حمید رسایی: مگر تتلو جذام دارد که من از او بترسم!؟ +عکس

رسایی در این پست اینستاگرامی نوشت:

مراسم یک سالگی یکی از کانال های خبری _ سیاسی با گرایش طنز (فارس پلاس) بود. از برخی فعالان فضای مجازی هم دعوت شده بود تا در این مراسم حضور داشته باشند که بنده هم از جمله آنها بودم. وقتی وارد مراسم شدم و سخنرانی آقای ضرغامی شروع شد و ایشان از برخی میهمانان نام بردند، متوجه حضور آقای مقصودلو (معروف به تتلو) و خانم بهنوش بختیاری در مراسم شدم. با تعجب همراه با شوخی از مدیر عامل خبرگزاری فارس که کنارم نشسته بود، پرسیدم این میهمانان خودشان آمدند یا شما با سکه دعوتشان کردید؟ آقای موسوی گفت که ما دعوتشان کردیم ولی پاکت و سکه ای در کار نیست، قرار است از برخی فعالان در فضای مجازی تقدیر کنیم. مناسبت تقدیر از این افراد را پرسیدم، گفتند برخی از چهره های فضای مجازی که به خاطر دفاع از انقلاب و ارزش های انقلاب در فضای مجازی مورد هجمه قرار گرفته اند را دعوت کردیم تا از آنها تقدیر کنیم و تاکید کردند که برخی از این میهمانان هم شاید ظاهرشان به تیپ ما نخورد اما تقدیر از آنها لازم است. ابتکار دوستان خبرگزاری فارس را پسندیدم و کارشان را تحسین کردم. آقای موسوی با خنده گفت حالا که آمدید می خواهیم در زمان تقدیر از آنها روی جایگاه، شما را هم دعوت کنیم تا در کنار دوستان دیگر، هدیه آنها را بدهید، موافقید؟ خندیدم و گفتم بالاخره لنگه کفش هم در بیایان نعمت است! گفت از این بابت می گویم که تتلو را هم به روی جایگاه دعوت می کنیم، برای شما اشکالی ندارد؟ گفتم مگر تتلو جذام دارد که من از او بترسم و دوری کنم... این را نوشتم تا اصل داستان مشخص شود و کسی تصور نکند که برنامه ریزی خاصی برای آن صورت گرفته بود. این را هم تاکید می کنم که اگر از ابتدا می دانستم ترتیب مراسم به این شکل است و قرار است از این افراد تقدیر شود، باز هم در آن شرکت می کردم.

مراسم خوبی بود، خوبتر از آن ایده تقدیر از کسانی بود که در فضای مجازی فعالیت دارند و بواسطه نظراتشان، مورد هجمه قرار گرفته اند. تیپ های مختلفی هم تقدیر شدند: محیط بان، مجری، خبرنگار، خواننده، هنرپیشه تا همسر مدافع حرمی که در فضای مجازی فعالیت دارد. تقدیر و تشکر از برخی تیپ های اجتماعی، همواره بوده و باید هم باشد اما چرا باید ما از توجه و تقدیر از بخش دیگر جامعه غفلت کنیم، چرا اجازه می دهیم که ما را از آنها و آنها را از ما بترسانند، آن هم در حالی که مشترکات زیادی داریم!