سه نوه فتحعلیشاه که به انگلیس تبعید شدند! +عکس
رضاقلی میرزا نایب الایاله و نجفقلی میرزا و تیمور میرزا که جوانانی بین ۲۵ تا۳۰ ساله بودند ابتدا به بغداد رفته و مدتی بعد با همراهی مقامات انگلیسی. در اوایل۱۲۵۱ برابر با ژانویه۱۸۳۶از استانبول با کشتی بخار جنگی طی سفر سخت دریایی به انگلستان رفتند و از انها استقبال محترمانه ای شد و پرچم ایران به اهتزاز درامد و ۲۱ تیر توپ به احترامشان شلیک شد.
کد خبر :
708944
سرویس عکس و فیلم فردا: در سال۱۲۵۰ قمری پس از مرگ فتحعلیشاه، حسینعلی میرزا فرمانفرما حاکم فارس به ادعای سلطنت برخاست و پس از مدت کوتاهی شکست خورد و او را به حال تبعید به طهران بردند.
سه تن از پسران او که در این شورش همراه بودند به کازرون و بوشهر گریختند و در تدارک اقداماتی برعلیه محمدشاه بودند که پدر نامه ای به انها نوشته و توصیه کرد که به انگلیس رفته و از ان دولت کمک و حمایت بخواهند.
رضاقلی میرزا نایب الایاله و نجفقلی میرزا و تیمور میرزا که جوانانی بین ۲۵ تا۳۰ ساله بودند ابتدا به بغداد رفته و مدتی بعد با همراهی مقامات انگلیسی. در اوایل۱۲۵۱ برابر با ژانویه۱۸۳۶از استانبول با کشتی بخار جنگی طی سفر سخت دریایی به انگلستان رفتند و از انها استقبال محترمانه ای شد و پرچم ایران به اهتزاز درامد و ۲۱ تیر توپ به احترامشان شلیک شد.
این سه مهمان دولت انگلیس بوده و به نظر میرسد ان دولت نیم نگاهی به انها جهت استفاده های سیاسی احتمالی در آینده داشته است.
نگاره ای از سه نوه ی فتحعلیشاه در انگلستان در سال ۱۸۳۶ میلادی، اثر جان پارتریج : از چپ به راست رضاقلی میرزا، تیمور میرزا و نجفقلی میرزا
آنها به محافل و مهمانیهای اشرافی انگلیس دعوت می شدند و به شدت مورد توجه بودند.
شاهزاد ویکتوریای هفده ساله (ملکه ویکتوریای بعدی) در سال۱۸۳۶ از دیدار با انها با شعف فراوان یاد کرده است و انها را زیبا و با ابهت و هوشمند نوشته است.
انها در طی اقامت در لندن و حتی پس از بازگشت به بغداد از دولت انگلیس مستمری کافی میگرفتند.
از طرف دولت ایران یادداشتی به سفیر انگلیس داده شده بود که اخراج یا تحویل انها به ایران را خواستار شده بود. دولت انگلیس راجع به انها با احتیاط عمل میکرد و سعی داشت این برگ برنده احتمالی را از دست ندهد و در عین حال رابطه اش با ایران را بر سر این مساله خدشه دار نکند.
شاهزادگان هم به دنبال تامین امنیت اینده خود و تضمین ان توسط انگلیس چه در لندن و یا عثمانی و احیانا ایران بودند و نیم نگاهی به دستیابی به قدرت پدر خود در فارس و یا حداقل املاک وسیع خود در ان نواحی داشتند.
انها پس از باریابی به حضور پادشاه چون از سفر دریایی گریزان بودند بعد از بیش از یکسال اقامت در لندن از راه زمینی در دسامبر۱۸۳۶ (۱۲۵۲) وارد استانبول شده و سپس به بغداد رفتند.
انها به مدت ۱۲ سال تا مرگ محمدشاه در بغداد اقامت داشتند و رضاقلی میرزا از تحرکات و فعالیتهایی بر ضد شاه دست برنمیداشت و به توطئه چینی مشغول بود.
در ۱۲۶۴ با مرگ محمدشاه، بالیوز انگلیسی در بغداد به انها اطلاع داد که از هر اقدامی بر حذر باشند چرا که بریتانیا و روسیه هر دو از ناصرالدین میرزا حمایت میکنند و هر ادعای دیگری بی ثمر خواهد بود.
با شروع سلطنت شاه جدید موقعیت این شاهزادگان تبعیدی بهتر شد و نوذرمیرزا پسر رضاقلی میرزا در سال ۱۲۶۵ قمری به ایران می آید و در پناه سلطان مراد میرزا حسام السلطنه (عموی ناصرالدین شاه) قرار می گیرد. او در جنگ و فتح هرات در کنار حسام السلطنه حضور داشت و بخشی از املاک وسیع پدرش در فارس را پس گرفت و یکی از دخترانش به عقد شاه درامد.
در طی همین سالها نجفقلی میرزا درگذشت و شاه از دو برادر دیگر دعوت کرد که به طهران بازگردند.
رضاقلی میرزا در در بین راه در سال۱۲۷۹ در کرمانشاه درگذشت. اما تیمور میرزا به طهران رسید و چون شکارچی ماهری بود سرپرست قوشخانه سلطنتی شده و لقب حسام الدوله گرفت. کتابی به نام بازنامه ناصری در مورد پرندگان شکاری دارد و تا سال۱۲۸۷ در قید حیات بوده است.
در مورد شرح سفر لندن رضاقلی میرزا کتابی به نام سفرنامه رضاقلی میرزا نایب الایاله و نجفقلی میرزا کتابی بنام رموز السیاحه دارد و ترجمه ای از کتاب دوم به نام صدایی از لبنان در ۱۸۴۷ توسط مترجمشان اسعد خیاط در انگلستان منتشر شد.