باغ کتاب و پل طبیعت را ما ساختیم!
تهران بزرگ اکنون به شهری تبدیل شده است که برای هر شهروند خود نزدیک به ۱۷ متر مربع سرانه فضای سبز دارد، فاصله هر شهروند در هر نقطه از تهران تا ایستگاه مترو یا اتوبوس ۳۵۰ متر بیشتر نیست و فضاهای کثیر و بعضاً بیهمتایی -حتی در جهان- نیز برای پرداختن به نیازهای غیر سازهای شهروندان در تهران وجود دارد.
کد خبر :
702615
سرویس سیاسی فردا؛ مشرق نوشت: الهه کولایی، از فعالان زن اصلاحطلب به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با خبرگزاری ایلنا به مدیریت شهری محمدباقر قالیباف در تهران اشاره کرده و گفته است:
«در سالهای گذشته به تبع نگاه سخت افزاری به موضوع توسعه و مبنا قرار دادن ساخت وسازهایی که انسان، مصالح، منافع و نیازهای اساسی آن را مورد غفلت قرار داده است که البته اینها آثار و عوارض سرمایهداری مدرن در همه کشورهای بزرگ جهان و انتقال آثار و عوارض آن به کشور ما است؛ فضای کالبدی شهر تهران پاسخگوی نیازهای همه شهروندان تهرانی نیست.»
او همچنین تصریح کرده است: این فضا نباید فقط در خدمت گروهها و اقشار مرفه و پردرآمد باشد و بر اساس نیاز گروههای خاص تحول پیدا کند.[۱]
*خانم کولایی که نام وی صرفا به منظور اجرای یک نمایش غیر قابل باور از سوی اصلاحطلبان! در فهرست نامزدهای جریان چپ برای تصدی شهرداری تهران مطرح شده است، در حالی از نگاه سختافزاری قالیباف و غفلت از مسئله انسان و نیازهای آن در شهرداری تهران طی ۱۲ سال گذشته سخن میگوید که واقعیتهای تهران امروز از رخداد دیگری حکایت دارد.
تهران بزرگ اکنون به شهری تبدیل شده است که برای هر شهروند خود نزدیک به ۱۷ متر مربع سرانه فضای سبز دارد، فاصله هر شهروند در هر نقطه از تهران تا ایستگاه مترو یا اتوبوس ۳۵۰ متر بیشتر نیست و فضاهای کثیر و بعضاً بیهمتایی -حتی در جهان- نیز برای پرداختن به نیازهای غیر سازهای شهروندان در تهران وجود دارد.
در واقع نمیتوان رخدادهایی بزرگی مثل «پل طبیعت»، «باغ کتاب»، «مجموعههای نمایشگاهی فرهنگی و هنری»، «دهها کیلومتر خطوط مترو و بیآرتی»، «فرایندهای زیباسازی شهر تهران»، «ایجاد دریاچههای مصنوعی»، «ساخت خانه هنرمندان و گالریهای چند منظوره»، «اردوهای راهیان نور بسیج شهرداری»، «طرح هبه»، «نصب رایگان پرچم در ایام عزای اهلبیت(س) بر سردر خانههای داوطلبان»، «توسعه فضای سبز» و... که بعنوان بخشی از نمادهای مدیریت جهادی محمدباقر قالیباف شناخته میشوند را به رأیالعین دید، در کنار آنها عکس یادگاری گرفت و آنگاه اینطور گفت که مدیریت قالیباف مدیریتی ساخت و ساز گونه و غافل از انسان و نیازهایش بوده است!
جالب آنکه پروژههای بزرگ اجرا شده توسط قالیباف به قدری خیرهکننده، بودهاند که اصلاحطلبان در مواردی مدعی شدهاند که خود سازنده این پروژهها و آغازگر آنها بودهاند[۲] و در موارد دیگر و حتی «کاشت گلهای لاله در پارکهای تهران» نیز راهی جز بد نامیدن پروژه و فریبکار خواندن قالیباف نداشتهاند!
طنز تلخ قضیه هم آنجاست که یکی از چهرههای جریان چپ به تازگی گفته است که قالیباف تهران را ۱۰۰ سال به عقب برد![۳]
تحلیلگران میگویند اصلاحطلبان از آنرو که میدانند توانایی تکرار کارنامه قالیباف را ندارند به تخریب همهجانبه وی روی آوردهاند و طی روزهای پس از مسندنشینی شهردار اصلاحطلب نیز به تعریف و تمجید از تمام قیام و قعود وی خواهند کرد تا اقدامات او همسطح قالیباف تلقی شود.
اصلاحطلبان در مسئله انتصاب شهردار زن نیز قصد دارند علیرغم تمام شعارهای خود طی سالیان متمادی اما از این کار صرف نظر کنند و قضیه را تبدیل به یک مطالبه از رئیسجمهور روحانی نمایند.
گفتنیست، اظهارات خانم کولایی درباره اینکه فضای تهران نبایستی فقط در اختیار قشر پردرآمد باشد نیز در حالی است که مدیریت اصولگرای شهرداری تهران به اعتراف خود در ۱۲ سال گذشته اتفاقا بیشترین توجه را معطوف به نقاط محروم تهران و همسانی پیشرفت این مناطق با سایر محلات تهران کرده است.
ضمن اینکه به نظر میرسد اصلاحطلبان در بحث بیتوجهی به محرومین دچار ایرادات مبنایی فراوانتری باشند زیرا توهین به عموم مردم، تأکید بر ژن خوب! دریافت حقوقهای نجومی، زیست اشرافی، بالاشهری بودن عمده فعالان فتنه سال ۸۸ (به گواه عباس عبدی) و هزینهکرد میلیاردی برای حضور در فهرست انتخاباتی شورای شهر، تماما مقولاتی هستند که در اردوگاه آنان شیوع یافتهاند و نگرانی عمده اینست که این ژنتیک در شورای شهر پنجم تهران نیز بروز یابد.
قابل تأمل آنکه برخی از اصلاحطلبان بارها عنوان کردهاند که یک ضعف عمده جریان چپ، بیتوجهی به محرومین است.