سفر مودی؛ بخشی از تلاش اسرائیل در جایگزین نمودن کشورهای نوظهور به جای اروپایی‌ها/ ۳ نکته در خصوص دیپلماسی نتانیاهو و استقبال از نخست وزیر هند

سرویس بین‌الملل فردا؛ محمدمحسن فایضی: رژیم صهیونیستی تا پیش از دو دهه گذشته همواره به دنبال بهبود روابط سیاسی و دیپلماسی خویش با کشورهای اروپایی و آمریکا بود؛ اما طی بیست سال گذشته این رژیم به منظور غلبه بر چالش‌های سیاسی و مشروعیت پذیرش حقوقی خویش در میان افکار عمومی جهانیان، سعی نموده است با کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین تبادلات دیپلماسی و اقتصادی برقرار نماید.

سیاست خارجی متوازن

نتانیاهو که اکنون نزدیک به ده سال نخست‌وزیری را در چنبره خود نگه داشته است، بسیار سعی کرده است روابطی راهبردی میان تل‌آویو و کشورهای نوظهور برقرار نماید. یکی از اقدامات نتانیاهو برای نشان دادن این سیاست و راهبردش را می‌توان در جلسه کمیسیون امینت ملی کنست رژیم صهیونیستی دید. نتانیاهو در آن جلسه، از نقشه رنگ شده کشورهای جهان در جلسه کنست استفاده کرد. ‌وزیر رژیم صهیونیستی در جلسه کمیسیون امنیت ملی کنست این رژیم که 4 مرداد سال 95 (25 ژوئیه 2016) برگزار شد، نقشه‌ای جدید زیر را ارائه نمود.

در این نقشه کشورها با چهار رنگ مختلف نشان داده شده‌اند.

رنگ قرمز: بهبود روابط اقتصادی و سیاسی (روسیه، هند، چین، آرژانتین، ترکیه و ...)

رنگ آبی: روابط حسنه میان رژیم و کشورها (آمریکا، کانادا، اروپا و ...)

رنگ سبز: روابط خنثی یا عدم روابط خاص (کشورهای آفریقایی و کشورهای عربی!)

و در پایان رنگ مشکی: کشورهای متخاصم (شامل لبنان، سوریه، عراق، ایران، افغانستان و کره شمالی!)

یکی از نکات مهم این داده نما تلاش نتانیاهو برای القای رو به پیشرفت بودن روابط کشورهای گوناگون با این رژیم در یک سال اخیر است. رنگ قرمز و رو به بهبود نشان دادن روابط رژیم صهیونیستی با قدرت‌های بزرگ از جمله روسیه، هند، چین و قدرت‌های نوظهوری چون آرژانتین و ترکیه به‌خوبی فاش می‌سازد که نتانیاهو سعی دارد خود را از اتهام عدم موفقیت در سیاست خارجی رها سازد. این در حالی است که این رژیم سال‌هاست با کشورهایی چون روسیه، هند و چین روابط اقتصادی و نظامی مستمری داشته است.

در حاشیه این نکته هم حائز اهمیت است که کشورهای عربی را نتانیاهو در لیست کشورهای خنثی قرار داده است.

به ثمر نشستن سیاست خارجی متوازن؛ نتیجه سفر مودی

در میانه تیرماه 1396، یکی از مهم‌ترین پروژه‌های مورد نظر سیاست خارجی تل‌آویو در ایجاد رابطه راهبردی با کشورهای نوظهور به نتایج و جایگاه عالی رسید. نشانه‌ی این موضوع، سفر مودی به سرزمین‌های اشغالی بود. مودی به عنوان اولین نخست‌وزیر هندی است که پس از 70 سال از تشکیل رژیم صهیونیستی به تل‌آویو سفر می‌کند و این امر برای صهیونیست‌ها تاریخی بود. نتانیاهو در این سفر استقبال ویژه‌ای از مودی داشت. نتانیاهو نیز که استقبال از مودی در فرودگاه بن‌گوریون گفت: «ما 70 سال برای (دیدار) شما صبر کردیم...ما عاشق هند هستیم. ما فرهنگ، تاریخچه، دموکراسی و پیشرفت‌های شما را تحسین می‌کنیم. من مطمئنم همکاری ما موفق خواهد شد.» همچنین در این خصوص مدیرکل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی پیش از سفر اعلام کرده بود: «نتانیاهو در طول سفر مودی را همراهی خواهد کرد؛ نتانیاهو هرگز چنین کاری را با دیگر مقامات جهان انجام نداده است و این امر نشان می‌دهد که سخن از یک سفر تاریخی و حائز اهمیت برای اسرائیل است.»

آیا روابط با هند برای رژیم از روابط با اروپایی‌ها با منفعت‌تر است؟

مودی در این سفر به حمایتی تمام‌عیار از رژیم صهیونیستی پرداخت و برخلاف بسیاری از کشورهای اروپایی که در سخنان خود از شهرک‌سازی‌ها انتقاد می‌کنند، نه تنها سخنی از این اشغالگری‌ها سخنی به میان نیاورد بلکه حتی سفری به رام الله و دیداری با محمود عباس به عنوان طرف فلسطینی نداشت. این در حالی است که در اردیبهشت‌ماه محمود عباس در دهلی‌نو مهمان مودی بوده است.

همچنین مودی در سخنانی گفت: «هند به تشکیل دو کشور به عنوان کلید حل منازعه فلسطینی صهیونیستی ایمان دارد. در صورت حصول توافق نهایی میان تشکیلات رام الله و رژیم صهیونیستی در خصوص بیت‌المقدس، سفارت هند را از تل‌آویو به قدس انتقال می‌دهیم.» امری که تاکنون تنها روس‌ها از آن سخن به میان آورده‌اند.

همچنین هند امروزه به بزرگ‌ترین خریدار نظامی رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. در آخرین قراردادی که بین وزارت دفاع هند و صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی منعقد و رسانه‌ای شده است، این کشور قرار است سامانه‌های پیشرفته‌ی موشکی زمین به هوای با برد متوسط و بلند را از این رژیم خریداری نماید. ارزش این قرارداد که بزرگ‌ترین قرارداد نظامی در طول تاریخ مجعول رژیم محسوب می‌شود، حدود دو میلیارد دلار اعلام‌شده است.

با توجه به آنچه گفته شد حال سوال آن است که منافع سیاسی، اقتصادی و حتی حمایت‌های کشوری چون هند برای رژیم صهیونیستی دارای منفعت بیشتری است یا روابط با اروپایی‌هایی که در سال‌های اخیر موضع‌گیری و تصمیم‌های فراوانی علیه اسرائیل داشته‌اند؟