید، باید با ۵ نکته مهم آشنا شوید:
حواستان به چرخههای باطل باشد
مطالعات متعددی نشان میدهند که در بعضی از مشکلات و بیماریهای پوستی، پتانسیل نهفتهای برای شکل گیری چرخههای باطل وجود دارد. در این موارد، هرچه وضعیت ظاهری پوست بدتر میشود، فرد استرس بیشتری را تجربه میکند، و هرچه با استرس بیشتری مواجه میشود، وضعیت ظاهری پوستش نیز حالت بدتری به خود میگیرد. بنابراین، مداخلههای بیرونی با کمک درمانهای موضعی کافی نیستند، بلکه باید مداخلههای درونی با کمک مدیریت استرس و مراقبت از خود را هم در نظر بگیرید.
به پوست خودتان گوش کنید
یک دفترچه یادداشت بردارید و یکی از صفحات آن را از وسط به دو بخش تقسیم کنید. در یک سمت، تمام مواقعی که مشکلات پوستی تان تشدید میشود را ثبت کنید و در طرف دیگر، اتفاقاتی را که در زندگی روزمره تجربه میکنید (مانند میزان مشغله کاری، احساسات درونی، میزان اضطراب، استرس و…).
با این ترفند، الگوهای احتمالیای که وضعیت درونی شما را با مشکلات پوستی مرتبط میکنند، پیدا میکنید.
زندگی خودتان را متوقف نکنید
برای برگشتن به زندگی عادی و دلخواه، لازم نیست تا بهبودی کامل وضعیت پوستیتان صبر کنید. شما نباید اجازه بدهید که پوستتان، زندگی و جهان شما را محدود کند. در واقع، صرف نظر از وضعیت پوستتان باید به زندگی طبیعی ادامه بدهید و تاثیرات ناشی از مشکلات پوستی بر زندگی روزمره را به حداقل برسانید. این روند در درازمدت، استرس شما را به حداقل میرساند.
استراتژی داشته باشید
یکی از سختترین مسائل در مقابله با مشکلات پوستی، مجبور بودن فرد به سازگار کردن خودش در مواجهه با تغییرات ظاهری و اصلاح تصویر ذهنی از بدنش است. بنابراین، باید برای عبور از این مسائل، دو نوع استراتژی داشته باشید: استراتژی کوتاه مدت (مانند شیوههای پنهان کردن مشکلات پوستی با کمک لوازم آرایش یا پیگری درمانهای پوستی) و استراتژی بلندمدت (مانند مشارکت در فعالیتهای لذت بخش و صحبت کردن با عزیزان درباره احساسات درونی).
شما مساوی با مشکلات پوستی خودتان نیستید
برخلاف دیگر بیماریها، مشکلات و بیماریهای پوستی معمولا قابل مشاهده هستند و در نتیجه فرد بیمار احساس می کند که این مشکلات بر هویت او تاثیر میگذارند. با این حال، هویت هیچ فردی براساس بیماریاش تعیین نمیشود و هیچ فردی مجبور نیست به سوالات دیگران درباره این مشکلات توضیح بدهد.