آقای بازیگر: اگر این روزها بازی نکنم خوشحالم!

خبرگزاری میزان: کوروش سلیمانی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که به تازگی بازی در سریال "سرزمین کهن" ساخته "کمال تبریزی" را به پایان رسانده درخصوص کم‌کاری های اخیر خود در عرصه سینما گفت: این کم‌کاری و دوری از سینما به هیچ وجه عامدانه نیست. به ما یاد دادند که باید قدم به قدم، با کسب دانش و تجربه، با نگاه به پیشکسوت‌ها، با دیدن فیلم و خواندن کتاب جلو رفت و ما فرض کردیم که این راه اصلی است و همچنان هم به این راه معتقدیم اما در واقع هم‌اکنون روزگار سینما به این حرف‌ها نیست.

وی در همین راستا افزود: راه‌های کار کردن، ورود و استمرار در سینمای امروز چیزهای دیگری است که در کلاس‌ها به ما آموزش ندادند و خوشبختانه من آنها را یاد نگرفتم. همچنان هم اگر در سینمای این روزها بازی نکنم خوشحالم، زیرا استقلال و شخصیت و حیثیت خود را فقط فقط برای بازی در برخی آثار از دست ندادم. بازیگر فیلم "اتوبوس شب" با اشاره به پیشنهادات ضعیف سینمایی تصریح کرد: من در سال 91 آخرین بازی خود را در فیلم "روزهای زندگی" پرویز شیخ طادی تجربه کردم و از آن سال بیکار بودم. پیشنهادهای زیادی در این سالها شده اما این پیشنهادات برای من به منزله عقب گرد بوده و آنها را رد کرده‌ام. به من می‌گویند بیا و چند سکانس بازی کن اما وقتی می‌بینم کل فیلم چیزی برای عرضه ندارد چرا باید در چند سکانس آن بازی کنم. به شخصه مشکلی با نقش کوتاه ندارم اما در اثری که کلیتش اتفاقی قابل دفاع باشد نقش کوتاه جای بازی و پرورش دارد. وی سینمای امروز را منطبق با رابطه خواند و تاکید کرد: سینما متاسفانه دچار بی‌عدالتی ظالمانه‌ای شده است. من بارها به انجمن بازیگران گفته‌ام که کاری کنیم تا ارتباطات و شرایط مسموم جای روند درست انتخاب بازیگر را نگیرد اما متاسفانه اقدامی صورت نگرفته و همه صرفاً خود را قربانی این اتفاق می‌دانند. در حال حاضر شاهد این هستیم که برخی بازیگران سالی 5 فیلم بازی می‌کنند اما بازیگران عضو انجمن بازیگران در خوش‌بینانه‌ترین حالت هر 5 سال یک فیلم بازی ‌می‌کنند. سلیمانی فیلمساز را ملزم به رعایت اخلاق دانست و خاطرنشان کرد: یکی از بزرگترین و ناراحت‌کننده‌ترین بخش این اتفاقات این است که بخش عمده این مشکلات از خود فیلمسازان بر می‌آید. از نظر من فیلمساز به هیچ وجه نباید زیر بار این سیستم رابطه بازی برود. برای برخی دغدغه فقط و فقط بودن در سینما، دیده شدن و لایک خوردن شده است و باید با این موج نابودکننده به درستی مقابله کرد.کارگردانی که بداند چه می‌خواهد به این شرایط مسموم تن نمی‌دهد. باندبازی و لابی‌گری سینما را فرا گرفته و برخی کارشان کاملاً ایجاد این لابی‌ها و رابطه‌ها شده و برخی هم از ترس اینکه جایگاهشان را دست ندهند به سیستم تن داده‌اند.